Jaki jest wskaźnik wydatków w branży ubezpieczeniowej?
Wskaźnik kosztów w branży ubezpieczeniowej jest miarą rentowności obliczoną poprzez podzielenie kosztów związanych z nabyciem, ubezpieczeniem i obsługą składek przez składki netto zarobione przez zakład ubezpieczeń.
Wydatki mogą obejmować reklamy, wynagrodzenia pracowników i prowizje dla sił sprzedaży. Wskaźnik kosztów oznacza efektywność towarzystwa ubezpieczeniowego przed uwzględnieniem roszczeń z tytułu jego polis oraz zysków lub strat z inwestycji.
Wskaźnik kosztów jest w praktyce łączony ze wskaźnikiem szkodowości w celu uzyskania wskaźnika mieszanego zakładu ubezpieczeń.
Kluczowe wnioski
- Wskaźnik kosztów porównuje koszty towarzystwa ubezpieczeniowego poniesione przy wystawianiu polisy z przychodami, jakie spodziewa się z tego tytułu uzyskać.
- Ubezpieczyciele mogą obliczyć wskaźnik kosztów na podstawie składek przypisanych netto, które są objęte ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości lub ustawowymi najlepszymi praktykami i wytycznymi w zakresie rachunkowości.
- Wskaźnik kosztów jest kluczowym elementem wskaźnika mieszanego, który jest branżowym standardem pomiaru efektywności i rentowności ubezpieczycieli.
Dwie różne metody
Istnieją dwa sposoby obliczania wskaźników wydatków. Firmy ubezpieczeniowe zazwyczaj stosują rachunkowość ustawową w przeciwieństwie do ogólnie przyjętych zasad rachunkowości (GAAP) do obliczania swoich wskaźników kosztów, ponieważ rachunkowość ustawowa zapewnia bardziej konserwatywne wskaźniki.
Chociaż koszty są takie same w obu wskaźnikach, rachunkowość ustawowa wykorzystuje składki przypisane netto w okresie w mianowniku, aby uzyskać wskaźnik kosztów.
Rachunkowość GAAP wykorzystuje składki netto zarobione w danym okresie. Składki przypisane netto reprezentują nową działalność wniesioną przez firmę, podczas gdy zarobione składki netto mogą obejmować zarówno nową działalność, jak i powtarzającą się działalność z istniejących polis.
Ubezpieczenie zdrowotne a wskaźnik wydatków
Od czasu uchwalenia ustawy Affordable Care Act (ACA) w 2010 roku uchwalono tzw. Zasadę 80/20, która dotyczy ubezpieczycieli zdrowotnych. Znany jako stosunek kosztów leczenia (MCR), państwa członkowskie, które przewoźnicy ubezpieczeń zdrowotnych musi zwrócić 80% (lub do 85% w zależności od wielkości planu) dochodu składki na ubezpieczenie zdrowotne płacić za usługi opieki zdrowotnej do polis.
Niedawno administracja Trumpa wydała zmiany w regule 80/20. Począwszy od 2020 r., Poszczególne stany mogą dostosować poziom 80%, aby zachęcić ubezpieczycieli do wystawiania polis ubezpieczeniowych w ich stanie.
Prekursor ogólnej rentowności
Współczynnik wydatków można zatem wykorzystać do porównania firm i analizy wyników firmy w czasie. Wskaźnik wydatków poniżej 100% oznacza, że towarzystwo ubezpieczeniowe zarabia lub wypisuje więcej składek niż pokrywa wydatki w celu wygenerowania lub utrzymania tych składek. Chociaż wskaźnik kosztów może być znakomity, na ogólną rentowność towarzystwa ubezpieczeniowego wpływają jego współczynnik szkodowości, dochody z inwestycji oraz inne zyski i straty.
Zatem wskaźnik kosztów nie jest miarą końcowej rentowności. Zamiast tego jest prekursorem do ustalenia ogólnej rentowności firmy ubezpieczeniowej.