Z uwzględnieniem opcji – OAS kontra spready o zerowej zmienności: jaka jest różnica?

Z korektą opcjonalną – OAS kontra spread o zerowej zmienności – Spread Z: przegląd

Zarówno spread skorygowany o opcje (OAS), jak i spread z zerową zmiennością (spread Z) są przydatne do obliczenia wartości papieru wartościowego. Ogólnie rzecz biorąc, rozrzut reprezentuje różnicę między dwoma pomiarami. OAS i Z-spread pomagają inwestorom porównać zyski z dwóch różnych ofert o stałym dochodzie, które mają wbudowane opcje. Opcje wbudowane to postanowienia zawarte w niektórych papierach wartościowych o stałym dochodzie, które pozwalają inwestorowi lub emitentowi na wykonanie określonych czynności, takich jak odwołanie do emisji.

Na przykład papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) często mają wbudowane opcje ze względu na ryzyko wcześniejszej spłaty związane z bazowymi hipotekami. Jako taka, wbudowana opcja może mieć znaczący wpływ na przyszłe przepływy pieniężne i aktualną wartość MBS.

Spread skorygowany o opcje porównuje zysk lub zwrot z produktu o stałym dochodzie ze stopą zwrotu z inwestycji wolną od ryzyka. Stopa wolna od ryzyka ma charakter teoretyczny i przedstawia wartość inwestycji z usuniętą wszelką możliwą dynamiką ryzyka. Większość analityków wykorzystuje amerykańskie obligacje skarbowe jako podstawę zwrotu wolnego od ryzyka.

Rozpiętość zerowej zmienności umożliwia analitykowi ocenę ceny obligacji. Jest to stały spread – lub różnica – między bieżącą wartością przepływów pieniężnych a krzywą dochodowości kasowej stopy procentowej Departamentu Skarbu USA. Rozproszenie Z jest również znane jako rozproszenie statyczne ze względu na spójną funkcję.

Nominalny spread jest najbardziej podstawowym rodzajem koncepcji spreadu. Mierzy różnicę w punktach bazowych między wolnym od ryzyka instrumentem dłużnym Skarbu Państwa USA a instrumentem nieskarbowym. Ta różnica spreadu jest mierzona w punktach bazowych. Nominalny spread zapewnia miarę tylko w jednym punkcie krzywej dochodowości Skarbu Państwa, co jest znaczącym ograniczeniem.

Spread dostosowany do opcji

W przeciwieństwie do obliczenia spreadu Z, spread skorygowany o opcje uwzględnia, w jaki sposób opcja wbudowana w obligację może zmienić przyszłe przepływy pieniężne i ogólną wartość obligacji. Te załączone opcje mogą obejmować zezwolenie emitentowi na wcześniejsze odwołanie oferty długu lub inwestorowi na zamianę obligacji na akcje spółki bazowej lub zażądanie wcześniejszego wykupu.

Koszt wbudowanej opcji jest obliczany jako różnica między spreadem skorygowanym o opcję przy oczekiwanej rynkowej stopie procentowej a spreadem Z. Podstawowe obliczenia dla obu spreadów są podobne. Jednak spread skorygowany o opcje zdyskontuje wartość obligacji ze względu na opcje zawarte w emisji. Kalkulacja ta pozwala inwestorowi określić, czy notowana cena papieru wartościowego o stałym dochodzie jest opłacalna ze względu na ryzyko związane z dodanymi opcjami.

OAS dostosowuje rozrzut Z, aby uwzględnić wartość opcji osadzonej. Jest to zatem dynamiczny model cenowy, który w dużym stopniu zależy od używanego modelu. Pozwala także na porównanie z wykorzystaniem rynkowej stopy procentowej i możliwości wcześniejszej zapowiedzi obligacji – tzw. Ryzyko wcześniejszej spłaty.

Spread skorygowany o opcje uwzględnia dane historyczne jako zmienność stóp procentowych i stóp przedpłat. Obliczenia tych czynników są złożone, ponieważ próbują one modelować przyszłe zmiany stóp procentowych, zachowania kredytobiorców przed spłatami kredytów hipotecznych oraz prawdopodobieństwo wcześniejszego wykupu. Bardziej zaawansowane metody modelowania statystycznego, takie jak analiza Monte Carlo, są często używane do przewidywania prawdopodobieństwa przedpłaty.

Z-Spread

Rozprzestrzenianie zerowej zmienność stanowi różnicę punktów bazowych wzdłuż całej krzywej SP. Spread Z to jednolita miara porównująca cenę obligacji równą jej bieżącej wartości przepływów pieniężnych z każdym punktem zapadalności krzywej dochodowości Skarbu Państwa. W związku z tym przepływy pieniężne z obligacji są dyskontowane względem stopy kasowej krzywej skarbowej. Złożone obliczenia obejmują wzięcie kursu kasowego w danym punkcie krzywej i dodanie do tej liczby spreadu z. Jednak spread Z nie uwzględnia w swoich obliczeniach wartości opcji wbudowanych, które mogą mieć wpływ na wartość bieżącą obligacji.

Papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką często zawierają wbudowane opcje, ponieważ istnieje znaczne ryzyko wcześniejszej spłaty. Kredytobiorcy hipoteczni są bardziej skłonni do refinansowania swoich kredytów hipotecznych, jeśli stopy procentowe spadną. Wbudowana opcja oznacza, że ​​przyszłe przepływy pieniężne mogą być zmieniane przez emitenta, ponieważ obligacja może zostać wykupiona. Emitent może skorzystać z wbudowanej opcji w przypadku spadku stóp procentowych. Wezwanie umożliwia emitentowi wezwanie do spłaty zadłużenia, jego spłatę i wznowienie po niższej stopie procentowej. Mając możliwość ponownego wykupu długu po niższej stopie procentowej, emitent może obniżyć koszt kapitału.

Dlatego inwestorzy w obligacje z wbudowanymi opcjami podejmują większe ryzyko. W przypadku wezwania obligacji inwestor prawdopodobnie będzie zmuszony do ponownego zainwestowania w inne obligacje o niższych stopach procentowych. Obligacje z wbudowanymi opcjami kupna często przynoszą premię dochodową w stosunku do obligacji o podobnych warunkach. W związku z tym spread skorygowany o opcje jest pomocny w zrozumieniu bieżącej wartości dłużnych papierów wartościowych z wbudowanymi opcjami kupna.