5 maja 2021 5:17

Dom wakacyjny

Co to jest dom wakacyjny?

Dom wakacyjny jest mieszkaniem drugorzędnym, innym niż główne miejsce zamieszkania właściciela i jest używany głównie do celów rekreacyjnych, w tym wakacji lub wakacji. Dom wakacyjny, nazywany również rekreacyjną lub drugorzędną nieruchomością lub miejscem zamieszkania, często znajduje się w innym miejscu niż główne miejsce zamieszkania właściciela. Ponieważ domy wakacyjne są używane tylko w określonych porach roku, wielu właścicieli wynajmuje te mieszkania, kiedy ich nie używają.

Kluczowe wnioski

  • Dom wakacyjny to nieruchomość poza głównym miejscem zamieszkania, która jest wykorzystywana głównie do wypoczynku.
  • Dom wakacyjny często znajduje się w pewnej odległości od głównego miejsca zamieszkania.
  • Kredyty hipoteczne na domy wakacyjne mają zazwyczaj wyższe stopy procentowe, ponieważ wiążą się z wyższym ryzykiem niewypłacalności niż w przypadku podstawowego miejsca zamieszkania.
  • Nieruchomość wakacyjna może być również wynajmowana w celu uzyskania dodatkowego dochodu, gdy nie jest używana.

Zrozumieć domy wakacyjne

Nieruchomość jest podzielona na kilka różnych kategorii, zwykle dlacelów podatku dochodowego. Nieruchomość, w której mieszka właściciel domu, jest nazywana jego głównym lub głównym miejscem zamieszkania. Ta nieruchomość może być domem, mieszkaniem, kondominium lub przyczepą mieszkalną. Aby zakwalifikować się jako główne miejsce zamieszkania, właściciel domu – niezależnie od tego, czy jest to osoba samotna, para czy rodzina – musi tam mieszkać przez większość roku.

Z drugiej strony dom wakacyjny jest zupełnie inny. Ten rodzaj nieruchomości jest często uważany za drugi dom. W większości przypadków znajduje się on w innej lokalizacji niż główne, główne miejsce zamieszkania właściciela. Jak wspomniano powyżej, właściciel może używać tej nieruchomości do celów rekreacyjnych, w tym wakacji, zwykle przez kilka dni lub tygodni każdego roku. Podobnie jak główne rezydencje, domy wakacyjne mogą przybierać dowolną formę – najpopularniejsze to domki i mieszkania.

Oprócz zapewnienia właścicielowi domu miejsca na ucieczkę, nieruchomości wakacyjne mogą być również wynajmowane w celu uzyskania dodatkowego dochodu, gdy nie są używane. Tak więc para z głównym miejscem zamieszkania w Maine może posiadać dom wakacyjny na Florydzie i odwiedzać go podczas najzimniejszych miesięcy w stanie Maine, wynajmując go innym osobom na resztę roku. Ale jest kilka rzeczy, które właściciel nieruchomości musi wziąć pod uwagę, w tym sposób traktowania nieruchomości drugorzędnej dla celów podatkowych. Mogą istnieć ograniczenia co do tego, jak długo właściciel może tam mieszkać i nadal odliczać koszty wynajmu. Sprzedaż domu wakacyjnego nie pozwala na takie same odliczenia podatku dochodowego, jak sprzedaż głównego miejsca zamieszkania.

Chociaż posiadanie ich jest wielkim atutem, domy wakacyjne mogą stanowić wyzwanie finansowe. Na przykład kredyt hipoteczny na dom wakacyjny ma zazwyczaj wyższe oprocentowanie niż kredyt w głównym miejscu zamieszkania właściciela domu. Dzieje się tak, ponieważ istnieje większe ryzyko niewypłacalności, ponieważ osoby fizyczne są bardziej skłonne do uratowania swojego głównego miejsca zamieszkania niż tymczasowego w przypadku odwrócenia losu.

Uwagi specjalne

Aby dom wakacyjny mógł zostać uznany za rezydencję, musi oferować podstawowe zakwaterowanie, w tym miejsce do spania, a także kuchnię i łazienkę. Dom musi być również używany do celów osobistych przez ponad 14 dni i 10% całkowitej liczby dni, w których dom jest wynajmowany pogodziwej wartości najmu. Coraz popularniejsze jest również wynajmowanie domów wakacyjnych na krótki okres za pośrednictwem usług takich jak Airbnb czy Vrbo.

Przepisy dotyczące podatku od domu wakacyjnego dla rezydencji będą miały zastosowanie, jeśli te wymagania zostaną spełnione. Koszty podlegające odliczeniu obejmowałyby część czynszową odsetek od kredytu hipotecznego,podatki od nieruchomości i straty z tytułu poniesionych szkód. Inne wydatki, które można odliczyć, wynikają bezpośrednio zwynajmu nieruchomości i obejmują reklamę, prowizje, opłaty prawne i materiały biurowe. Odliczeniu podlegają również wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją wynajmowanej nieruchomości.

Jeśli dom wakacyjny jest wynajmowany na 15 lub więcej dni w roku, dochód z wynajmu należy zgłosić do Internal Revenue Service (IRS), korzystając z Załącznika E. Właściciele mogą również odliczyć wszelkie wydatki związane z tym miejscem zamieszkania. Jeśli dom uważany jest za miejsce zamieszkania, odliczone wydatki nie mogą przekroczyć dochodu z najmu. Jeśli domek letniskowy nie jest miejscem zamieszkania, odliczone wydatki mogą przekroczyć ten próg, ale zgłaszana strata może być ograniczona przepisami dotyczącymi działalności biernej.



Dochód należy zgłosić, jeśli dom wakacyjny jest wynajmowany na co najmniej 15 dni w roku.

Kiedy właściciel domu wakacyjnego sprzedaje nieruchomość, powinien zaplanować zyski kapitałowe, które należy zgłosić do IRS. Dzieje się tak dlatego, że domy wakacyjne są traktowane jako kapitał osobisty. Właściciele są opodatkowani od zysków ze sprzedaży, które są wykazane w załączniku D, za rok, w którym nieruchomość została sprzedana. Ten formularz jest dołączony do rocznego zeznania podatkowego właściciela. Jest to sprzeczne z głównym miejscem zamieszkania, które jest zwolnione z pierwszych 250 000 USD w przypadku osób samotnie zgłaszających się lub 500 000 USD w przypadku par składających wnioski wspólnie.

Dom wakacyjny a nieruchomość inwestycyjna

Niektóre domy wakacyjne można uznać za nieruchomości inwestycyjne, ale nie wszystkie nieruchomości inwestycyjne są domami wakacyjnymi. Jak wspomniano powyżej, właściciel domu wakacyjnego może wykorzystać go do uzyskania dodatkowych dochodów z najmu, czyniąc go nieruchomością inwestycyjną, gdy z niego nie korzysta. Ale ktoś, kto kupuje nieruchomość inwestycyjną, robi to wyłącznie w celu uzyskania dochodu z czynszu lub przyszłej odsprzedaży nieruchomości. W przeciwieństwie do nieruchomości wakacyjnych, nieruchomości inwestycyjne nie muszą być domami. Mogą to być zarówno nieruchomości mieszkalne, jak i komercyjne, a nawet obiekty o mieszanym przeznaczeniu – nieruchomości zarówno mieszkalne, jak i handlowe.