Towarzystwo Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (SWIFT)
Definicja Towarzystwa Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (SWIFT)
Towarzystwo Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (SWIFT) jest spółdzielnią należącądo członków,która zapewniaswoim członkombezpieczne transakcje finansowe. Założona w 1973 r. SWIFT korzysta ze standardowej, zastrzeżonej platformy komunikacyjnej w celu ułatwienia przesyłania informacji o transakcjach finansowych. Instytucje finansowe w bezpieczny sposób wymieniają między sobą te informacje, w tym instrukcje dotyczące płatności.
Breaking Down Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications (SWIFT)
SWIFT nie posiada własnych środków ani nie zarządza zewnętrznymi rachunkami klientów. Spółdzielnia rozpoczęła działalność w 15 krajach w 1973 roku, a obecnie działa w ponad 200 krajach, łącząc ponad 11 000 instytucji finansowych. Spółdzielnia dostarczyła ponad 5,6 miliarda wiadomości w 2014 roku – w porównaniu z 10 milionami w 1979 roku.
SWIFT ma siedzibę w Belgii i biura w Australii, Austrii, Brazylii, Chinach, Francji, Niemczech, Ghanie, Hongkongu, Indiach, Indonezji, Włoszech, Japonii, Kenii, Korei Południowej, Malezji, Meksyku, Rosji, Singapurze, RPA, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Wielka Brytania.
Przed SWIFT jedynym wiarygodnym sposobem potwierdzenia wiadomości dla międzynarodowego przelewu środków był Telex. Jednak wiele problemów nękało Telex, w tym niską prędkość, problemy z bezpieczeństwem i darmowy format wiadomości. Ujednolicony system kodów SWIFT do nadawania nazw bankom i opisywania transakcji był mile widzianą zmianą.
Zrozumienie transakcji SWIFT
W przypadku przekazów pieniężnych SWIFT przypisuje każdej uczestniczącej organizacji finansowej unikalny kod składający się z ośmiu lub jedenastu znaków. Kod ma trzy wymienne nazwy: kod identyfikacyjny banku (BIC), kod SWIFT, SWIFT ID lub kod ISO 9362.
Na przykład włoski bank UniCredit Banca z siedzibą w Mediolanie ma ośmioznakowy kod SWIFT UNCRITMM. Pierwsze cztery znaki odpowiadają kodowi instytutu (UNCR dla UniCredit Banca), kolejne dwa to kod kraju (IT dla Włoch), a ostatnie znaki określają kod lokalizacji / miasta (MM dla Mediolanu). Jeśli organizacja zdecyduje się na użycie kodu składającego się z 11 znaków, ostatnie trzy opcjonalne znaki mogą odzwierciedlać poszczególne gałęzie. Na przykład oddział UniCredit Banca w Mediolanie używa kodu UNCRITMMXXX.
Załóżmy, że klient oddziału TD Bank w Bostonie chce wysłać pieniądze swojemu znajomemu, który prowadzi banki w oddziale UniCredit Banca w Wenecji. Bostończyk może wejść do swojego oddziału TD Bank z numerem konta znajomego i unikalnym kodem SWIFT UniCredit Banca Venice. TD Bank wyśle komunikat SWIFT o przelew płatności do konkretnego oddziału UniCredit Banca za pośrednictwem swojej bezpiecznej sieci. Gdy UniCredit Banca otrzyma wiadomość SWIFT o przychodzącej płatności, dokona rozliczenia i zaksięguje pieniądze na koncie znajomego.
SWIFT kontra IBAN
Numery SWIFT i międzynarodowe numery kont bankowych są przydatne podczas identyfikowania stron w przekazach pieniężnych. Jednak podczas gdy kod SWIFT jest używany do identyfikacji konkretnego banku, kod IBAN służy do identyfikacji indywidualnego rachunku zaangażowanego w transakcję międzynarodową.