Wprowadzenie do państwowych funduszy majątkowych

Państwowe fundusze majątkowe przyciągnęły znaczną uwagę, ponieważ coraz więcej krajów otwiera fundusze i inwestuje w znane firmy i aktywa – niektóre bardziej przejrzyście niż inne. To ustąpiło powszechnemu zaniepokojeniu wpływem tych funduszy na światową gospodarkę. W związku z tym ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, czym są suwerenne fundusze majątkowe i jak powstały.

Państwowy Fundusz Majątkowy

Państwowy fundusz majątkowy to państwowa pula pieniędzy, które są inwestowane w różne aktywa finansowe. Pieniądze zazwyczaj pochodzą z nadwyżki budżetowej danego kraju. Kiedy naród ma nadwyżkę pieniędzy, wykorzystuje suwerenny fundusz majątkowy jako sposób na skierowanie go do inwestycji, zamiast po prostu trzymać go w banku centralnym lub kierować z powrotem do gospodarki.

Motywy utworzenia suwerennego funduszu majątkowego różnią się w zależności od kraju. Na przykład Zjednoczone Emiraty Arabskie generują dużą część swoich dochodów z eksportu ropy i potrzebują sposobu na ochronę nadwyżek rezerw przed ryzykiem związanym z ropą; w ten sposób umieszcza część tych pieniędzy w suwerennym funduszu majątkowym.

Historia

Pierwsze fundusze powstały w latach pięćdziesiątych XX wieku. Suwerenne fundusze majątkowe pojawiły się jako rozwiązanie dla kraju z nadwyżką budżetową. Pierwszym państwowym funduszem inwestycyjnym był Kuwait Investment Authority, utworzony w 1953 r. W celu inwestowania nadwyżek dochodów z ropy naftowej. Zaledwie dwa lata później Kiribati utworzyło fundusz utrzymujący swoje rezerwy dochodów. Niewielka nowa działalność miała miejsce do czasu utworzenia trzech głównych funduszy:

• Urząd Inwestycyjny Abu Zabi (1976)
• Singapurska rządowa korporacja inwestycyjna (1981)
• Norweski rządowy fundusz emerytalny (1990)

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci wielkość i liczba państwowych funduszy majątkowych dramatycznie wzrosła. Według Instytutu SWF istnieje ponad 91 państwowych funduszy majątkowych o skumulowanych aktywach wynoszących prawie 8,2 biliona dolarów w 2020 r.

Towarowe a nietowarowe państwowe fundusze majątkowe

Państwowe fundusze majątkowe można podzielić na dwie kategorie: towarowe lub nietowarowe. Różnica między tymi dwiema kategoriami polega na sposobie finansowania funduszu.

Państwowe fundusze majątkowe towarowe są finansowane z eksportu towarów. Kiedy cena towaru rośnie, kraje, które go eksportują, zobaczą większe nadwyżki. I odwrotnie, kiedy gospodarka napędzana eksportem doświadcza spadku ceny tego towaru, powstaje deficyt, który może zaszkodzić gospodarce. Państwowy fundusz majątkowy działa jako stabilizator dywersyfikacji krajowych pieniędzy poprzez inwestowanie w innych obszarach.

Fundusze nietowarowe są zazwyczaj finansowane z nadwyżek rezerw walutowych z nadwyżek na rachunku obrotów bieżących.

W co inwestują państwowe fundusze majątkowe?

Państwowe fundusze majątkowe są tradycyjnie pasywnymi inwestorami długoterminowymi. Niewiele państwowych funduszy majątkowych ujawnia swoje pełne portfele, ale państwowe fundusze majątkowe inwestują w szeroką gamę klas aktywów, w tym:

• Obligacje rządowe
• Akcje
• Bezpośrednie inwestycje zagraniczne

Jednak coraz więcej funduszy zwraca się w kierunku alternatywnych inwestycji, takich jak fundusze hedgingowe lub inwestorówdetalicznych. Międzynarodowy Fundusz Walutowy informuje, że państwowe fundusze majątkowe mają wyższy stopień ryzyka niż w przypadku tradycyjnych portfeli inwestycyjnych, posiadających duże udziały w często niestabilnych rynkach wschodzących.

Państwowe fundusze majątkowe stosują różne strategie inwestycyjne :

• Niektóre fundusze inwestują wyłącznie w aktywa finansowe notowane na giełdzie.
• Inni inwestują we wszystkie główne klasy aktywów.

Fundusze różnią się także poziomem kontroli, jaką przyjmują inwestując w spółki:

• Istnieją państwowe fundusze majątkowe, które nakładają ograniczenia na liczbę nabywanych udziałów w firmie i będą egzekwować ograniczenia albo w celu dywersyfikacji swoich portfeli, albo w celu przestrzegania własnych standardów etycznych.
• Inne państwowe fundusze majątkowe przyjmują bardziej aktywne podejście, kupując większe udziały w przedsiębiorstwach.

Debata międzynarodowa

Państwowe fundusze majątkowe stanowią dużą i rosnącą część światowej gospodarki. Wielkość i potencjalny wpływ, jaki te fundusze mogły mieć na hipotecznym w latach 2006-2008, państwowe fundusze majątkowe pomogły uratować borykające się z trudnościami zachodnie banki CitiGroup, Merrill Lynch, UBS i Morgan Stanley.8 To spowodowało, że krytycy zaczęli się martwić, że zagraniczne narody uzyskują zbyt dużą kontrolę nad krajowymi instytucjami finansowymi i że mogą wykorzystać tę kontrolę z powodów politycznych. Ten strach może również prowadzić do protekcjonizmu inwestycyjnego, potencjalnie szkodząc gospodarce światowej, ograniczając cenne inwestycje.

W Stanach Zjednoczonych i Europie wielu przywódców finansowych i politycznych podkreśliło znaczenie monitorowania i ewentualnie regulacji państwowych funduszy majątkowych. Wielu przywódców politycznych twierdzi, że państwowe fundusze majątkowe stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, a ich brak przejrzystości podsycił te kontrowersje. Stany Zjednoczone odniosły się do tego problemu, uchwalającustawę o inwestycjach zagranicznych i bezpieczeństwie narodowym z 2007 r., Która ustanowiła większą kontrolę, gdy zagraniczny rząd lub podmiot będący własnością rządu próbuje kupić aktywa w Stanach Zjednoczonych.

Zachodnie mocarstwa były chronione przed zezwoleniem na inwestowanie przez państwowe fundusze majątkowe i poprosiły o lepszą przejrzystość. Ponieważ jednak nie ma konkretnych dowodów na to, że fundusze działają z motywów politycznych lub strategicznych, większość krajów złagodziła swoją pozycję, a nawet powitała inwestorów.