Odwrotna konwersja
Co to jest odwrócona konwersja?
Odwrotna konwersja jest formą arbitrażu, która umożliwia inwestorom opcjami czerpanie zysków z zawyżonej ceny opcji sprzedaży bez względu na to, co robi instrument bazowy. Transakcja polega na sprzedaży opcji sprzedaży i kupnie wezwania w celu stworzenia syntetycznej pozycji długiej przy jednoczesnym skróceniu akcji bazowej.
Dopóki opcja sprzedaży i kupna ma tę samą bazową cenę wykonania i datę wygaśnięcia, syntetyczna długa pozycja będzie miała taki sam profil ryzyka / zwrotu jak posiadanie równoważnej ilości akcji bazowych. Oznacza to, że transakcja (krótka akcja i syntetycznie długa akcja z opcjami) jest zabezpieczona, a zysk pochodzi tylko z błędnej wyceny premii opcyjnych.
Kluczowe wnioski
- Konwersja odwrotna to sytuacja arbitrażowa na rynku opcji, w której cena sprzedaży jest zawyżona lub cena kupna jest zawyżona (w stosunku do opcji sprzedaży), co skutkuje zyskiem dla przedsiębiorcy niezależnie od tego, co robi instrument bazowy.
- Odwrotna konwersja powstaje w wyniku skracania instrumentu bazowego, kupowania opcji kupna i sprzedaży opcji sprzedaży. Call i put mają tę samą cenę wykonania i datę wygaśnięcia.
- Opcja sprzedaży jest zazwyczaj tańsza, a nie droższa, niż równoważna opcja kupna. Dlatego znalezienie transakcji odwróconej konwersji jest rzadkie.
Zrozumienie odwrotnej konwersji
Odwrotna konwersja jest formą arbitrażu, która umożliwia inwestorom wykorzystanie sytuacji, w których cena opcji sprzedaży jest zawyżona, poprzez sprzedaż opcji sprzedaży, kupowanie opcji kupna i skracanie akcji bazowych. Wezwanie obejmuje akcje krótkie, jeśli wzrośnie powyżej kursu wykonania, a opcja sprzedaży jest pokryta przez akcje, na których występuje krótka cena, jeśli cena akcji jest niższa niż cena wykonania. Zysk z zainicjowania tych pozycji to teoretyczny zysk z arbitrażu z pozycji, która pochodzi z zawyżonej ceny opcji sprzedaży.
Arbitraż odwrotnej konwersji jest rodzajem parytetu opcji sprzedaży, zgodnie z którym pozycje opcji sprzedaży i opcji kupna powinny być w przybliżeniu równe w zestawieniu odpowiednio z akcjami bazowymi i bonami skarbowymi.
Aby zilustrować tę koncepcję, rozważ dwa scenariusze:
- Inwestor, który kupi jedną opcję kupna z ceną wykonania 100 USD i wekslem skarbowym o wartości nominalnej 10000 USD, który zapada w dniu wygaśnięcia wezwania, zawsze będzie miał minimalną wartość portfela równą 10000 USD.
- Inwestor, który kupi jedną opcję sprzedaży z ceną wykonania 100 $ i 10.000 $ akcji, zawsze będzie miał minimalną wartość równą cenie wykonania opcji sprzedaży.
Ponieważ jest mało prawdopodobne, aby inwestorzy mieli wpływ na stopy procentowe, arbitrzy korzystają z dynamiki cen opcji, aby zapewnić, że wartości opcji kupna i sprzedaży są równe dla danego aktywa. W rzeczywistości twierdzenie o parytecie opcji sprzedaży ma kluczowe znaczenie dla określenia teoretycznej ceny opcji sprzedaży przy użyciu modelu Blacka-Scholesa.
Przykład odwrotnej konwersji
W typowej transakcji lub strategii odwrotnej konwersji trader sprzedaje krótko akcje i zabezpiecza tę pozycję, kupując opcję kupna i sprzedając opcję sprzedaży. To, czy przedsiębiorca zarabia pieniądze, zależy od kosztu pożyczki akcji objętych krótkim terminem sprzedaży oraz premii za opcję kupna i sprzedaży. Wszystko to może zapewnić lepszy zwrot niż transakcje na rynku pieniężnym o niskim ryzyku , na których ich kapitał prawdopodobnie zostałby zatrzymany, gdyby nie mogli znaleźć wartościowych transakcji.
Załóżmy, że jest czerwiec, a przedsiębiorca widzi zawyżoną cenę w październiku w Apple ( AAPL ). Akcje są obecnie sprzedawane po 190 USD, więc brakuje im 100 akcji. Kupują call 190 $ i short put 190 $.
Call kosztuje 13,10 $, podczas gdy opcja put kosztuje 15 $. Jest to rzadka sytuacja, ponieważ opcje sprzedaży zazwyczaj kosztują mniej niż ich odpowiedniki.
Bez względu na to, co się stanie, inwestor osiągnie zysk w wysokości 190 USD (15 USD – 13,10 USD = 1,90 USD x 100 akcji), pomniejszony o prowizje.
Oto, jak mogą się rozegrać scenariusze. Inwestor początkowo otrzymuje 19 000 USD z krótkiej sprzedaży akcji, a także 1500 USD ze sprzedaży opcji sprzedaży. Za połączenie płacą 1310 $. Dlatego ich napływ netto wynosi 19 190 USD.
Załóżmy, że Apple spadnie do 170 USD w okresie obowiązywania opcji. Wezwanie wygasa bezwartościowe, krótki zapas zostaje przypisany, ponieważ kupujący jest w pieniądzach. Przedsiębiorca dostarcza akcje po 190 $, które kosztują 19 000 $. Innym sposobem spojrzenia na to jest to, że opcja sprzedaży przynosi utratę 2000 USD, podczas gdy krótka akcja zarabia 2000 USD. Dwie pozycje są netto po cenie wykonania 190 USD, co odpowiada 19 000 USD na jednej pozycji kontraktowej (100 akcji).
Jeśli cena Apple wzrośnie do 200 USD, opcja sprzedaży wygaśnie bezwartościowa, krótka pozycja jest pokryta kosztem 20000 USD (200 USD x 100 akcji), ale opcja call jest warta 1000 USD (200 USD – 190 USD x 100 akcji), co stanowi saldo dla tradera 19 000 $ kosztów.
W obu przypadkach przedsiębiorca płaci 19 000 USD za wyjście z pozycji, ale ich początkowy wpływ wyniósł 19 190 USD. Ich zysk, niezależnie od tego, czy Apple wzrośnie, czy spadnie, wynosi 190 USD. Dlatego jest to handel arbitrażowy.
Koszty pożyczki i prowizje zostały wykluczone w powyższym przykładzie dla uproszczenia, ale są ważnym czynnikiem w prawdziwym świecie. Weźmy na przykład pod uwagę, że jeśli kosztuje to 10 USD prowizji za transakcję, zainicjowanie trzech wymaganych pozycji będzie kosztować 30 USD. Koszt wyjścia będzie zależał od tego, czy opcje zostaną wykonane, czy też pozycja zostanie zamknięta przed wygaśnięciem. W każdym przypadku wystąpią dodatkowe koszty wyjścia z transakcji, plus koszty pożyczki na krótkich akcjach.