Aktywa rezerwowe

Co to są aktywa rezerwowe?

Aktywa rezerwowe to aktywa finansowe denominowane w walutach obcych, będące w posiadaniu banków centralnych, które służą przede wszystkim do bilansowania płatności. Aktywa rezerwowe muszą być łatwo dostępne dla władz monetarnych, muszą być zewnętrznymi aktywami fizycznymi, które są w pewnym stopniu kontrolowane przez decydentów i muszą być łatwo przenoszone.

Zrozumienie aktywów rezerwowych

Aktywa rezerwowe obejmują waluty, towary lub inny kapitał finansowy posiadany przez władze monetarne, takie jak banki centralne, w celu finansowania nierównowagi handlowej, sprawdzania wpływu wahań kursów walutowych i rozwiązywania innych problemów leżących w kompetencji banku centralnego. Można je również wykorzystać do przywrócenia zaufania na rynkach finansowych.

Dolarów (USD) jest powszechnie uważany za dominujący składnik rezerwy i, z tego powodu, większość globalnych banków centralnych będzie posiadał znaczną ilość dolarów.

Aktywa rezerwowe, zgodnie z instrukcją bilansu płatniczego Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), muszą obejmować co najmniej następujące aktywa finansowe:

• Złoto
• Waluty obce: zdecydowanie najważniejsza oficjalna rezerwa. Waluty muszą być zbywalne (można je kupować / sprzedawać w dowolnym miejscu), na przykład USD lub euro (EUR).
• Specjalne prawa ciągnienia (SDR): prawa reprezentacyjne do uzyskiwania walutowych lub innych aktywów rezerwowych od innych członków MFW.
• Stanowisko rezerwowe w MFW: Rezerwy, które kraj przekazał MFW, które są łatwo dostępne dla kraju członkowskiego.

Przed zakończeniem umowy z Bretton Woods w 1971 roku większość banków centralnych wykorzystywała złoto jako aktywa rezerwowe. Obecnie banki centralne mogą nadal przechowywać złoto w rezerwie, ale zostało ono zastąpione przez rezerwy zbywalnych walut obcych. Waluty posiadane przez banki centralne muszą być łatwo wymienialne, co oznacza, że waluta powinna mieć wystarczająco wysoki, stabilny popyt (i niską kontrolę), aby bank centralny mógł z nich korzystać.

Aktywa rezerwowe mogą być wykorzystywane do finansowania działań związanych z manipulacją walutą przez bank centralny. Ogólnie rzecz biorąc, łatwiej jest zepchnąć wartość waluty w dół niż ją podeprzeć, ponieważ wspieranie waluty wiąże się ze sprzedażą rezerw na zakup aktywów krajowych. Może to szybko przepalić rezerwy. Bank centralny może wywierać presję spadkową na waluty przez dodanie większej ilości pieniędzy do systemu i korzystania z tych pieniędzy na zakup aktywów zagranicznych. Wadą tej strategii jest potencjał do wzrostu inflacji.

Banki centralne

Bank centralny kraju (lub grupy krajów), taki jak Rezerwa Federalna w USA, ma specjalne przywileje w zakresie monitorowania i kontrolowania pieniądza i kredytu (systemu bankowego) w kraju lub strefie. Bank centralny wymyśla i realizuje politykę pieniężną.

Ponieważ handel międzynarodowy jest głównym wyznacznikiem sukcesu gospodarczego kraju, zarządzanie aktywami rezerwowymi należy do kompetencji banku centralnego.

Gdy waluta danego kraju jest zbyt silna, bank centralny może podjąć kroki w celu osłabienia waluty, na przykład gdy Narodowy Bank Szwajcarii obniżył stopy procentowe do poziomu ujemnego, aby pomóc w ograniczeniu spekulacyjnego kupowania franka szwajcarskiego, który jest uważany za bezpieczną przystań.

Jeśli waluta jest zbyt słaba, zwykle jest to oznaka pogarszających się warunków ekonomicznych, które bank centralny będzie próbował korygować za pomocą wewnętrznej kontroli kredytu lub podaży pieniądza lub ewentualnie sprzedając rezerwy walutowe w celu wsparcia (kupna) waluty.

Przykład aktywów rezerwowych i sposobu ich wykorzystania

W latach 2011–2015 Narodowy Bank Szwajcarii (SNB) wprowadził i wdrożył pułap kursu walutowego. Bank centralny chciał ograniczyć cenę franka szwajcarskiego (CHF) do euro. Rosnący frank może zaszkodzić szwajcarskim eksporterom, ponieważ dla innych krajów europejskich kupowanie ich towarów staje się droższe.

Manipulowanie ceną waluty, aby w tym przypadku ją ograniczyć, wymaga wielu narzędzi. SNB zdecydował się drukować franki, co samo w sobie zapewnia większą podaż franków i pomaga obniżyć cenę. SNB następnie sprzedał te franki, aby kupić euro i inne waluty obce. Pomogło to zepchnąć franka w dół i inne waluty w górę. To zwiększyło rezerwy SNB i do 2014 r. Zgromadził on około 70% produktu krajowego brutto (PKB) w walucie obcej.

SNB również obniżył stopy procentowe do 0% na koniec 2011 r. Do 2015 r. Stopy spadły dalej, do -0,75%. Te spadki dodatkowo zniechęcały do ​​kupowania franków.

W 2015 roku SNB zniósł pułap franka. Frank poszybował w górę, ponieważ SNB nie mógł już drukować franków i zwiększać swoich aktywów rezerwowych. Bezpośrednim rezultatem był gwałtowny wzrost kursu franka.

Na początku 2015 r. Kurs EUR / CHF znajdował się tuż powyżej 1,2, gdzie został ustalony pułap.15 stycznia 2015 roku sufit został opuszczony. Kurs natychmiast spadł poniżej 0,98, co oznacza, że ​​EUR spadł dramatycznie, a CHF dramatycznie wzrósł.

Po gwałtownym wzroście, między 2015 a połową 2018 r., CHF oddał większość swoich zysków, na krótko osiągając 1,2 w kwietniu 2018 r. Od lipca 2019 r. Stopy procentowe w Szwajcarii pozostają na poziomie -0,75%, a kurs wymiany EUR / CHF wynosi blisko 1.12.