Refleksyjność

Co to jest refleksyjność?

Refleksyjność w ekonomii to teoria, że ​​istnieje pętla sprzężenia zwrotnego, w której percepcja inwestorów wpływa na fundamenty gospodarcze, co z kolei zmienia postrzeganie inwestorów. Teoria refleksyjności ma swoje korzenie w socjologii, ale w świecie ekonomii i finansów jej głównym orędownikiem jest George Soros. Soros uważa, że ​​refleksyjność obala większość teorii ekonomii głównego nurtu i powinna stać się głównym przedmiotem badań ekonomicznych, a nawet wysuwa wzniosłe twierdzenia, że ​​„daje początek nowej moralności, jak również nowej epistemologii”.

Zrozumienie refleksyjności

Teoria refleksyjności stwierdza, że ​​inwestorzy nie opierają swoich decyzji na rzeczywistości, ale raczej na ich postrzeganiu rzeczywistości. Działania, które wynikają z tych spostrzeżeń, mają wpływ na rzeczywistość lub fundamenty, które następnie wpływają na percepcję inwestorów, a tym samym na ceny. Proces ten wzmacnia się samoczynnie i zmierza w kierunku nierównowagi, powodując coraz większe oderwanie cen od rzeczywistości. Soros postrzega światowy kryzys finansowy jako ilustrację teorii. Jego zdaniem rosnące ceny mieszkań skłoniły banki do zwiększenia ich kredytów hipotecznych, a zwiększona akcja kredytowa z kolei przyczyniła się do wzrostu cen mieszkań. Bez kontroli wzrostu cen doprowadziło to do powstania bańki cenowej, która ostatecznie załamała się, powodując kryzys finansowy i wielką recesję.

Teoria refleksyjności Sorosa jest sprzeczna z koncepcjami równowagi ekonomicznej, racjonalnych oczekiwań i hipotezy efektywnego rynku. W teorii ekonomii głównego nurtu ceny równowagi wynikają z rzeczywistych podstaw ekonomicznych, które determinują podaż i popyt. Zmiany w podstawach ekonomicznych, takich jak preferencje konsumentów i rzeczywisty niedobór zasobów, będą skłaniać uczestników rynku do podwyższania lub obniżania cen w oparciu o ich mniej lub bardziej racjonalne oczekiwania co do tego, co fundamenty gospodarcze implikują dla przyszłych cen. Proces ten obejmuje zarówno pozytywne, jak i negatywne sprzężenie zwrotne między cenami i oczekiwaniami dotyczącymi podstaw ekonomicznych, które równoważą się nawzajem w nowej cenie równowagi. Wobec braku poważnych przeszkód w przekazywaniu informacji dotyczących podstaw ekonomicznych i angażowaniu się w transakcje po wzajemnie uzgodnionych cenach, ten proces cenowy będzie miał tendencję do utrzymywania rynku w szybkim i skutecznym ruchu w kierunku równowagi.

Soros uważa, że ​​refleksyjność podważa ideę równowagi ekonomicznej, ponieważ oznacza, że ​​ceny mogą stale odbiegać od wartości równowagi o znaczną wartość. W opinii Sorosa dzieje się tak dlatego, że proces kształtowania się cen jest refleksyjny i zdominowany przez dodatnie sprzężenia zwrotne między cenami a oczekiwaniami. Gdy nastąpi zmiana podstaw ekonomicznych, te pozytywne pętle sprzężenia zwrotnego powodują, że ceny nie osiągają lub przekraczają nową równowagę. W pewnym sensie normalne negatywne sprzężenie zwrotne między cenami a oczekiwaniami dotyczącymi podstaw ekonomicznych, które zrównoważyłyby te pozytywne pętle sprzężenia zwrotnego, zawodzi. Ostatecznie trend odwraca się, gdy uczestnicy rynku uznają, że ceny oderwały się od rzeczywistości i zrewidują swoje oczekiwania (chociaż Soros nie uznaje tego za negatywną informację zwrotną).

Jako dowód na swoją teorię Soros wskazuje na cykl koniunkturalny i załamanie oraz różne epizody baniek cenowych, po których następują krachy cenowe, kiedy powszechnie uważa się, że ceny znacznie odbiegają od wartości równowagi implikowanych przez fundamenty gospodarcze. Często odwołuje się do wykorzystania dźwigni i dostępności kredytu w inicjowaniu tego procesu oraz roli płynnych kursów walutowych w tych epizodach.