5 maja 2021 1:40

Dywidenda kwalifikowana

Co to jest kwalifikowana dywidenda?

Dywidenda kwalifikowana to dywidenda objęta stawkami podatku od zysków kapitałowych niższymi niż stawki podatku dochodowego od niekwalifikowanych lub zwykłych dywidend. Stawki podatkowe dla zwykłych dywidend (zazwyczaj wypłacanych z większości akcji lub akcji uprzywilejowanych) są takie same, jak standardowe federalne stawki podatku dochodowego, czyli od 10% do 37% w roku podatkowym 2020.

Dla porównania, kwalifikowane dywidendy są opodatkowane jako zyski kapitałowe według stawek 20%, 15% lub 0% w zależności od przedziału podatkowego. Z powodu tej rozbieżności w stawkach różnica między dywidendami zwykłymi a kwalifikowanymi może być znaczna, jeśli chodzi o płacenie podatków.

Kluczowe wnioski

  • Dywidenda kwalifikowana jest opodatkowana według stawki podatku od zysków kapitałowych, podczas gdy zwykłe dywidendy są opodatkowane według standardowych federalnych stawek podatku dochodowego.
  • Dywidendy kwalifikowane muszą spełniać specjalne wymagania stawiane przez IRS.
  • Maksymalna stawka podatku od dywidend kwalifikowanych wynosi 20%; dla zwykłych dywidend za rok kalendarzowy 2019 wynosi 37%.

Zrozumienie kwalifikowanych dywidend

Dywidendy zwykłe są klasyfikowane jako kwalifikowane lub zwykłe, a każda z nich ma inne konsekwencje podatkowe, które wpływają na zysk netto inwestora. Stawka podatku od kwalifikowanych dywidend dla inwestorów, których zwykły dochód jest opodatkowany w wysokości 10% lub 12%, wynosi 0%. Ci, którzy płacą stawki podatku dochodowego powyżej 12% i do 35% (dla zwykłych dochodów do 434,551 USD) mają 15% stawkę podatku od kwalifikowanych dywidend. Stawka podatku od kwalifikowanych dywidend jest ograniczona do 20%, co dotyczy osób fizycznychobjętych przedziałem podatkowym 35% lub 37%i których dochód zwykły przekracza 434,551 USD. Te stawki podatkowe od długoterminowych zysków kapitałowych obowiązują przez cały rok kalendarzowy 2019. Należy również pamiętać, że istnieje dodatkowy podatek dochodowy od inwestycji netto w wysokości 3,8% (NIIT), który ma zastosowanie do osób fizycznych o zmodyfikowanym skorygowanym dochodzie brutto przekraczającym 200 000 USD lub 250 000 USD w przypadku podatników będących w związku małżeńskim, którzy rozliczają się wspólnie.

Dywidendy kwalifikowane są wymienione w polu 1b na formularzu IRS 1099-DIV, formularzu podatkowym wysyłanym do inwestorów, którzy otrzymują wypłaty w  ciągu roku kalendarzowego z dowolnego rodzaju inwestycji. Pole 1a na formularzu jest zarezerwowane dla dywidend zwykłych, które zgodnie z IRS są najczęstszym rodzajem dywidendy wypłacanej inwestorom z korporacji lub funduszu wspólnego inwestowania.

Aby kwalifikować się do maksymalnych stawek podatkowych w wysokości 0%, 15% lub 20%, które mają zastosowanie do długoterminowych zysków kapitałowych, kwalifikowane dywidendy muszą spełniać następujące wymagania określone przez Internal Revenue Service ( IRS ):

  1. Dywidenda musi być wypłacona przez spółkę amerykańską lub kwalifikującą się spółkę zagraniczną.
  2. Dywidendy nie są wymienione w IRS jako te, które się nie kwalifikują.
  3. Wymagany okres posiadania dywidendyzostał osiągnięty.

Dywidendy zwykłe a kwalifikowane

Dywidendy kwalifikowane i niekwalifikowane (zwykłe) mogą zawierać różnice, które wydają się niewielkie, ale mają znaczący wpływ na ogólne zwroty. Ogólnie większość dywidend wypłacanych regularnie przez spółki w USA można zaklasyfikować jako kwalifikowane.

Największą różnicą między dywidendami kwalifikowanymi a niekwalifikowanymi, o ile wpływają one na czas opodatkowania, jest stawka opodatkowania tych dywidend. Dywidendy niekwalifikowane są opodatkowane według zwykłej stawki podatku dochodowego danej osoby, w przeciwieństwie do preferowanej stawki dla dywidend kwalifikowanych, jak wymieniono powyżej. Oznacza to, że osoby zajmujące dowolny próg podatkowy zobaczą różnicę w stawkach podatkowych w zależności od tego, czy otrzymały dywidendę kwalifikowaną, czy zwykłą.

Wymagania dotyczące kwalifikowanych dywidend

Kwalifikujące się firmy zagraniczne

Zagraniczna korporacja kwalifikuje się do specjalnego traktowania podatkowego, jeśli spełnia jeden z następujących trzech warunków: firma jest zarejestrowana w posiadaniu USA, korporacja kwalifikuje się do korzyści wynikających z umowy o podatku dochodowym ze Stanami Zjednoczonymi lub akcje są łatwo zbywalne na uznanym rynku papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych. Zagraniczna korporacja nie kwalifikuje się, jeśli jest uważana za pasywną zagraniczną firmę inwestycyjną.

Dywidendy, które się nie kwalifikują

Niektóre dywidendy są automatycznie zwolnione z wynagrodzenia jako dywidenda kwalifikowana. Należą do nich dywidendy wypłacane przez fundusze inwestycyjne na rynku nieruchomości ( REIT ), spółki komandytowe (MLP), opcje na akcje dla pracowników oraz spółki zwolnione z podatku. Dywidendy wypłacane z rachunków rynku pieniężnego, takich jak depozyty w kasach oszczędnościowych, spółdzielczych kasach pożyczkowych lub innych instytucjach finansowych, nie kwalifikują się i powinny być wykazywane jako dochód z odsetek. Specjalne jednorazowe dywidendy również nie podlegają kwalifikacjom. Wreszcie kwalifikowane dywidendy muszą pochodzić z akcji, które nie są związane z zabezpieczeniem, takich jak te używane do krótkiej sprzedaży, opcji sprzedaży i opcji kupna. Wyżej wymienione inwestycje i wypłaty podlegają zwykłej stawce podatku dochodowego.

Okres utrzymywania

IRS wymaga od inwestorów posiadania akcji przez minimalny okres czasu, aby skorzystać z niższej stawki podatku od kwalifikowanych dywidend. Inwestorzy w akcje zwykłe muszą posiadać akcje przez ponad 60 dni w okresie 121 dni, który rozpoczyna się 60 dni przed akcji uprzywilejowanych okres utrzymywania wynosi ponad 90 dni w okresie 181 dni, który rozpoczyna się 90 dni przed datą dywidendy.

W przypadku funduszy inwestycyjnych wymagania dotyczące okresu utrzymywania są nieco inne. W takim przypadku fundusz wspólnego inwestowania musi utrzymywać niezabezpieczone zabezpieczenie przez co najmniej 61 dni z okresu 121 dni, który rozpoczął się co najmniej 60 dni przed datą ustalenia prawa do dywidendy dla tego papieru wartościowego. Inwestorzy również muszą posiadać odpowiedni udział w funduszu wspólnego inwestowania w tym samym okresie.

Przykład z prawdziwego świata

Ponieważ wymogi dotyczące okresu utrzymywania mogą być trudne do oszacowania, rozważ następujący hipotetyczny przykład:

Inwestor otrzymuje kwalifikowaną dywidendę z udziałów w funduszu X. Inwestor ten kupił 1 maja 1 maja 1000 udziałów funduszu X za dany rok podatkowy. Inwestor ten sprzedał następnie 100 z tych akcji 1 czerwca, ale nadal posiadał pozostałe (niezabezpieczone) 900 akcji. Datą ustalenia prawa do dywidendy dla przedmiotowego funduszu był 15 maja.

W okresie 121 dni inwestor posiadał 100 akcji przez 31 dni (od 1 maja do 1 czerwca), a pozostałe 900 przez co najmniej 61 dni (od 1 maja do 1 lipca). Oznacza to, że dochód z dywidend uzyskany z 900 akcji posiadanych przez co najmniej 61 dni byłby uznawany za kwalifikowany dochód z dywidend, podczas gdy dochód uzyskany ze 100 akcji posiadanych tylko przez 31 dni byłby dochodem z niekwalifikowanych dywidend. Inwestor mógłby następnie wykorzystać kwalifikowaną dywidendę na akcję w celu obliczenia faktycznej kwoty kwalifikowanej dywidendy do celów sprawozdawczości podatkowej.

Co to oznacza dla inwestorów

Dla większości zwykłych inwestorów kwestia, czy dywidenda zostanie zakwalifikowana, czy nie, zwykle nie jest emisją. Powodem tego jest fakt, że większość regularnych dywidend od korporacji amerykańskich jest uznawana za kwalifikowaną. Niemniej jednak, szczególnie dla inwestorów skupionych na zagranicznych spółkach, REIT-ach, MLP i innych typach instrumentów inwestycyjnych wskazanych powyżej, różnica między kwalifikacją a alternatywą może być znacząca, jeśli chodzi o obliczanie podatków.

Z drugiej strony inwestor nie może wiele zrobić, aby mieć wpływ na to, czy dywidendy zostaną uznane za kwalifikowane. Najważniejszym działaniem, jakie może podjąć inwestor, jest utrzymywanie zapasów przez minimalny okres utrzymywania, zgodnie z rodzajem akcji opisanym powyżej.

Często Zadawane Pytania

Dlaczego kwalifikowane dywidendy są opodatkowane bardziej korzystnie niż zwykłe dywidendy?

Dywidendy kwalifikowane są opodatkowane według tej samej stawki, co długoterminowe zyski kapitałowe, niższej niż w przypadku zwykłych dywidend, które są opodatkowane jak zwykły dochód. Zrobiono to, aby zachęcić firmy do nagradzania swoich długoterminowych akcjonariuszy wyższymi dywidendami, a także zachęcić inwestorów do dłuższego utrzymywania akcji w celu odebrania tych wypłat dywidend.

Jakie są wymagania, aby dywidenda została uznana za kwalifikowaną?

Akcje wypłacające dywidendę muszą być przechowywane przez co najmniej 60 dni w okresie 121 dni, który rozpoczyna się 60 dni przed datą dywidendy, która jest pierwszą datą po ogłoszeniu dywidendy, do której posiadacz nie jest uprawniony kolejna wypłata dywidendy. Liczba dni obejmuje dzień, w którym odbiorca sprzedał akcje, ale nie dzień, w którym je nabył, i nie może liczyć dni, w których jego „ryzyko straty zostało zmniejszone”, zgodnie z zasadami IRS.

Skąd mam wiedzieć, czy dywidendy, które otrzymałem, są kwalifikowane, czy nie?

Twój broker rozliczy kwalifikowane i zwykłe dywidendy, które są Ci wypłacane, i są zgłaszane w osobnych polach na formularzu IRS 1099-DIV, który Twój broker przesyła do Ciebie w każdym roku podatkowym. Zwykłe dywidendy są zgłaszane w polu 1a, a kwalifikowane dywidendy w polu 1b.