Fundusz zastawowy

Co to jest fundusz zastawowy?

Fundusz zastawowy to rodzaj instrumentu inwestycyjnego, w ramach którego uczestnicy zgadzają się, czyli „zobowiązują”, wnieść kapitał do szeregu inwestycji. W przeciwieństwie do puli w ciemno, wpłacający do funduszu zastawowego zastrzegają sobie prawo do przeglądu każdej inwestycji przed wniesieniem wkładu. Jeśli nie wyrażą zgody na rozważaną konkretną inwestycję, mogą powstrzymać się od inwestowania w ten konkretny projekt.

Fundusze zastawowe to powszechne podejście do inwestowania kapitału podwyższonego ryzyka wśród inwestorów, którzy chcą zachować kontrolę nad indywidualnymi decyzjami inwestycyjnymi.

Zrozumienie funduszy zastawowych

Koncepcja funduszy zastawowych zyskała popularność po pojawieniu się bańki internetowej pod koniec lat 90. i na początku XXI wieku. Podczas tego kryzysu fundusze typu blind pool, które dokonywały agresywnych inwestycji w spółki technologiczne, poniosły ogromne straty. W odpowiedzi inwestorzy zwrócili się ku alternatywnym podejściom, które mogą pozwolić na większy nadzór nad procesem inwestycyjnym.

Dla tych inwestorów główną zaletą formatu funduszu zastawowego jest to, że nie zmusza on inwestorów indywidualnych do wspierania przedsięwzięć, w które nie chcą inwestować, ale które wspiera większość inwestorów. Zamiast być zmuszanym do wzięcia udziału w tych inwestycjach, inwestorzy w funduszach zastawnych mogą w każdym przypadku zdecydować się na inwestycję lub zrezygnować z niej. Dla wielu inwestorów dotkniętych kryzysem internetowym była to pożądana innowacja.

Mimo że ma swoje korzenie w technologii startowego sektorze, fundusze zastaw są wykorzystywane w wielu różnych gałęziach przemysłu i nie są ograniczone do inwestycji na wczesnym etapie rozwoju. Rzeczywiście, ze względu na dodatkową elastyczność, jaką oferuje inwestorom, zarządzającym funduszami zastawowymi może być łatwiej pozyskać kapitał przy użyciu tego modelu w porównaniu z funduszami typu blind pool.

Oprócz umożliwienia inwestorom swobody decydowania o tym, czy wesprzeć określone możliwości, fundusze zastawowe mają zazwyczaj strukturę podobną do konwencjonalnych funduszy private equity. Środki pieniężne wniesione przez inwestorów są przechowywane w spółce celowej, która jest wykorzystywana jako kapitał własny przy finansowaniu przejęć. Zebrane pieniądze są również przeznaczone na finansowanie kosztów administracyjnych i opłat za zarządzanie.

Chociaż struktura funduszu zastawowego zapewnia inwestorom większą kontrolę, ma również potencjalne wady. W szczególności fundusze zastawowe mogą w mniejszym stopniu wykorzystać ograniczone czasowo możliwości inwestycyjne ze względu na brak pewności co do kapitału inwestora. Podobnie zarządzający funduszami zastawowymi mogą mieć trudności z rekrutacją inwestorów zewnętrznych do pomocy w dużych transakcjach, ponieważ osoby zaangażowane w fundusz zastawowy mogą różnić się w zależności od transakcji.

Wreszcie sprzedający, którzy mają wielu konkurentów, mogą preferować bardziej tradycyjną strukturę funduszy, w której istnieje już kapitał stały – zwłaszcza jeśli chcą jak najszybciej zamknąć fundusz.

Prawdziwy przykład funduszu zastawowego

Załóżmy, że zarządzasz funduszem zastawowym specjalizującym się w nabywaniu nieruchomości komercyjnych. Opracowujesz dokument strategiczny przedstawiający Twoje podejście inwestycyjne, z kilkoma przykładami potencjalnych kandydatów do przejęcia. Na podstawie swoich badań rynkowych i modelowania finansowego otrzymujesz wstępne odsetki od 10 inwestorów.

Ponieważ korzystasz z modelu funduszu zastawowego, 10 inwestorów nie wnosi początkowo kapitału do Twojego funduszu. Zamiast tego zgadzają się przeanalizować każdą inwestycję indywidualnie, a następnie zdecydować, czy zainwestować kapitał w każdą proponowaną transakcję. Mając w ręku to ogólne zobowiązanie, postanowiłeś znaleźć i rozwinąć potencjalne transakcje.

Ze względu na elastyczność, jaką oferujesz swoim inwestorom, stosunkowo szybko udało Ci się znaleźć 10 sponsorów. Niektórzy z nich szczególnie szukali kontroli, którą zapewnia twój fundusz zastawów, i byliby niewygodni, gdybyś użył modelu puli ślepej.

Z drugiej strony struktura twojego funduszu zastawowego nie jest pozbawiona komplikacji. W szczególności uniemożliwia to z całą pewnością wiedzieć, ilu inwestorów zdecyduje się zainwestować w dany projekt. Z tego powodu nie możesz być pewien, czy dany projekt nie jest zbyt duży, abyś mógł się nim zająć. Podobnie, negocjując ze sprzedającymi, musisz mieć pewność, że możesz zamknąć transakcję, mimo że nie masz pewności, czy inwestorzy zapewnią potrzebne środki.