Długa podstawa
Jaka jest długa podstawa?
Długa podstawa to strategia handlowa, w której inwestor, który posiada lub kupił towar, zabezpiecza swoją inwestycję lub zapewnia sobie niewielki bufor przed potencjalnymi wahaniami rynkowymi, sprzedając kontrakty futures na ten towar. Podjęcie takich działań zapewnia gwarantowaną cenę, po której mogą sprzedać swoje towary, jeśli cena rynkowa zmieni się w stosunku do ich pozycji bazowej.
Kluczowe wnioski
- Długa podstawa to strategia handlowa, w której inwestor, który posiada lub kupił towar, zabezpiecza swoją inwestycję lub zapewnia sobie niewielki bufor przed potencjalnymi wahaniami rynkowymi, sprzedając kontrakty futures na ten towar.
- Długa podstawa oznacza, że istnieje cena minimalna lub gwarantowana, po której inwestor może sprzedać towary, niezależnie od tego, czy rynek przesunął się w górę, czy w dół.
- Długa podstawa oznacza, że trader stawia na ostateczny wzrost wartości instrumentu i chce zabezpieczyć swoje zakłady w przypadku krótkoterminowego spadku.
Zrozumienie długich podstaw
Długa podstawa z definicji oznacza, że inwestor musi być nastawiony na wzrost w odniesieniu do określonego towaru i zwykle stara się zabezpieczyć swoją byczą pozycję.
Na przykład firma zajmująca się wydobyciem złota utrzymuje znaczącą pozycję w dziedzinie metali szlachetnych. Jednak cena złota jest podatna na presję rynkową i może się czasami zmieniać. Aby zabezpieczyć się przed niekorzystnymi zmianami, firma może zdecydować się na zbuforowanie swojego zwyżkowego nastawienia poprzez sprzedaż kontraktów futures i tym samym zablokować gwarantowany zakres wartości.
W przeciwieństwie do tego przedsiębiorca, który jest niedźwiedzi na towarze, może zawrzeć krótką transakcję bazową. Skrócenie podstawy oznacza, że inwestor zajmie pozycję krótką w towarze i pozycję długą w kontrakcie futures. Strategia ta służy do zabezpieczania pozycji poprzez blokowanie przyszłej ceny kasowej lub gotówkowej, a tym samym eliminowanie niepewności wzrostu cen.
Zarówno transakcje typu long-the-base, jak i short-base to podstawowe strategie handlowe. Handel podstawowy odnosi się do strategii handlowej, w której trader uważa, że dwa podobne papiery wartościowe są względem siebie niewłaściwie wycenione, a przedsiębiorca zajmie przeciwstawne pozycje długie i krótkie na dwóch papierach wartościowych, aby skorzystać z konwergencji ich wartości.
Byczy inwestor, który chce zabezpieczyć swoją pozycję, byłby uważany za długą podstawę; inwestor niedźwiedzi, który chce się zabezpieczyć, zostałby uznany za krótkiego.
Przykład Long the Basis
Jest sierpień na rodzinnej farmie Smithów, a Smithowie zgodzili się sprzedać swoje zbiory soi grupie hurtowej Soy Tofu. Cena zakontraktowana to 400 USD za tonę, co jest aktualną ceną gotówkową. Hurtownicy uważają, że osiągnęli dobry interes, wierząc, że ceny soi wzrosną w nadchodzących miesiącach. Jednak obawiają się również, co oznaczałoby to dla ich zysku przy odsprzedaży, gdyby ceny fasoli spadły.
W rezultacie Soy Tofu decyduje się na sprzedaż kontraktów futures na soję po 425 USD za tonę. Hurtownicy mają teraz długą podstawę, co oznacza, że są to długie nasiona soi i krótkie futures soi. Jeśli cena spadnie, długa podstawa zagwarantuje korzystną cenę, po której będą mogli odsprzedać. Ich podstawa kosztowa w tym przypadku to minus 25 dolarów, czyli 400 dolarów w gotówce, minus 425 dolarów kontraktów futures.
Hurtownicy robią jednak kompromis. Wymieniają ryzyko cenowe na ryzyko bazowe – to jest ryzyko, że cena soi i kontraktów futures na soję nie będzie się zmieniać. Hurtownicy zyskają, jeśli zmniejszy się różnica między cenami kontraktów futures na soję i soję. Jednak poszerzenie tej różnicy spowoduje stratę.
Zamiast w celach zabezpieczających, hurtownicy mogą również zdecydować się na długie podejście, spekulując na temat różnicy cen między nasionami soi i sojowymi kontraktami futures. Być może wierzą, że lokalne ceny soi wzrosną. Jeśli cena osiągnie 450 USD, podczas gdy cena futures wzrośnie tylko do 430 USD, ich dochód netto z powodu zawężenia bazy wyniesie 25 USD w przypadku soi i ujemny 5 USD w przypadku kontraktów futures na soję, co daje łącznie 20 USD. Ich uparty zakład się opłaci.
Jeśli jednak cena nasion soi pozostanie na poziomie 400 USD, podczas gdy cena kontraktów futures wzrośnie do 435 USD, podstawa będzie ujemna 35 USD. Poszerzenie bazy z poprzedniego ujemnego 25 USD spowoduje stratę 10 USD za tonę.
Warto zauważyć, że rodzina Smithów może również przetrwać na tej podstawie. Aby to zrobić, trzymaliby soję w magazynach i sprzedawaliby sojowe futures. Rodzina może to zrobić, jeśli uważa, że lokalne ceny soi wzrosną.