Dyrektor wewnętrzny
Co to jest dyrektor wewnętrzny?
Dyrektor wewnętrzny to członek zarządu, który jest pracownikiem, członkiem zarządu lub bezpośrednim udziałowcem w firmie. Zarówno dyrektorzy wewnętrzni, jak i dyrektorzy zewnętrzni mają obowiązek powierniczy wobec spółki rady, w której zasiadają. Oczekuje się, że zawsze będą działać w najlepszym interesie firmy. Ze względu na swoją specjalistyczną wiedzę na temat wewnętrznego funkcjonowania firmy, dyrektorzy wewnętrzni mogą być kluczowym elementem sukcesu firmy.
Kluczowe wnioski
- Dyrektor wewnętrzny to członek zarządu firmy lub organizacji, który jest również częścią kierownictwa firmy lub kluczowym interesariuszem.
- Dyrektorem wewnętrznym może być najwyższa kadra kierownicza firmy, taka jak dyrektor operacyjny lub dyrektor finansowy, lub przedstawiciel jednego z największych udziałowców firmy.
- Dyrektor wewnętrzny porównuje się z dyrektorem zewnętrznym, który jest członkiem rady dyrektorów firmy, ale nie jest pracownikiem ani udziałowcem w firmie.
- Dyrektorzy zewnętrzni otrzymują roczną opłatę za świadczone usługi, podczas gdy dyrektorzy wewnętrzni nie.
- Dyrektorzy zewnętrzni wnoszą większą obiektywność do swojej roli w firmie niż dyrektor wewnętrzny, ale dyrektor wewnętrzny może lepiej rozumieć firmę i być bardziej zaangażowany w jej dobrobyt.
Zrozumienie dyrektorów wewnętrznych
Dyrektorzy wewnętrzni zazwyczaj obejmują kierownictwo firmy, takie jak dyrektor operacyjny (COO) i dyrektor finansowy (CFO), a także przedstawiciele głównych akcjonariuszy, pożyczkodawców i dodatkowych interesariuszy, takich jak związki zawodowe.
Inwestor instytucjonalny, który rozważa sporą inwestycję w firmie często nalegają na wyznaczenie jednego lub więcej przedstawicieli do zarządu spółki dyrektorów.
Dyrektor wewnętrzny kontra dyrektor zewnętrzny
Dyrektorzy wewnętrzni i dyrektorzy zewnętrzni pomagają sobie nawzajem w zarządzie firmy. Dyrektor zewnętrzny (zwany także dyrektorem niewykonawczym ) nie jest pracownikiem ani udziałowcem w firmie. Dyrektorzy zewnętrzni otrzymują coroczną opłatę za utrzymanie w formie gotówki, świadczeń i / lub opcji na akcje, podczas gdy dyrektorzy wewnętrzni nie.
Spółki publiczne są zobowiązane, z punktu widzenia ładu korporacyjnego, do posiadania określonej liczby lub odsetka dyrektorów zewnętrznych w swoich zarządach. W teorii dyrektorzy zewnętrzni są bardziej skłonni do wydawania bezstronnych opinii.
Ponadto mogą wnieść ekspertyzę zewnętrzną. Wadą dyrektorów zewnętrznych jest to, że mogą mieć mniej informacji, na których mogą oprzeć określone decyzje, ponieważ są oni usunięci z codziennej działalności firmy. Ponadto dyrektorzy zewnętrzni narażają się na odpowiedzialność z własnej kieszeni, jeśli dojdzie do orzeczenia lub ugody, której firma i / lub jej polisa ubezpieczeniowa nie pokrywają w pełni.
Dyrektorzy wewnętrzni i konflikty interesów
Do dyrektorów wewnętrznych mają zastosowanie surowe zasady dotyczące obrotu papierami wartościowymi. Ponieważ dyrektorzy wewnętrzni mają dostęp do niejawnych informacji firmowych (zwanych również informacjami poufnymi), nie mogą handlować istotnymi informacjami, które nie są publiczne.
Na przykład, jeśli dyrektor wewnętrzny wie, że firma ma zamiar zmienić dyrektorów generalnych, i wyczuwa, że uwydatni to znaczną słabość w strukturze zarządzania firmy, która może następnie doprowadzić do spadku ceny akcji po ujawnieniu, dyrektor może nie sprzedawać ani sprzedawać akcje spółki przed ogłoszeniem. Byłby to przypadek wykorzystywania informacji poufnych podlegający karze do kilku lat więzienia, wraz z wysokimi grzywnami finansowymi, w zależności od wagi sprawy i tego, jak bardzo opinia publiczna jest dotknięta.