Dystrybucja internetowa
Co to jest dystrybucja internetowa?
Syndykacja internetowa to strategia marketingowa dla witryn internetowych, która jest równoznaczna z prawem lub licencją na nadawanie lub dystrybucję treści z jednej witryny do drugiej. Najpopularniejszy przykład syndykacji internetowej opisuje umowę licencjonowania treści między dwiema lub więcej firmami internetowymi, w której jedna firma dostarcza treści do publikacji i promowania w witrynie internetowej innej firmy.
Kluczowe wnioski
- Syndykacja internetowa to strategia marketingowa polegająca na licencjonowaniu praw do nadawania lub dystrybucji treści z jednej witryny internetowej do drugiej.
- Dystrybucja internetowa jest podobna do syndykacji telewizyjnej, która umożliwia emisję programu sieciowego na innych kanałach.
- Syndykacja sieciowa ma zwykle miejsce między mniejszymi witrynami generującymi zawartość i większymi witrynami, które mają wbudowanych odbiorców.
- Zarówno witryna dostarczająca zawartość, jak i witryna dystrybuująca korzystają z syndykacji internetowej.
- Witryna z treścią zwiększa swoją ekspozycję i ruch, podczas gdy witryna dystrybuująca jest w stanie przyciągnąć więcej użytkowników, udostępniając więcej treści.
- Optymalizacja pod kątem wyszukiwarek (SEO) to jedna z korzyści związanych z dystrybucją internetową, która umożliwia dodatkowy ruch docierający do witryny tworzącej treść dzięki linkom i kodom osadzonym w plikach.
- Witryny wytwarzające treści mogą również płacić za dystrybucję, aby ich materiały były prezentowane w obszarach o dużym natężeniu ruchu, takich jak Facebook lub Instagram, lub w najpopularniejszych wyszukiwaniach w Google i Yahoo.
Zrozumienie dystrybucji internetowej
Ogólnie rzecz biorąc, dystrybucja internetowa jest wolną umową, która jest jednakowo korzystna dla obu stron. W przypadku witryny internetowej, która dostarcza treści, syndykacja zwiększa ich widoczność i może zapewnić znacznie większy ruch za bardzo niewielką opłatą lub bez żadnych kosztów. W przypadku syndykatora treści praktyka może sprawić, że ich witryny internetowe będą bardziej atrakcyjne dla użytkowników, udostępniając coraz bardziej szczegółowe informacje.
Zależność ta jest szczególnie powszechna w przypadku witryn niszowych, generujących mniejszą liczbę odwiedzin i generujących treść, oraz większych witryn internetowych, które mają dużą, wbudowaną grupę odbiorców, ale mogą nie mieć możliwości tworzenia wyspecjalizowanych, dogłębnych treści.
Dystrybucja internetowa to internetowa wersja udostępniania treści, która trwa od pierwszych dni druku, radia i telewizji. Na przykład, kiedy program był pierwotnie emitowany, był produkowany i pokazywany w jednej sieci.
Po zakończeniu programu oryginalna sieć wydała na niego licencję lub rozdysponowała go do innej sieci za opłatą. Jedynym elementem, który kieruje całą dystrybucją, jest możliwość dostępu do większej liczby odbiorców niezależnie od dystrybuowanej zawartości.
Dystrybucja w sieci i budowanie linków
Dystrybucja internetowa jest kluczowym narzędziem w budowaniu linków. Dzięki optymalizacji pod kątem wyszukiwarek (SEO) odsyłacze osadzone w treści dystrybuowanej będą kierować ruch z powrotem do pierwotnej witryny internetowej. W takim przypadku dodatkowy ruch sieciowy, który może zapewnić syndykacja, może pomóc witrynie dostarczającej zawartość poprawić wyniki wyszukiwania i ogólny ranking witryny w wyszukiwaniu internetowym.
Syndykacja internetowa może pozwolić firmie dostarczającej zawartość na uzyskanie dodatkowych wyświetleń strony i widoczność jej treści i witryny internetowej. Korzyści dla witryny zawierającej dostarczone materiały to świeże treści, które przemawiają do konsumentów, a tym samym dodatkowy ruch. Dystrybucja internetowa może być również określana jako „syndykacja treści”.
Dystrybucja internetowa i płatny ruch
Czasami witryna może chcieć zapłacić za dystrybucję, aby umieścić swoje materiały w określonej lokalizacji w witrynie o dużym natężeniu ruchu. Im większa witryna dystrybutora, tym zwykle opłata jest wyższa. Do takich dystrybutorów należą Yahoo i Google, a także serwisy społecznościowe, takie jak Facebook i Twitter.
Istnieją również sieci dystrybucji treści, które mogą pomóc blogerom w rozpowszechnianiu ich treści. Są one często widoczne na dole stron internetowych jako „posty pokrewne” lub „podobne artykuły z całej sieci” i obejmują takich dostawców, jak Outbrain, Nativo, Zemanta i Taboola.
Kiedy witryna produkująca treści płaci za ruch, jest to zwykle odnotowywane na platformie. Na przykład w mediach społecznościowych może to zostać odnotowane z komentarzem o treści „reklama” lub „sponsorowane” i podobnie w wynikach wyszukiwania, post lub treść może znajdować się na górze strony oznaczonej jako „reklama sponsorowana”.
Koszt płacenia za ruch jest znacznie niższy niż tradycyjny koszt płacenia za miejsce reklamowe w radiu lub telewizji. Na przykład na Facebooku czy Instagramie reklamowanie treści kosztuje kilka dolarów. To jednak różni się od prawdziwej syndykacji internetowej, która opiera się na umowach licencyjnych.