Ceny historyczne
Co to jest wycena historyczna?
Wycena historyczna to metoda wyceny jednostkowej używana do obliczania wartości składnika aktywów przy użyciu ostatniego obliczonego punktu wyceny. Wycena historyczna jest stosowana, gdy wartość składnika aktywów nie jest aktualizowana w czasie rzeczywistym.
Kluczowe wnioski
- Wycena historyczna to metoda obliczania wartości aktywów netto inwestycji (NAV) na podstawie zmian w stosunku do jej poprzedniej wyceny.
- Inwestorzy stosujący wyceny historyczne mogą dokładnie obliczyć całkowitą liczbę udziałów lub jednostek, które kupi określona kwota w dolarach, ale ryzykują, że ostatnia wycena będzie nieaktualna.
- Ceny terminowe NAV są stosowane częściej niż wyceny historyczne.
Zrozumienie cen historycznych
Wycena historyczna ilustruje znaczenie zrozumienia, kiedy ostatnio obliczano wartości aktywów, czy to w określonym momencie, czy w różnych momentach dnia handlowego lub w czasie rzeczywistym. Nazywa się to punktem wyceny. Jeśli inwestor dokonuje transakcji dokładnie w momencie, w którym obliczana jest wartość aktywów netto (NAV), nie musi brać pod uwagę luk w czasie w ramach swojej strategii inwestycyjnej.
Jeśli jednak inwestor dokonuje transakcji na aktywach przed lub po określeniu wartości aktywów netto, będzie pracował nad starą (nieaktualną) wartością. Oznacza to, że może istnieć ryzyko, że szacunkowa wycena, na podstawie której podjęto decyzję handlową, jest w rzeczywistości niedokładna.
Fundusze inwestycyjne zazwyczaj aktualizują swoje wartości aktywów netto na koniec dnia handlowego. Zarządzający funduszami mają dwie opcje: mogą spojrzeć na ostatnią obliczoną wartość aktywów netto (znaną również jako historyczny punkt wyceny) lub mogą zanotować wartość aktywów netto w następnym punkcie wyceny.
Inwestor, który chce kupić fundusz na podstawie wyceny historycznej, wie, ile akcji można kupić za określoną kwotę, ponieważ znany jest punkt wyceny. Z kolei sprzedawcy dokładnie wiedzą, ile pieniędzy mogą uzyskać za określoną liczbę akcji. Ryzyko kupującego polega na tym, że wartość aktywów netto funduszu faktycznie spada do następnego punktu wyceny, co oznacza, że wyda on więcej na określoną liczbę udziałów. Ryzyko dla sprzedającego polega na tym, że akcje zyskują na wartości w kolejnym punkcie wyceny, co oznacza, że sprzedający nie zarabia tyle pieniędzy na danej liczbie akcji.
Ceny terminowe a ceny historyczne
Ceną terminową jest najczęściej stosowana metoda obliczania wartości aktywów netto. Wycena terminowa obejmuje przetwarzanie zleceń kupna i sprzedaży akcji otwartych funduszy inwestycyjnych po wartości aktywów netto na najbliższe zamknięcie rynku.
Warto zauważyć, że otwarte fundusze inwestycyjne przeszacowują swoje aktywa po zamknięciu dnia handlowego. Kupujący są w niekorzystnej sytuacji, ponieważ nie wiedzą, ile jednostek funduszu można kupić. Ten mechanizm cenowy zapewnia, że akcje są kupowane i sprzedawane po cenie, która dokładniej odzwierciedla zmiany w funduszu, które mogły nastąpić od czasu poprzedniej wyceny.