Forfaiting
Co to jest forfaiting?
Forfaiting to sposób finansowania, który umożliwia eksporterom natychmiastowe otrzymanie gotówki poprzez sprzedaż ich średnio- i długoterminowych wierzytelności – kwoty, jaką importer jest winien eksporterowi – z dyskontem za pośrednictwem pośrednika. Eksporter eliminuje ryzyko, dokonując sprzedaży bez regresu. Nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne niewywiązanie się importera z należności.
Forfaiter to osoba fizyczna lub podmiot, która kupuje wierzytelności. Importer następnie płaci kwotę należności forfaiterowi. Forfaiter to zazwyczaj bank lub firma finansowa specjalizująca się w finansowaniu eksportu.
Kluczowe wnioski
- Forfaiting to rodzaj finansowania, który pomaga eksporterom otrzymać natychmiastową gotówkę poprzez sprzedaż ich wierzytelności z dyskontem za pośrednictwem osoby trzeciej.
- Kwota płatności jest zazwyczaj gwarantowana przez pośrednika, takiego jak bank, który jest forfaiter.
- Forfaiting chroni również przed ryzykiem kredytowym, ryzykiem transferowym oraz ryzykiem związanym ze zmianami kursów walut lub stóp procentowych.
- Wierzytelności zamieniają się w instrument dłużny – taki jak bezwarunkowy weksel lub weksel własny – który następnie może być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym.
- Chociaż te instrumenty dłużne mogą mieć różne terminy zapadalności, większość terminów zapadalności przypada na okres od jednego do trzech lat od daty sprzedaży.
Jak działa forfaiting
Zakup wierzytelności przez forfaitera przyspiesza płatność i przepływ gotówki dla eksportera. Bank importera zazwyczaj gwarantuje taką kwotę.
Zakup eliminuje również ryzyko kredytowe związane ze sprzedażą kredytową importerowi. Forfaiting ułatwia transakcję importerowi, który nie może sobie pozwolić na pełną zapłatę za towar przy dostawie.
Wierzytelności importera zamieniają się w instrument dłużny, którym może on swobodnie handlować na rynku wtórnym. Należności mają zazwyczaj postać bezwarunkowych weksli lub weksli, które są prawnie wykonalne, a tym samym stanowią zabezpieczenie forfaiter lub późniejszego nabywcy długu.
Te instrumenty dłużne mają zakres zapadalności od zaledwie jednego miesiąca do nawet 10 lat. Większość terminów zapadalności przypada na okres od jednego do trzech lat od daty sprzedaży.
Forfaiting jest najczęściej stosowany w przypadku dużej, międzynarodowej sprzedaży towarów lub dóbr kapitałowych, których cena przekracza 100 000 USD.
Zalety i wady forfaitingu
Zalety
Forfaiting eliminuje ryzyko, że eksporter otrzyma zapłatę. Praktyka ta chroni również przed ryzykiem kredytowym, ryzykiem transferowym oraz ryzykiem związanym ze zmianami bilansu.
Forfaiting jest elastyczny. Forfaiter może dostosować swoją ofertę do potrzeb eksportera i dostosować ją do różnorodnych transakcji międzynarodowych. Eksporterzy mogą w przypadku sprzedaży korzystać z forfaitingu zamiast ubezpieczenia kredytu lub ubezpieczenia. Forfaiting jest pomocny w sytuacjach, gdy kraj lub określony bank w kraju nie ma dostępu do agencji kredytów eksportowych (ECA). Praktyka pozwala eksporterowi na dokonywanie transakcji biznesowych z nabywcami w krajach o wysokim poziomie ryzyka politycznego.
Niedogodności
Forfaiting zmniejsza ryzyko dla eksporterów, ale jest generalnie droższy niż komercyjne finansowanie pożyczkowe, co prowadzi do wyższych kosztów eksportu. Te wyższe koszty są generalnie spychane na importera w ramach standardowych cen. Ponadto tylko transakcje powyżej 100 000 USD z dłuższymi terminami kwalifikują się do forfaitingu, ale forfaiting nie jest dostępny w przypadku płatności odroczonych.
W przypadku krajów rozwijających się istnieje pewna dyskryminacja w porównaniu z krajami rozwiniętymi. Na przykład tylko wybrane waluty są brane do forfaitingu, ponieważ mają międzynarodową płynność. Wreszcie, nie ma międzynarodowej agencji kredytowej, która może udzielić gwarancji firmom forfaiting. Ten brak gwarancji wpływa na długoterminowe forfaiting.
Przykład z prawdziwego świata
Black Sea Trade & Development Bank (BSTDB)wymienia forfaiting na swojej liście produktów specjalnych wraz z ubezpieczeniem, instrumentami zabezpieczającymi, leasingiem finansowym i dyskontowaniem. BSTDB powstało jako źródło finansowania projektów rozwojowych przez 11 krajów założycielskich – Albanię, Armenię, Azerbejdżan, Bułgarię, Gruzję, Grecję, Mołdawię, Rumunię, Rosję, Turcję i Ukrainę.
Bank wyjaśnia, że „zobowiązania importera są potwierdzone zaakceptowanymi wekslami lub wekslami własnymi,które bank uchyla, lub gwarantują”. Minimalna wielkość operacji, którą BSTDB sfinansuje w drodze forfaitingu, to 5 milionów euro z okresem spłaty od jednego do pięciu lat. Bank może również stosowaćopłaty zaopcje, zobowiązania, wypowiedzenie lub stopy dyskontowe.