Obligacja zagraniczna

Co to jest obligacja zagraniczna?

Obligacja zagraniczna to obligacja wyemitowana na rynku krajowym przez podmiot zagraniczny w walucie rynku krajowego w celu pozyskania kapitału. W przypadku firm zagranicznych, które prowadzą dużą działalność na rynku krajowym, powszechną praktyką jest emisja obligacji zagranicznych, takich jak obligacje buldoga, obligacje Matyldy i obligacje samurajskie.

Zrozumieć obligacje zagraniczne i związane z nimi ryzyko

Ponieważ inwestorzy w obligacje zagraniczne są zwykle rezydentami kraju krajowego, inwestorzy uważają te obligacje za atrakcyjne, ponieważ mogą dywersyfikować i dodawać zagraniczne treści do swoich portfeli bez dodatkowej ekspozycji na kurs walutowy. Niemniej jednak nadal istnieje pewne unikalne ryzyko związane z posiadaniem zagranicznych obligacji.

Ponieważ inwestowanie w obligacje zagraniczne wiąże się z wieloma rodzajami ryzyka, obligacje zagraniczne mają zazwyczaj wyższe zyski niż obligacje krajowe. Obligacje zagraniczne niosą ze sobą ryzyko stopy procentowej. Gdy stopy procentowe rosną, cena rynkowa lub wartość odsprzedaży obligacji spada. Na przykład załóżmy, że inwestor posiada 10-letnią obligację z oprocentowaniem 4%, a stopy procentowe wzrosną do 5%. Niewielu inwestorów chce przejąć obligację bez obniżenia ceny w celu wyrównania różnicy w dochodach.

Obligacje zagraniczne również są narażone na ryzyko inflacji. Kupno obligacji po ustalonej stopie procentowej oznacza, że ​​o rzeczywistej wartości obligacji decyduje wysokość inflacji odjęta od rentowności. Jeśli inwestor kupi obligację oprocentowaną na 5% w czasie, gdy inflacja wynosi 2%, rzeczywistą wypłatą inwestora będzie różnica netto w wysokości 3%.

Ryzyko walutowe jest nadal ukrytą emisją w przypadku obligacji zagranicznych. Kiedy dochód z obligacji o oprocentowaniu 7% w walucie europejskiej jest zamieniany na dolary, kurs wymiany może na przykład obniżyć rentowność do 2% z powodu różnic kursowych. Należy jednak pamiętać, że ryzyko to nie jest wyraźne w tym sensie, że te obligacje zawsze byłyby wyceniane w dolarach.

W przypadku ryzyka politycznego inwestorzy powinni rozważyć, czy rząd emitujący obligację jest stabilny, jakie przepisy regulują emisję obligacji, jak działa system sądowy i przed zainwestowaniem powinni rozważyć dodatkowe czynniki. Obligacje zagraniczne narażone są na ryzyko spłaty. Kraj emitujący obligację może nie mieć wystarczających środków na pokrycie długu. Inwestorzy mogą stracić część lub całość swojego kapitału i odsetek.

Kilka przykładów obligacji zagranicznych

Istnieje wiele przykładów obligacji zagranicznych, a tutaj omówimy tylko kilka z nich. Na przykład obligacja typu buldog jest emitowana w Wielkiej Brytanii w funtach brytyjskich przez zagraniczny bank lub korporację. Zagraniczne korporacje zbierające fundusze w Wielkiej Brytanii zazwyczaj emitują te obligacje, gdy stopy procentowe w Wielkiej Brytanii są niższe niż w kraju korporacji.

Obligacja Matilda to obligacja wyemitowana na rynku australijskim przez spółkę spoza Australii. Na przykład w czerwcu 2016 r. Firma Apple Inc. sprzedała 1,4 mld USD w obligacjach zapadających w czerwcu 2020 r., Styczniu 2024 r. I czerwcu 2026 r. Apple dołączył do innych firm, takich jak Qantas Airways Ltd., Coca-Cola Co. i Asciano Ltd. papiery wartościowe przekroczyły okres siedmiu lat, który był limitem dla wielu niefinansowych pożyczkobiorców korporacyjnych w ostatnich latach.

Obligacja samurajska to obligacja korporacyjna wyemitowana w Japonii przez spółkę spoza Japonii. W maju 2016 r. Francuski bank Societe Generale SA sprzedał obligacje samurajskie o wartości 1,1 mld USD, w tym obligacje uprzywilejowane i podporządkowane z siedmioletnim terminem zapadalności. Sprzedaż nastąpiła po ofercie Bank of America Corporation w wysokości 1,08 miliarda dolarów w formacie euro-jena na początku tego miesiąca.