Czym różnią się fundusze powiernicze na całym świecie
Fundusze inwestycyjne to odpowiednik inwestycji mrożonej kolacji. Zamiast przechodzić przez alejki supermarketów, wybierać poszczególne składniki, pakować je do domu, a następnie gotować posiłek, możesz kupić mrożoną kolację i dostać wszystko, co chcesz, w jednym wygodnym opakowaniu. Jednak tak jak nie spodziewalibyśmy się, że mrożona kolacja z Hongkongu czy Belgii będzie taka sama jak z lokalnego supermarketu, nie możemy oczekiwać, że zagraniczne fundusze inwestycyjne będą wyglądać tak samo jak te z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.
Fundusz wspólnego inwestowania z siedzibą w Europie podlega innemu otoczeniu regulacyjnemu niż fundusz certyfikowany do rachunków inwestycyjnych w Hongkongu. Każdy kraj ma własne zasady i „upodobania” co do tego, jak konstruowany jest fundusz wspólnego inwestowania. Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób te przepisy kształtują fundusze z każdego kraju. Ten artykuł zawiera krótkie omówienie funduszy inwestycyjnych i ich organów regulacyjnych na całym świecie.
Fundusz wspólnego inwestowania jest narzędziem umożliwiającym osobom fizycznym inwestowanie pieniędzy na rynku akcji lub obligacji. Jest to idealne rozwiązanie dla inwestorów indywidualnych z ograniczonymi funduszami, ponieważ mogą oni uzyskać dostęp do korzyści z dywersyfikacji, nawet jeśli mają niewielką kwotę do zainwestowania. Wracając do naszego przykładu mrożonej kolacji, kupowanie wszystkich składników osobno do pełnego posiłku jest drogie i niewygodne; wygoda i oszczędność kosztów są powodem, dla którego istnieją zarówno fundusze wspólnego inwestowania, jak i mrożone obiady. Inwestorzy nie muszą podejmować decyzji, które akcje kupią, po prostu decydują, który portfel najbardziej im odpowiada.
Czy możesz kupić fundusz z innego kraju?
Jeśli jesteś inwestorem w USA, możesz kupować tylko fundusze zarejestrowane w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Działa to jako ochrona inwestorów amerykańskich, ponieważ fundusz zarejestrowany w SEC podlega regulacji zgodnie z amerykańskim prawem dotyczącym papierów wartościowych. Podobnie, jeśli jesteś mieszkańcem Hongkongu i chcesz zainwestować na emeryturę, Twój wybór funduszy będzie ograniczony do tych regulowanych przez Mandatory Provident Fund Schemes Authority (MPFSA) w Hongkongu.
Fundusz wspólnego inwestowania z innego kraju to nie to samo, co fundusz globalny czy międzynarodowy. Globalny fundusz inwestuje w aktywa z całego świata, w tym z kraju pochodzenia inwestora. Tymczasem międzynarodowy fundusz obejmuje cały świat z wyjątkiem kraju pochodzenia inwestora. Oba te fundusze nadal muszą zostać zarejestrowane w SEC, zanim inwestorzy z USA będą mogli je kupić.
Wspólne cechy wszystkich funduszy powierniczych
Zanim będziemy mogli zagłębić się w różnice, ważne jest, aby najpierw opisać kilka podstawowych prawd dotyczących funduszy wspólnego inwestowania. Wszystkie fundusze inwestycyjne łączą wiele mniejszych depozytów inwestorów indywidualnych, aby mogli dokonywać dużych zakupów akcji lub obligacji. Większość funduszy inwestycyjnych jest dostępna zarówno dla klientów detalicznych (inwestorzy indywidualni), jak i dla klientów instytucjonalnych (duże firmy, fundacje itp.). Zwykle istnieje szeroki wybór funduszy, zarówno według firmy, jak i stylu w każdym kraju, w tym duży wybór funduszy akcji, obligacji, rynku pieniężnego i zrównoważonych (mieszanki akcji i obligacji w tym samym funduszu).
Inną wspólną cechą funduszy inwestycyjnych na całym świecie jest to, że każda większa gospodarka ma określone zasady dotyczące rejestracji, marketingu i sprzedaży funduszy. Branża funduszy inwestycyjnych jest obszarem ściśle regulowanym, ale przepisy te różnią się w zależności od kraju lub regionu. Istnieją przepisy chroniące konsumenta; pomaga to zapewnić, że zarządzający aktywami będą strzegli interesów inwestora ponad ich własne, a inwestor nie zostanie wykorzystany. Bardzo ważne jest, aby inwestor miał pewność, że właściwy organ monitoruje całą branżę, aby powierzyć swoje oszczędności funduszowi inwestycyjnemu. Gdyby inwestorom brakowało zaufania, branża prawdopodobnie by się załamała.
Różnice na całym świecie
Dostępne fundusze inwestycyjne różnią się w zależności od miejsca zamieszkania inwestora. Przyjrzyjmy się niektórym regulatorom i przepisom, aby zobaczyć, jak zasady kształtują fundusze.
Rynek amerykański
Wszystkie fundusze inwestycyjne oferowane inwestorom detalicznym w USA muszą być zarejestrowane w SEC i muszą przestrzegać zasad określonych w ustawie o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., Powszechnie nazywanej ustawą z lat czterdziestych. Niektóre przepisy ustawy z lat czterdziestych dotyczą kwestii dywersyfikacji. W szczególności sekcja 12 ogranicza kwotę aktywów funduszu, które mogą być inwestowane w inne firmy inwestycyjne. Innymi słowy, zasada zakazuje funduszowi wspólnego inwestowania koncentracji zbyt wielu swoich udziałów w akcjach spółki inwestycyjnej.
Inna zasada 35d-1, powszechnie nazywana „testem nazwy”, zapewnia, że większość (80%) aktywów funduszu wspólnego inwestowania odzwierciedla nazwę i prospekt funduszu. Tak więc, jeśli fundusz nazywa się „międzynarodowym funduszem kapitałowym”, 80% jego udziałów powinno stanowić akcje i muszą to być akcje międzynarodowe.
Unia Europejska
Fundusze powiernicze dopuszczone do sprzedaży w Europie podlegają przepisom Towarzystwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub UCITS. Najnowsza iteracja zasad nosi nazwę UCITS III i różni się od poprzednich zasad, zwracając większą uwagę na monitorowanie ryzyka pozycji instrumentów pochodnych. Zasady obejmują wiele obszarów, ale podobnie jak ustawa z lat czterdziestych XX wieku, niektóre dotyczą upewnienia się, że fundusz nie koncentruje swoich zasobów w celu zapewnienia dywersyfikacji.
Aby sprzedawać swój fundusz we wszystkich krajach członkowskich Irish Financial Services Regulatory Authority. Z kolei IFSRA jest częścią Komitetu Europejskich Regulatorów Rynku Papierów Wartościowych, który odpowiada za koordynację organów nadzoru papierów wartościowych we wszystkich krajach UE.
Rynek w Hongkongu
Przepisy Hongkongu są najbardziej restrykcyjne. Na rynku w Hongkongu istnieją dwa organy zarządzające funduszami: Komisja Papierów Wartościowych i Kontraktów Terminowych (SFC) oraz MPFSA. Zasady SFC są szersze i nie są tak szczegółowe ani restrykcyjne, jak zasady określone przez MPFSA. Mają zastosowanie do wszystkich funduszy sprzedawanych w Hongkongu, bez względu na rodzaj funduszu wspólnego inwestowania. Z kolei MPFSA zarządza tylko funduszami, które są wprowadzane do obrotu na kontach emerytalnych swoich rezydentów. Oznacza to, że fundusze nadające się do inwestowania na kontach emerytalnych muszą się martwić dwoma organami regulacyjnymi – muszą one przestrzegać zarówno zasad SFC, jak i MPFSA. Ponieważ jednak zasady MPFSA są bardziej restrykcyjne niż zasady SFC, zarządzający funduszami mogą zwykle skoncentrować się na zasadach MPFSA, wiedząc, że przestrzeganie tych zasad zwykle zapewni również zgodność z szerszymi zasadami.
Zasady MPFSA są bardziej restrykcyjne, po części dlatego, że organ chce mieć pewność, że jaja gniazdowe jego mieszkańców są chronione, a nie inwestowane w fundusze spekulacyjne. MPFSA bardzo poważnie traktuje przestrzeganie swoich zasad. Niektóre z bardziej restrykcyjnych przepisów dotyczą papierów wartościowych bez ratingu lub papierów wartościowych poniżej poziomu inwestycyjnego oraz papierów wartościowych nienotowanych na giełdzie. MPFSA wymaga, aby fundusze obligacyjne sprzedawały obligacje, które zostały obniżone poniżej poziomu inwestycyjnego, nawet jeśli w momencie zakupu miały rating inwestycyjny. Zasady kładą również nacisk na zatwierdzone wymiany. MPFSA udostępnia własną listę zatwierdzonych giełd. Nie więcej niż 10% papierów wartościowych funduszu wspólnego inwestowania może być przeznaczone na akcje nienotowane na żadnej z tych zatwierdzonych giełd.
Inne rynki
Rynki inne niż trzy wymienione powyżej mają własną strukturę i regulacje. Na przykład w Kanadzie fundusze wspólnego inwestowania podlegają regionalnym przepisom dotyczącym papierów wartościowych, a także przepisom krajowym znanym jako NI 81-102. NI oznacza „instrumentu Narodowego.” Na przykład dealerzy, którzy sprzedają fundusze inwestycyjne, muszą być zarejestrowani w urzędzie nadzoru papierów wartościowych w swojej prowincji, podczas gdy zarządzający aktywami funduszu wspólnego musi zapewnić, że zarządzany przez nich fundusz przestrzega zasad NI 81-102.
Kolejnym rynkiem, który obecnie otwiera się na zewnętrznych zarządzających funduszami, jest Tajwan. Na Tajwanie regulatorem jest Komitet Nadzoru Finansowego (FSC). Istnieje tylko około 20 zasad odnoszących się do funduszy inwestycyjnych sprzedawanych na Tajwanie, ale jest to wciąż rozwijający się rynek.
Podsumowanie
Zrozumienie różnic między organami nadzoru finansowego jest bardzo ważne dla zarządzającego funduszem powierniczym. Menedżer może mieć różne fundusze zarejestrowane w tych różnych środowiskach regulacyjnych i musi upewnić się, że rozumie, co może, a czego nie może zrobić w każdym z krajów. Naruszenie reguły, szczególnie tej ważnej, może narazić fundusz i jego zarządzającego na złą reputację, grzywnę lub jedno i drugie.