Płatność ułatwiająca

Co to jest gratyfikacja?

Gratyfikacja to płatność finansowa, która może stanowić łapówkę i ma na celu przyspieszenie procesu administracyjnego. Jest to płatność dokonana na rzecz urzędnika publicznego lub rządowego, która stanowi zachętę dla urzędnika do szybkiego wykonania jakiejś czynności lub procesu na korzyść strony dokonującej płatności.

Jak działają ułatwienia w płatnościach

Ogólnie rzecz biorąc, gratyfikacja ma na celu usprawnienie realizacji usługi, do której płatnik jest prawnie uprawniony, nawet bez dokonywania takiej płatności. W niektórych krajach takie płatności są uważane za normalne, podczas gdy w innych gratyfikacje są prawnie zabronione i uznawane za łapówki. Zwane także gratyfikacjami.

Czasami można oczekiwać gratyfikacji od urzędników niskiego szczebla o niskich dochodach w zamian za świadczenie usługi, do której płatnik jest uprawniony, nawet bez zapłaty. Niektóre kraje nie biorą pod uwagę płatności ułatwiających łapówki – o ile taka płatność nie jest dokonywana w celu zarobienia lub utrzymania działalności albo stworzenia nieuczciwej lub niewłaściwej przewagi nad inną firmą.

Takie kraje mogą uważać, że te płatności są po prostu kosztem prowadzenia działalności. W innych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii i Niemczech, ułatwianie płatności dokonywanych za granicą jest uważane za łapówkę i jest zabronione.

Uwagi specjalne

Nic dziwnego, że firmy prowadzące działalność na skalę międzynarodową od lat spoglądają z dezaprobatą na stosowanie drobnych gratyfikacji, jeśli nie całkowicie go zakazują. Chociaż jawne oszustwa i przekupstwo są głównym przedmiotem troski, inne, bardziej subtelne, ale ważne uzasadnienie ograniczenia ich stosowania pojawia się, ponieważ firmy coraz częściej uznają, że gratyfikacje są niezgodne z kulturą ładu korporacyjnego zakazującą korupcji i międzynarodowych programów antykorupcyjnych.

Chociaż rozległy zakaz płacenia łapówek zagranicznym urzędnikom ma wyraźny sens, nadal istnieją wyjątki.

Aby dać amerykańskim firmom większą swobodę w konkurowaniu z zagranicznymi konkurentami, Kongres przyjął Omnibus Trade and Competitive Act z 1988 roku. Ustawa ta oferuje wąski wyjątek dla „ułatwiania lub przyspieszania płatności” dokonywanych w celu wspierania rutynowych działań rządowych, które obejmują działania nieuznaniowe. [Patrz 15 USC §§ 78dd-1 (b), „Zakaz handlu zagranicznego przez emitentów”].

Pomimo dobrych intencji, w rzeczywistości podmioty i osoby fizyczne zmagają się z ograniczeniami cienkiego wyjątku dotyczącego gratyfikacji – ponieważ często trudno jest określić, kiedy przekroczono granice między nielegalną łapówką a wyjątkiem dopuszczalnym gratyfikacją.

Przykład gratyfikacji

Przykład opłaty ułatwiającej zilustrowano na poniższym scenariuszu. Załóżmy, że firma wymaga określonej licencji lub zezwolenia na prowadzenie działalności. Firma jest uprawniona do uzyskania koncesji lub zezwolenia, ponieważ spełniła wszystkie wymagania. W przeciwnym razie firma jest gotowa otworzyć swoje drzwi dla biznesu, ale jest prawnie zobowiązana do czekania, aż licencja lub zezwolenie zostanie oficjalnie wydane.

Firma może dokonać płatności ułatwiającej urzędnikowi, który może pomóc „przyspieszyć” proces licencjonowania lub wydawania pozwoleń. W wielu krajach taka płatność byłaby akceptowalna, o ile nie wiąże się z płatnością na rzecz podmiotu zagranicznego. W innych krajach byłoby to nadal uważane za łapówkę (a tym samym nielegalne).

Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji (UNCAC) zabrania gratyfikacji. Status prawny gratyfikacji różni się w zależności od kraju. Biznesowy portal antykorupcyjny przechowuje informacje dotyczące profili różnych krajów w zakresie korupcji, łapówek i gratyfikacji.