Rentowność a stopa procentowa: jaka jest różnica?

Rentowność a stopa procentowa: przegląd

Zarówno rentowność, jak i stopy procentowe są ważnymi terminami, które każdy inwestor powinien zrozumieć, szczególnie ci inwestorzy posiadający papiery wartościowe o stałym dochodzie, takie jak obligacje lub CD.

Dochód odnosi się do zysków z inwestycji w określonym okresie. Obejmuje zarobki inwestora, takie jak odsetki i dywidendy otrzymane z tytułu posiadania określonych inwestycji. Rentowność to także roczny zysk, jaki inwestor otrzymuje z inwestycji.

Oprocentowanie to procent pobierany przez pożyczkodawcę za pożyczkę. Stopa procentowa jest również używana do opisania kwoty regularnego zwrotu, jakiego inwestor może oczekiwać od instrumentu dłużnego, takiego jak obligacja lub certyfikat depozytowy (CD). Ostatecznie stopy procentowe znajdują odzwierciedlenie w stopie zwrotu, której może oczekiwać inwestor zadłużony.

Wydajność

Rentowność odnosi się do zwrotu, jaki inwestor uzyskuje z inwestycji, takiej jak akcje lub obligacje. Zwykle podaje się go jako liczbę roczną. W przypadku obligacji, podobnie jak w przypadku każdej inwestycji w dług, dochód składa się z płatności odsetek zwanych kuponami.

W przypadku akcji termin rentowność nie odnosi się do zysku ze sprzedaży akcji. Wskazuje na zwrot dywidend dla posiadaczy akcji. Dywidendy to udział inwestora w kwartalnym zysku spółki.

Na przykład, jeśli PepsiCo ( dywidendy wyniosłaby 4%.

Jeśli cena akcji podwoi się do 100 USD, a dywidenda pozostanie taka sama, wówczas rentowność spadnie do 2%.

W przypadku obligacji rentowność jest wyrażana jako rentowność do terminu zapadalności ( YTM ). Rentowność obligacji do wykupu to całkowity zwrot, jakiego może oczekiwać posiadacz obligacji do czasu wykupu obligacji. Rentowność oparta jest na stopie procentowej, którą zobowiązuje się zapłacić emitent obligacji.

Stopy procentowe

Oprocentowanie na każdej pożyczki jest procentem od zasady, że pożyczkodawca będzie pobierać rocznie aż pożyczka jest spłacona. W przypadku kredytów konsumenckich jest zwykle wyrażana jako roczna stopa oprocentowania (APR) pożyczki.

Jako przykład stóp procentowych załóżmy, że idziesz do banku, aby pożyczyć 1000 USD na rok na zakup nowego roweru, a bank podaje 10% oprocentowanie pożyczki. Oprócz spłaty 1000 $, zapłacisz kolejne 100 $ odsetek od pożyczki.

Ten przykład zakłada obliczenia przy użyciu prostych odsetek. Jeśli odsetki zostaną skumulowane, zapłacisz trochę więcej przez rok, a znacznie więcej przez wiele lat. Odsetki składane to suma obliczona od należnego kapitału powiększonego o wszelkie skumulowane odsetki do dnia kapitalizacji. Jest to szczególnie ważna koncepcja zarówno w przypadku kont oszczędnościowych, jak i pożyczek, które w swoich obliczeniach wykorzystują procent składany.

Stopa procentowa jest również terminem powszechnie używanym w dłużnych papierach wartościowych. Kiedy inwestor kupuje obligację, staje się pożyczkodawcą korporacji lub rządu sprzedającego obligację. W tym przypadku stopa procentowa jest również nazywana stopą kuponu. Stawka ta stanowi regularną, okresową płatność na podstawie pożyczonego kapitału, którą inwestor otrzymuje w zamian za zakup obligacji.

Oprocentowanie kuponów może być rzeczywiste, nominalne i efektywne oraz wpływać na zysk, jaki inwestor może osiągnąć, posiadając papier dłużny o stałym dochodzie. Stopa nominalna jest najczęściej stosowaną stopą notowaną w pożyczkach i obligacjach. Wartość ta jest wartością opartą na zasadzie, którą pożyczkobiorca otrzymuje w nagrodę za pożyczenie pieniędzy innym do wykorzystania.

Realna stopa procentowa jest wartość kredytu, który usuwa efekt inflacji i nie ma podstaw na stopę nominalną. Jeżeli stopa nominalna wynosi 4%, a inflacja wynosi 2%, realna stopa procentowa wyniesie 2% (4% – 2% = 2%). Kiedy inflacja rośnie, realna stopa może być ujemna. Inwestorzy wykorzystują tę liczbę, aby pomóc im określić rzeczywisty zwrot z dłużnych papierów wartościowych o stałym dochodzie.

Ostatnim rodzajem stóp procentowych jest stopa efektywna. Ta stopa obejmuje naliczanie odsetek. Pożyczki lub obligacje, które są składane częściej, będą miały wyższą efektywną stopę procentową.

Przykład

Na przykład pożyczkodawca może naliczyć oprocentowanie w wysokości 10% za roczną pożyczkę w wysokości 1000 USD. Pod koniec roku zysk z inwestycji dla pożyczkodawcy wyniósłby 100 USD, czyli 10%. Gdyby pożyczkodawca ponosił jakiekolwiek koszty związane z udzieleniem pożyczki, koszty te zmniejszyłyby zysk z inwestycji.

Uwagi specjalne

Bieżące stopy procentowe stanowią podstawę rentowności wszystkich pożyczek, od kredytów konsumpcyjnych po hipoteki i obligacje. Określają również, ile osoba zarabia na oszczędzaniu pieniędzy, czy to na prostym koncie oszczędnościowym, płycie CD, czy na obligacji o jakości inwestycyjnej.

Bieżąca stopa procentowa określa rentowność, jaką przyniesie obligacja w momencie emisji. Określa również rentowność, jakiej bank zażąda, gdy konsument będzie szukał nowego kredytu samochodowego. Dokładne stawki będą się oczywiście różnić w zależności od tego, jak bardzo emitent obligacji lub pożyczkodawca bankowy chce prowadzenia działalności i zdolności kredytowej pożyczkobiorcy.

Stopy procentowe podlegają ciągłym wahaniom, a najważniejszym czynnikiem są wytyczne Rezerwy Federalnej, która okresowo publikuje docelowy przedział dla głównej stopy procentowej. Wszystkie inne stopy procentowe są zasadniczo ekstrapolowane z tej podstawowej stopy procentowej.