Koniec planu określonych świadczeń
Był taki czas, kiedy po 25 czy 30 latach sumiennej pracy dla swojego pracodawcy można było spodziewać się nagrody za swoją lojalność i ciężką pracę złotym zegarkiem i ciągłym strumieniem czeków trwających przez całą emeryturę. Ale czasy się zmieniły i te stałe kontrole – które przyszły dzięki planowi określonych świadczeń – dla większości pracowników sektora prywatnego należą już do przeszłości.
W tym miejscu przyglądamy się odchodzeniu od programów określonych świadczeń w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci w kierunku programów określonych składek, takich jak 401 (k), i sugerujemy sposoby zapewnienia, że będziesz mieć niezawodny dochód w latach po pracy.
Kluczowe wnioski
- Kiedyś powszechne programy określonych świadczeń w sektorze prywatnym są rzadkie i zostały zastąpione programami określonych składek, takimi jak 401 (k).
- Firmy wybierają zamiast tego programy o zdefiniowanej składce, ponieważ są one tańsze i mniej skomplikowane w zarządzaniu niż programy emerytalne.
- Przejście na programy określonych składek nałożyło na pracowników ciężar oszczędzania i inwestowania w celu przejścia na emeryturę.
Jak zmieniły się czasy dla planów określonych świadczeń
Aż do lat 80. XX wiekunajpopularniejszym programem emerytalnym oferowanym przez pracodawców byłyNational Compensation Survey 2018 Biura Statystyki Pracy.
Z punktu widzenia pracownika piękno programu określonych świadczeń polega na tym, że pracodawca finansuje program, podczas gdy pracownik czerpie korzyści po przejściu na emeryturę. Pracownicy nie tylko zatrzymują i wydają wszystkie pieniądze, które zarabiają na swoich wypłatach, ale mogą również łatwo przewidzieć, ile pieniędzy otrzymają każdego miesiąca na emeryturze, ponieważ wypłaty z planu określonych świadczeń są oparte na ustalonej formule.
Oczywiście każda historia ma dwie strony. Szacowanie zobowiązań emerytalnych jest skomplikowane. Firmy oferujące program emerytalny ze zdefiniowanymi świadczeniami muszą przewidzieć, ile pieniędzy będą potrzebować, aby wypełnić swoje zobowiązania wobec emerytów.
Z punktu widzenia pracodawcy programy określonych świadczeń są zobowiązaniem ciągłym. Finansowanie planów musi pochodzić z zysków przedsiębiorstw, a to ma bezpośredni wpływ na zyski. Ograniczenie zysków może osłabić zdolność firmy do konkurowania. Przejście na program określonych składek, taki jak 401 (k), który jest finansowany głównie ze składek pracowników, pozwala zaoszczędzić znaczną ilość pieniędzy.
Zamrożenie emerytur
W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci firmy z sektora prywatnego coraz częściej zaprzestały finansowania swoich tradycyjnych planów emerytalnych, co jest znane jako zamrożenie. Zamrożenie jest pierwszym krokiem do wyeliminowania planu.
General Electric jest przykładem dużej korporacji, która to robi. W październiku 2019 roku ogłosiła plany zamrożenia emerytury dla 20000 pracowników w USA i przejścia na program o zdefiniowanej składce, co ma pomóc zmniejszyć deficyt niedofinansowanej emerytury nawet o 8 miliardów dolarów.
Chociaż rzadko w sektorze prywatnym, plany emerytalne ze zdefiniowanymi świadczeniami są nadal dość powszechne w sektorze publicznym – w szczególności na stanowiskach rządowych.
Inne głośne przykłady dużych korporacji zamrażających emerytury na przestrzeni lat obejmują IBM, który w 2006 r. Ogłosił, że wstrzymuje swój plan określonych świadczeń, aby przejść na programy o zdefiniowanej składce finansowane przez pracowników, co ostatecznie pozwoliło zaoszczędzić firmie miliardy. Wkrótce potem Verizon, Lockheed Martin i Motorola podjęły podobne kroki.
Korporacyjna Ameryka broniła tych posunięć na tej podstawie, że rząd podjął kroki, aby zmusić firmy do pełnego finansowania ich planów emerytalnych. Naprzykład ustawa o ochronie emerytur z 2006 r. Nakładała bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące finansowania, aby zapewnić pracownikom wypłacane świadczenia.
Ale firmy nie zawsze w pełni finansowały plany. Zbyt często pieniędzy nie było tam, kiedy były potrzebne, a rząd był zmuszony ratować plany. Przez lata tę drogę podążało kilka linii lotniczych i kontyngent producentów stali, z których wszyscy ogłosili upadłość i przerzucili odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z planu emerytalnego na rząd Stanów Zjednoczonych. Rząd z kolei przerzucił ciężar na podatników.
Wpływ przejścia na plany określonych składek
Co zatem oznacza koniec określonych świadczeń dla pracowników? Cały scenariusz to zła wiadomość. W przeciwieństwie do programu określonych świadczeń, w którym pracownicy dokładnie wiedzą, jakie świadczenia będą mieli na emeryturze, jedyną pewnością w programie określonych składek jest kwota wniesiona przez pracownika. Wielu pracodawców oferuje również odpowiednie składki.
Gdy pieniądze trafią na konto, pracownik decyduje, w jaki sposób zostaną zainwestowane – zazwyczaj z menu funduszy inwestycyjnych – oraz kaprysy giełdy, aby określić ostateczny wynik. Może rynki pójdą w górę, a może nie.
Z drugiej strony, wielu pracowników, którzy polegali na swoich planach finansowanych przez pracodawcę, było pozostawionych samym sobie, gdy ich pracodawcy nie sfinansowali planów. Podobnie wielu pracowników znalazło się w sytuacji, gdy ich pracodawcy rozwiązali programy określonych świadczeń lub zmniejszyli liczbę pracowników, dając pracownikom jednorazową wypłatę ryczałtową zamiast stałego strumienia dochodów.
Dzisiejsza rzeczywistość na emeryturze: walka o siebie
Jeśli chodzi o emeryturę zabezpieczoną finansowo, musisz o siebie zadbać. W większości przypadków świadczenia z Ubezpieczeń Społecznych nie wystarczają na życie na emeryturze. Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest zaoszczędzenie pieniędzy – tak szybko i jak najwięcej.
Plany emerytalne z korzyścią podatkową
Najpierw należy zacząć od planów emerytalnych korzystających z podatków. Jeśli masz dostęp do planu sponsorowanego przez pracodawcę, takiego jak 401 (k), maksymalizuj swoje składki, jeśli to możliwe, i korzystaj z dopasowanych składek pracodawcy, jeśli są oferowane.
W 2020 i 2021 r. Możesz wpłacić do 19 500 USD rocznie w ramach sponsorowanego przez pracodawcę planu o zdefiniowanej składce, a jeśli masz 50 lat lub więcej, możesz dodać dodatkowe 6500 USD.
64%
Liczba pracowników sektora prywatnego, którzy mają dostęp do planu określonych składek, według Biura Statystyki Pracy.
IRA
Jeśli nie masz dostępu do planu sponsorowanego przez pracodawcę, możeszzamiast tegodokonać wpłaty na indywidualne konto emerytalne (IRA). W latach 2020 i 2021 możesz wpłacać do 6000 USD rocznie na tradycyjne IRA lub Roth IRA oraz 7000 USD, jeśli masz 50 lat lub więcej. Po umieszczeniu maksymalnej dopuszczalnej kwoty na tych kontach emerytalnych, czas przyjrzeć się innym inwestycjom.
Wybór inwestycji
Do rozważenia dostępny jest szeroki wachlarz inwestycji mających na celu zminimalizowanie skutków podatkowych – w tym fundusze wspólnego inwestowania, obligacje komunalne i inne. Jeśli podatki nie są problemem, nie brakuje możliwości inwestycyjnych zaprojektowanych, aby spełnić każdy możliwy do wyobrażenia cel inwestycyjny.
Aby jednak jak najlepiej podejmować decyzje inwestycyjne, musisz zrozumieć zasady inwestowania. Powinieneś zacząć od poznania alokacji aktywów, ponieważ wielu ekspertów zgadza się, że jest to najważniejszy czynnik generowania zwrotów portfela. Możesz skonsultować się z doradcą finansowym, jeśli samodzielne podejmowanie takich decyzji jest zbyt trudne.
Ogranicz wydatki
Wreszcie, oszczędzanie może nie wystarczyć, jeśli nie ograniczysz również swoich wydatków. Jeśli nauczysz się żyć poniżej swoich możliwości, zamiast je przekraczać, możesz przeznaczyć więcej pieniędzy na emeryturę.
Podsumowanie
Jeśli należysz do nielicznych szczęśliwców, którzy pracują dla pracodawcy, który nadal oferuje plan emerytalny, masz przewagę, jeśli chodzi o oszczędzanie na emeryturę. Jeśli jesteś jak wszyscy inni, musisz wziąć na siebie odpowiedzialność za planowanie na własną rękę.
Wpłać na plan sponsorowany przez pracodawcę, taki jak 401 (k), jeśli możesz. Jeśli nie, IRA oferują inny sposób oszczędzania na emeryturę. Gdy osiągniesz maksymalny poziom tych opcji, rozważ inwestycje poza kontami emerytalnymi, aby pomóc zbudować swoje gniazdo.