Dostarczone, cło niezapłacone (DDU)
Co to jest dostarczone, cło niezapłacone (DDU)?
Dostarczone, cło niezapłacone (DDU) to stary termin w handlu międzynarodowym, wskazujący, że sprzedawca jest odpowiedzialny za bezpieczną dostawę towarów do określonego miejsca docelowego, pokrywa wszystkie koszty transportu i przyjmuje na siebie wszelkie ryzyko podczas transportu. Gdy towar dotrze na ustalone miejsce, kupujący ponosi odpowiedzialność za opłacenie cła importowego, a także za dalsze koszty transportu. Jednak „ Dostarczone, cło opłacone” (DDP) wskazuje, że sprzedawca musi pokryć cła, odprawę importową i wszelkie podatki.
Kluczowe wnioski
- Dostarczone, cło niezapłacone (DDU) to międzynarodowy termin handlowy oznaczający, że sprzedawca jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpiecznego dotarcia towarów do miejsca przeznaczenia; Kupujący jest odpowiedzialny za należności celne przywozowe.
- Z kolei „Dostarczone, cło opłacone” (DDP) wskazuje, że sprzedawca musi pokryć cła, odprawę importową i wszelkie podatki.
- DDU jest nadal powszechnie używane w kontraktach transportowych, mimo że Międzynarodowa Izba Handlowa oficjalnie zastąpiła go terminem dostarczonym na miejsce (DAP).
Zrozumieć dostarczone, cło niezapłacone (DDU)
Dostarczone, cło nieopłacone (DDU) faktycznie nie zostało uwzględnione w najnowszej (2010) edycji Incoterms Międzynarodowej Izby Handlowej ; obecnym oficjalnym terminem, który najlepiej opisuje funkcję DDU, jest Delivered-at-Place (DAP). Jednak DDU jest nadal powszechnie używane w języku handlu międzynarodowego. Na papierze po terminie następuje lokalizacja dostawy; na przykład „DDU: Port of Los Angeles”.
W przypadku DDU sprzedawca przyjmuje na siebie całe ryzyko, dopóki towary nie zostaną dostarczone w określone miejsce; wtedy ryzyko przejmuje kupujący.
Zgodnie z ustaleniami DDU sprzedawca zabezpiecza licencje i załatwia inne formalności związane z eksportem towaru; odpowiada również za wszystkie licencje i koszty poniesione w krajach tranzytowych, a także wystawia fakturę na własny koszt. Sprzedawca ponosi wszelkie ryzyko do czasu dostarczenia towaru we wskazane miejsce, ale nie ma obowiązku wykupienia ubezpieczenia towaru.
Kupujący jest odpowiedzialny za uzyskanie wszystkich niezbędnych licencji na import towarów i opłacenie wszystkich odpowiednich podatków, ceł i kosztów kontroli. Wszelkie ryzyko związane z tym procesem ponosi kupujący. Po oddaniu towaru do dyspozycji kupującego, wszelkie dalsze koszty transportu i ryzyko spadają na kupującego.
Uwagi specjalne
Międzynarodowa Izba Handlowa (ICC) jest organizacją, która została pierwotnie utworzona po I wojnie światowej, której celem jest wspieranie dobrobytu w Europie poprzez tworzenie standardów dla handlu międzynarodowego. To właśnie ta grupa w 1936 roku opublikowała zestaw standardowych warunków dla różnych typów umów przewozowych, znanych jako Incoterms.
Incoterms to specyfikacje umów określające, kto ponosi koszty i ryzyko dostępna do zakupu bezpośrednio na stronie.