Finansowanie transgraniczne
Co to jest finansowanie transgraniczne?
Finansowanie transgraniczne – znane również jako finansowanie importu i eksportu – odnosi się do wszelkich uzgodnień dotyczących finansowania, które mają miejsce poza granicami kraju. Finansowanie transgraniczne pomaga firmom uczestniczyć w handlu międzynarodowym, zapewniając źródło finansowania, które umożliwia im konkurowanie w skali globalnej i prowadzenie działalności poza granicami kraju.
Finansowanie transgraniczne wymaga czasami, aby pożyczkodawca lub dostawca działał jako agent między przedsiębiorstwem, jego dostawcami i klientami końcowymi. Finansowanie transgraniczne ma wiele form i obejmuje pożyczki transgraniczne, akredytywy, dochód podlegający zwrotowi lub akceptację bankową (BA).
Kluczowe wnioski
- Finansowanie transgraniczne odnosi się do procesu zapewniania finansowania działalności gospodarczej, która ma miejsce poza granicami kraju.
- Firmy, które poszukują finansowania transgranicznego, chcą konkurować globalnie i rozszerzać swoją działalność poza swoje obecne granice krajowe.
- Podczas gdy instytucje finansowe, takie jak banki inwestycyjne, stanowią główne źródło finansowania transgranicznego, firmy private equity są również źródłem finansowania handlu międzynarodowego.
- Faktoring transgraniczny umożliwia firmom uzyskanie natychmiastowych przepływów pieniężnych poprzez sprzedaż swoich wierzytelności innej firmie.
- Dwa rodzaje ryzyka związane z finansowaniem transgranicznym to ryzyko polityczne i ryzyko walutowe.
Zrozumienie finansowania transgranicznego
Finansowanie transgraniczne w ramach korporacji może stać się bardzo złożone, głównie dlatego, że prawie każda pożyczka między przedsiębiorstwami, która przekracza granice krajowe, ma konsekwencje podatkowe. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy pożyczki lub kredyty są udzielane przez stronę trzecią, na przykład bank. Duże, międzynarodowe korporacje mają całe zespoły księgowych, prawników i ekspertów podatkowych, którzy oceniają najbardziej efektywne podatkowo sposoby finansowania operacji zagranicznych.
Podczas gdy instytucje finansowe zatrzymują lwią część działalności w przypadku wielu transgranicznych pożyczek i finansowania dłużnego na rynku kapitałowym, coraz więcej prywatnych pożyczkobiorców wspiera organizację i udzielanie pożyczek na całym świecie. Amerykańskie rynki dłużne i pożyczkowe ogólnie pozostały w niezwykle dobrej kondycji po kryzysie finansowym w 2008 roku i nadal oferują atrakcyjne zwroty dla zagranicznych pożyczkobiorców.
Zalety i wady finansowania transgranicznego
Zalety
Wiele firm decyduje się na transgraniczne usługi finansowe, jeśli mają globalne spółki zależne (np. Firma z siedzibą w Kanadzie z co najmniej jedną spółką zależną zlokalizowaną w wybranych krajach w Europie i Azji). Zaakceptowanie transgranicznych rozwiązań finansowych może pozwolić tym korporacjom zmaksymalizować ich zdolność pożyczkową i uzyskać dostęp do zasobów, których potrzebują do trwałej globalnej konkurencji.
Faktoring transgraniczny to rodzaj finansowania transgranicznego, który zapewnia firmom natychmiastowy przepływ gotówki, który można wykorzystać do wspierania wzrostu i działalności. W przypadku tego rodzaju finansowania przedsiębiorcy będą sprzedawać swoje wierzytelności innej firmie.
Ta firma zewnętrzna – znana również jako firma faktoringowa – zbiera płatności od klientów i przekazuje je pierwotnemu właścicielowi firmy, pomniejszone o opłaty pobierane za świadczenie usługi. Zaletą dla właścicieli firm jest to, że otrzymują pieniądze z góry, zamiast czekać od 30 do 120 dni na płatność od swoich klientów.
Niedogodności
W przypadku finansowania transgranicznego ryzyko walutowe i ryzyko polityczne to dwie potencjalne wady. Ryzyko walutowe odnosi się do możliwości, że firmy mogą stracić pieniądze z powodu zmian kursów walut, które mają miejsce podczas prowadzenia handlu międzynarodowego. Podczas ustalania warunków pożyczki w różnych krajach i walutach, firmom może być trudno uzyskać korzystny kurs wymiany.
Ryzyko polityczne odnosi się do ryzyka, na jakie narażona jest firma podczas prowadzenia działalności w obcym kraju, w którym panuje niestabilność polityczna. Zmieniające się klimaty polityczne – w tym wybory, niepokoje społeczne lub zamachy stanu – mogą utrudnić zawarcie umowy lub zmienić opłacalną inwestycję w nieopłacalną. Z tego powodu niektórzy dostawcy finansowania transgranicznego mogą ograniczać prowadzenie działalności gospodarczej w niektórych regionach świata.
Prawdziwy przykład finansowania transgranicznego
We wrześniu 2017 r. Japoński konglomerat Toshiba zgodził się sprzedać swój układ pamięci o wartości około 18 miliardów dolarów konsorcjum kierowanemu przez Bain Capital Private Equity. W gronie inwestorów znalazły się m.in. firmy amerykańskie Apple, Inc. i Dell, Inc.
Nabycie wymagane USA siedzibą firmy w ramach konsorcjum w celu uzyskania japońskiego jena, aby dokończyć transakcję. Bain Capital zażądał również od Apple ponad 3 miliardów dolarów na zamknięcie negocjacji. Korzyścią dla tych amerykańskich firm z udziału w transakcji transgranicznej było to, że pomogło im to zapewnić im stały dostęp do cennych układów pamięci firmy Toshiba.
Uwagi specjalne
W ostatnich latach wiele korporacji wraz ze sponsorami wybiera finansowanie pożyczkowe zamiast finansowania dłużnego. Wpłynęło to na strukturę wielu transgranicznych umów kredytowych, zwłaszcza że pożyczki typu covenant-lite (cov-lite) zapewniają pożyczkobiorcy znacznie większą elastyczność niż niektóre tradycyjne warunki pożyczki. Pożyczki Cov-lite wymagają mniej ograniczeń dotyczących zabezpieczenia, warunków spłaty i poziomu dochodów po stronie pożyczkobiorcy.