Catfishing
Co to jest Catfishing?
Catfishing odnosi się do rodzaju oszustwa internetowego, w którym cyberprzestępca tworzy fałszywą tożsamość internetową. Często celem łowienia sumów jest kradzież tożsamości ofiary. Jest to rodzaj schematu socjotechnicznego, w którym jeden lub więcej sprawców stosuje oszukańcze taktyki, aby odzyskać dane osobowe (PII) od niczego niepodejrzewających ofiar.
Kluczowe wnioski
- Catfishing odnosi się do rodzaju oszustwa internetowego, w którym cyberprzestępca tworzy fałszywą tożsamość internetową w celu kradzieży lub wykorzystania tożsamości ofiary.
- Te dane osobowe mogą być wykorzystywane przez oszustów do popełniania przestępstw finansowych, takich jak dokonywanie nielegalnych zakupów kart kredytowych lub zaciąganie pożyczek w imieniu ofiary.
- Oszust internetowy może z czasem budować relacje ze swoją ofiarą w środowisku online, udając kogoś innego; można to zrobić za pomocą zdjęcia i danych osobowych innej osoby lub po prostu sfabrykować fałszywą osobę.
Jak działa Catfishing
Catfishing trafił do popularnego leksykonu po premierze filmu dokumentalnego z 2010 roku i późniejszego programu telewizyjnego w sieci MTV emitowanego od 2012 roku. Tego rodzaju oszustwa internetowe istniały jednak przed premierą programu telewizyjnego Catfish.
Ogólnie rzecz biorąc, catfishing ma miejsce, gdy oszust internetowy buduje z czasem relacje ze swoją ofiarą w środowisku online, udając kogoś innego. Można to zrobić za pomocą zdjęcia i danych osobowych innej osoby lub po prostu sfabrykować fałszywą osobę. W niektórych przypadkach oszusta może być motywowany chęcią po prostu eksperymentowania z oszustwem, jako rodzaj zabawnej psoty. W innych przypadkach ich motywy mogą być finansowe, w celu kradzieży informacji ofiary, a następnie sprzedaży tych informacji na czarnym rynku lub wykorzystania ich do samodzielnego dokonywania zakupów.
Ponieważ coraz więcej osób szuka kontaktów międzyludzkich w Internecie, wzrosło ryzyko łowienia sumów. Oszuści mogą łatwo znaleźć zdjęcia i dane osobowe z różnych źródeł, takich jak sieci społecznościowe i biblioteki obrazów stockowych. Mogą nawet generować fotorealistyczne obrazy nieistniejących ludzi przy użyciu nowoczesnych programów sztucznej inteligencji (AI). Zasoby można następnie wykorzystać do prowadzenia rozmów online, które prowadzą do relacji, które z perspektywy ofiar mogą wydawać się ufne i autentyczne. Niestety, to zaufanie może zostać następnie wykorzystane przez oszustów w celu wydobycia cennych informacji.
Przykład Catfishing
Koncepcja łowienia sumów została zwrócona na ogólnokrajową uwagę w 2013 r., Kiedy Manti Te’o – gwiazdor futbolu Notre Dame – padł ofiarą skomplikowanego oszustwa związanego z łowieniem kotów. Po dochodzeniu przeprowadzonym przez prywatnych detektywów w imieniu Notre Dame odkryto, że dziewczyna Mantiego, z którą był w związku online, była w rzeczywistości postacią graną przez męskiego oszusta. Incydent był szczególnie niepokojący ze względu na fakt, że w ramach oszustwa Manti został przekonany, że jego „dziewczyna” zmarła tragicznie na białaczkę.
Ten incydent pomaga rzucić światło na to, w jaki sposób ofiary łowienia sumów są często poważnie dotknięte przez te incydenty, co ma konsekwencje, od lekkiego zażenowania po zawód miłosny i publiczny wstyd. Zaskakujące jest, że nie ma konkretnego prawa zakazującego łowienia sumów; jednak ofiara może postawić suma przed wymiarem sprawiedliwości, udowadniając oszustwo, poważny niepokój emocjonalny, zniesławienie charakteru lub nękanie. Ponadto, jeśli sum użył cudzych zdjęć, osoba ta ma prawo domagać się przywłaszczenia sobie podobizny.