Handel gotówkowy
Co to jest handel gotówkowy?
Transakcje typu cash-and-carry to strategia arbitrażowa, która wykorzystuje błędną wycenę między aktywem bazowym a odpowiadającym mu instrumentem pochodnym. Kluczem do rentowności jest ewentualna korekta błędnej wyceny.
Kluczowe wnioski
- Transakcje typu cash-and-carry to strategia arbitrażowa, która wykorzystuje błędną wycenę aktywów bazowych i odpowiadających im instrumentów pochodnych.
- Inwestorzy zwykle zajmują pozycję długą w aktywach, jednocześnie sprzedając powiązany instrument pochodny, w szczególności poprzez zwarcie kontraktu futures lub opcji.
- Zysk jest zapewniony wtedy i tylko wtedy, gdy cena zakupu ropy spot plus koszt jej przeniesienia jest niższa od ceny, po której pierwotnie sprzedano kontrakt futures na ropę.
Zrozumieć handel gotówkowy i przewozowy
Transakcje typu cash-and-carry (czasami określane po prostu jako „carry trade”) to strategia handlowa, którą inwestor może wykorzystać, aby wykorzystać rozbieżności w cenach rynkowych. To zazwyczaj pociąga za sobą długą pozycję w papieru wartościowego lub towaru, jednocześnie sprzedając powiązanych pochodnych, w szczególności poprzez zwarcie do futures lub opcji umowy.
Zabezpieczenie towaru lub nabywanych jest utrzymywana aż do zamówienia daty dostawy i jest wykorzystywany na pokrycie zobowiązań pozycji krótkiej jest. Sprzedając kontrakt futures, inwestor zajął pozycję krótką i wie, ile zostanie zarobione w dniu dostawy oraz koszt zabezpieczenia ze względu na składnik pozycji długiej cash-and-carry trade. Na przykład w przypadku obligacji inwestor otrzymuje płatności kuponowe od kupionej obligacji, plus wszelkie dochody z inwestycji uzyskane dzięki zainwestowaniu kuponów, a także ustaloną z góry cenę przyszłą w przyszłym terminie dostawy.
Koncepcja handlu cash-and-carry jest raczej prosta.
- Inwestor identyfikuje dwa papiery wartościowe, które mają niewłaściwą wycenę w stosunku do siebie; na przykład cena ropy spot i cena kontraktów futures na ropę, co stanowi okazję do arbitrażu.
- Inwestor musi najpierw kupić ropę na rynku spot i sprzedać kontrakt futures na ropę, a następnie zatrzymać lub „carry” spot ropę do czasu wygaśnięcia kontraktu futures, kiedy to inwestor dostarczy tę ropę.
- Niezależnie od ceny dostawy zysk jest zapewniony wtedy i tylko wtedy, gdy cena zakupu ropy spot PLUS koszt przeniesienia jest NIŻSZY niż cena, po której pierwotnie sprzedano kontrakt futures na ropę.
Strategia ta jest powszechnie znana jako handel bazowy. Często transakcje typu carry trade są wdrażane w celu wykorzystania implikowanych stóp procentowych generowanych z pozycji, które mogą być korzystniejsze niż pożyczanie lub pożyczanie tradycyjnymi kanałami.
Przykład handlu gotówkowego
Załóżmy, że aktywa są obecnie sprzedawane po 100 USD, podczas gdy miesięczny kontrakt futures jest wyceniany na 104 USD. Ponadto miesięczne koszty utrzymania, takie jak koszty przechowywania, ubezpieczenia i finansowania tego składnika aktywów, wynoszą 2 USD. W takim przypadku trader lub arbitrażur kupiłby aktywa (otworzyłby pozycję długą) za 100 USD i jednocześnie sprzedałby jednomiesięczny kontrakt futures (zainicjował krótką pozycję) za 104 USD. Koszt zakupu i utrzymania aktywów wynosi 102 USD, ale inwestor już ustalił sprzedaż na 104 USD. Inwestor przenosiłby wówczas aktywa do daty wygaśnięcia kontraktu futures i dostarczał je w ramach kontraktu, zapewniając w ten sposób arbitrażowy lub pozbawiony ryzyka zysk w wysokości 2 USD.
Negatywna podstawa handlu
Pojęcie to można przenieść na rynek kredytowych instrumentów pochodnych, gdzie podstawa (różnica między natychmiastową ceną gotówkową towaru a jego ceną futures) stanowi różnicę w spreadach między swapami ryzyka kredytowego (CDS) a obligacjami tego samego emitenta długu i podobnymi, jeśli nie są dokładnie równe, terminy zapadalności. Tutaj strategia nazywana jest ujemna podstawa handlu. (Na rynku kredytowych instrumentów pochodnych, podstawa może być dodatnia lub ujemna, a ujemna oznacza założeniu, że spread CDS jest mniejszy niż spreadu obligacji.) Handel jest zwykle wykonywane z obligacji, które obracają się par lub na zniżkę, a pojedynczy -Name CD (w przeciwieństwie do indeksu CD) o tenora równej dojrzałości wiązania.
Transakcje typu cash-and-Carry z wykorzystaniem opcji
Na rynku opcji przykładem transakcji carry trade jest spread box. W tym przypadku trader zwalnia instrument bazowy syntetyczny (sprzedaje opcję kupna i kupuje opcję kupna z tym samym wygaśnięciem i wykonaniem) po jednej cenie wykonania i zajmuje pozycję długą na syntetycznym instrumencie bazowym po wyższej cenie wykonania (lub odwrotnie). Różnica w cenie pudełka od różnicy między cenami wykonania to przeniesienie. Na przykład, jeśli trader wykonuje transakcję typu carry trade przy użyciu spreadu box w indeksie S&P 500 z 1000 i 2000 strajków, jeśli spread kosztuje 1050 USD, 50 USD reprezentuje stopę procentową powiązaną z kosztem przeniesienia.