Model Black-Litterman
Jaki jest model Black-Litterman?
Model Black-Litterman (BL) jest narzędziem analitycznym używanym przez alokacji aktywów w ramach tolerancji ryzyka inwestora i poglądów rynkowych. Globalni inwestorzy, tacy jak fundusze emerytalne i firmy ubezpieczeniowe, muszą zdecydować, jak alokować swoje inwestycje w różnych klasach aktywów i krajach.
Model BL zaczyna się od neutralnej pozycji przy użyciu nowoczesnej teorii portfela (MPT), a następnie wykorzystuje dodatkowe informacje z opinii inwestorów, aby określić, w jaki sposób ostateczna alokacja aktywów powinna odbiegać od początkowych wag portfela. Następnie przechodzi proces optymalizacji średniej wariancji (MVO), aby zmaksymalizować oczekiwany zwrot, biorąc pod uwagę obiektywną tolerancję na ryzyko.
Kluczowe wnioski
- Model Black-Litterman to model alokacji portfela, który rozpoczyna się od nowoczesnej teorii portfela (MPT) i dodaje inwestorom opinie na temat oczekiwanych zwrotów.
- Model MPT jest postrzegany jako ograniczony, ponieważ obejmuje tylko historyczne dane rynkowe, a następnie zakłada te same zwroty w przyszłości.
- Model BL pozwala inwestorowi zastosować własne poglądy, a następnie optymalizować zalecaną alokację aktywów.
Podstawy modelu Black-Litterman
Model Black-Littermana do budowy portfela oparty jest na nowoczesnej teorii portfela (MPT). Nowoczesna teoria portfela zakłada, że charakterystyka ryzyka i zwrotu z inwestycji nie powinna być rozpatrywana osobno, ale powinna być oceniana na podstawie tego, jak inwestycja wpływa na ogólne ryzyko i zwrot z portfela. MPT pokazuje, że inwestor może skonstruować portfel wielu aktywów, które zmaksymalizują zwroty przy danym poziomie ryzyka.
Podobnie, mając pożądany poziom oczekiwanego zwrotu, inwestor może skonstruować portfel o najniższym możliwym ryzyku. Na podstawie miar statystycznych, takich jak wariancja i korelacja, wyniki pojedynczej inwestycji są mniej ważne niż ich wpływ na cały portfel.
Model BL został zaprojektowany w celu ulepszenia tego modelu, ponieważ jednym z ograniczeń MPT jest to, że zakłada on, że przeszłe oczekiwane zwroty będą kontynuowane w przyszłości. Inne modele wyceny – na przykład model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) – mogą jednak dawać inne oczekiwania niż te z wyników osiągniętych w przeszłości. Model BL obejmuje obserwowane dane rynkowe wraz z prognozami inwestorów co do przyszłych oczekiwanych zwrotów w oparciu o modele takie jak CAPM lub inne. Model zasadniczo modyfikuje domyślną alokację MPT, biorąc pod uwagę oczekiwania dotyczące przyszłych wyników.
Podejście BL pozwala, aby każdy błąd oszacowania modelu stał się widoczny, ponieważ wybór alokacji może potęgować słabe założenia.
Uwagi specjalne
Model BL istnieje od 1990 roku i cieszy się dużym szacunkiem ze strony społeczności inwestorów instytucjonalnych. Został stworzony przez ekonomistów Goldmana Sachsa, Fischera Blacka ( znanego z modelu Black-Scholes ) i Roberta Littermana.
Chociaż uważa się, że model BL poprawia alokację aktywów zapewnianą przez MPT poprzez uwzględnienie opinii na temat przyszłych perspektyw, ponieważ prognozy te są jedynie opiniami lub wynikiem modeli wyceny, które opierają się na subiektywnych danych wejściowych, model BL może skutkować stronniczością lub błędnymi założeniami. Na przykład zbyt optymistyczny pogląd na jedną klasę aktywów skutkuje większą wagą portfela, niż zalecałby MPT, a jeśli ta klasa aktywów słabnie, może skutkować zwiększonymi stratami. Inwestorzy korzystający z modelu Black-Litterman powinni być tego świadomi i regularnie aktualizować swoje oczekiwania, odpowiednio równoważąc wagi swoich portfeli.
Przykład modelu Black-Litterman
Załóżmy, że zespół zarządzający portfelem w pewnym towarzystwie ubezpieczeniowym jest wyjątkowo optymistyczny na rynkach krajów rozwijających się w nadchodzącym roku. Początkowa alokacja aktywów na rynki wschodzące, wynikająca z nowoczesnej teorii portfela, wynosi 10%. Po potwierdzeniu swoich opinii różnymi modelami cenowymi i perspektywami gospodarczymi dla regionu, mają skłonność do przeważania akcji rynków wschodzących.
Po wprowadzeniu tego byczego poglądu do modelu BL, przeprowadzają optymalizację średniej wariancji i pozwalają, aby ich portfel zawierał do 15% papierów wartościowych rynków wschodzących.