Bernie Madoff
Kim jest Bernie Madoff?
Bernard Lawrence „Bernie” Madoff był amerykańskim finansistą, który przeprowadził największy plan Ponzi w historii, oszukując tysiące inwestorów z dziesiątek miliardów dolarów w ciągu co najmniej 17 lat, a być może dłużej. Był także pionierem handlu elektronicznego i przewodniczącym Nasdaq na początku lat 90. Zmarł w więzieniu 14 kwietnia 2021 roku odsiadując 150 lat pozbawienia wolności za pranie pieniędzy, oszustwa związane z papierami wartościowymi i kilka innych przestępstw.
Kluczowe wnioski
- Bernie Madoff był menadżerem odpowiedzialnym za jedno z największych dotychczas oszustw finansowych.
- Program Ponzi Berniego Madoffa, który prawdopodobnie działał przez dziesięciolecia, oszukał tysiące inwestorów z dziesiątek miliardów dolarów.
- Inwestorzy zaufali Madoffowi, ponieważ stworzył front, na którym można go szanować, jego zwroty były wysokie, ale nie dziwaczne, a on twierdził, że stosuje legalną strategię.
- W 2009 roku Madoff został skazany na 150 lat więzienia i zmuszony do przepadku 170 miliardów dolarów.
- Do grudnia 2018 r. Fundusz Madoff Victims Fund przekazał ponad 2,7 miliarda dolarów 37011 ofiarom inwestorów w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
Zrozumieć Berniego Madoffa
Pomimo twierdzenia, że generuje duże, stabilne zwroty dzięki strategii inwestycyjnej zwanej konwersją split-strike, która jest wykupy, przyciągając nowych inwestorów i ich kapitał, ale nie był w stanie utrzymać oszustwa, gdy rynek gwałtownie spadł pod koniec 2008 r. Wyznał swoim synom – którzy pracowali w jego firmie, ale twierdzi, że nie byli świadomi tego planu —10 grudnia 2008. Następnego dnia wydali go władzom. Z ostatnich oświadczeń funduszu wynika, że posiada on aktywa klientów o wartości 64,8 miliarda dolarów.
W 2009 roku, w wieku 71 lat, Madoff przyznał się do 11 federalnych przestępstw, w tym oszustw związanych z papierami wartościowymi, oszustwami bankowymi, oszustwami pocztowymi, krzywoprzysięstwem i praniem brudnych pieniędzy. Schemat Ponziego stał się silnym symbolem kultury chciwości i nieuczciwości, która, zdaniem krytyków, przeniknęła Wall Street w okresie poprzedzającym kryzys finansowy. Madoff został skazany na 150 lat więzienia i stracił 170 miliardów dolarów majątku, ale żadna inna wybitna postać z Wall Street nie spotkała się z konsekwencjami prawnymi w następstwie kryzysu.
Madoff był tematem wielu artykułów, książek, filmów i miniserialu biograficznego ABC.
Krótka biografia Berniego Madoffa
Bernie Madoff urodził się 29 kwietnia 1938 roku w Queens w stanie Nowy Jork i zaczął spotykać się ze swoją przyszłą żoną, Ruth (z domu Alpern), kiedy oboje byli nastolatkami. Rozmawiając telefonicznie z więzienia, Madoff powiedział dziennikarzowi Steve’owi Fishmanowi, że jego ojciec, który prowadził sklep z artykułami sportowymi, zbankrutował z powodu niedoborów stali podczas wojny koreańskiej: „Oglądasz, jak to się dzieje, i widzisz swojego ojca, którego ubóstwiasz, zbuduj duży biznes, a potem wszystko stracisz ”. Fishman mówi, że Madoff był zdeterminowany, aby osiągnąć „trwały sukces”, którego nie osiągnął jego ojciec, „cokolwiek by to wymagało”, ale kariera Madoffa miała swoje wzloty i upadki.
Wczesne dni inwestowania Madoffa
Założył swoją firmę Bernard L. Madoff Investment Securities LLC w 1960 roku, w wieku 22 lat. Początkowo handlował akcjami za pensa za 5000 USD (o wartości około 41 000 USD w 2017 r.), Które zarobił instalując tryskacze i pracując jako ratownik. Wkrótce przekonał przyjaciół rodziny i inne osoby, aby z nim zainwestowali. Kiedy „Kennedy Slide” stracił 20% ceny na rynku w 1962 roku, zakłady Madoffa upadły i jego teść musiał go wykupić.
Madoff miał chip na ramieniu i nieustannie przypominał mu, że nie był częścią tłumu na Wall Street. „Byliśmy małą firmą, nie byliśmy członkiem giełdy nowojorskiej” – powiedział Fishmanowi. „To było bardzo oczywiste”. Według Madoffa zaczął zyskiwać sławę jako kiepski animator rynku. „Byłem całkowicie szczęśliwy, mogąc wziąć okruchy” – powiedział Fishmanowi, podając przykład klienta, który chciał sprzedać osiem obligacji; większa firma gardziłaby tego rodzaju rozkazami, ale Madoff je dokończył.
Uznanie
Sukces przyszedł w końcu, gdy on i jego brat Peter zaczęli budować możliwości handlu elektronicznego – „sztuczną inteligencję”, jak mówi Madoff – które przyciągnęły masowy przepływ zamówień i wzmocniły biznes, dostarczając wglądu w aktywność rynkową. „Wszystkie te główne banki upadły, by mnie zabawić” – powiedział Madoff Fishman. „To była podróż głowy.”
On i cztery inne filie Wall Street przetworzyły połowę zamówień nowojorskiej giełdy – kontrowersyjnie, większość z nich zapłacił – a pod koniec lat 80. Madoff zarabiał blisko 100 milionów dolarów rocznie. Został przewodniczącym Nasdaq w 1990 roku, a także służył w 1991 i 1993 roku.
Schemat Ponzi Berniego Madoffa
Nie jest pewne, kiedy dokładnie rozpoczął się plan Ponzi Madoffa. Zeznał w sądzie, że zaczęło się to w 1991 roku, ale jego opiekun, Frank DiPascali, który pracował w firmie od 1975 roku, powiedział, że oszustwo miało miejsce „odkąd pamiętam”.
Jeszcze mniej jasne jest, dlaczego Madoff w ogóle przeprowadził ten schemat. „Miałem wystarczająco dużo pieniędzy, aby wesprzeć którykolwiek z elementów mojego stylu życia i stylu życia mojej rodziny. Nie musiałem tego robić” – powiedział Fishmanowi, dodając: „Nie wiem dlaczego”. Legalne skrzydła biznesu były niezwykle lukratywne, a Madoff mógł zdobyć szacunek elit Wall Street wyłącznie jako animator rynku i pionier handlu elektronicznego.
Madoff wielokrotnie sugerował Fishmanowi, że nie jest całkowicie winny oszustwa. „Po prostu dałem się namówić do czegoś i to moja wina” – powiedział, nie wyjaśniając, kto go do tego namówił. „Myślałem, że potrafię się uwolnić po pewnym czasie. Myślałem, że to będzie bardzo krótki okres, ale po prostu nie mogłem”.
Tak zwana Wielka Czwórka – Carl Shapiro, Jeffry Picower, Stanley Chais i Norm Levy – przyciągnęła uwagę swoim długim i zyskownym zaangażowaniem w Bernard L. Madoff Investment Securities LLC. Relacje Madoffa z tymi mężczyznami sięgają lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, a jego plan przyniósł każdemu z nich setki milionów dolarów.
„Każdy był chciwy, każdy chciał kontynuować, a ja po prostu się na to zgodziłem” – powiedział Madoff Fishman. Wskazał, że Wielka Czwórka i inni – pewna liczba funduszy powiązanych wpompowała w niego fundusze klientów, niektóre z wyjątkiem outsourcingu zarządzania aktywami klientów – musieli podejrzewać, jakie zyski osiągnął lub przynajmniej powinien mieć. „Jak możesz zarabiać 15 lub 18%, skoro wszyscy zarabiają mniej?” Powiedział Madoff.
Jak Madoff odszedł od tego przez tak długi czas
Pozornie bardzo wysokie zyski Madoffa przekonały klientów do odwrócenia uwagi. W rzeczywistości po prostu zdeponował ich fundusze na koncie w Chase Manhattan Bank – który połączył się w JPMorgan Chase & Co. w 2000 roku – i pozwolił im usiąść. Według szacunków bank mógł zarobić na tych depozytach nawet 483 mln dolarów, więc on również nie był skłonny do zadawania pytań.
Kiedy klienci chcieli wykupić swoje inwestycje, Madoff sfinansował wypłaty nowym kapitałem, który przyciągnął dzięki reputacji niewiarygodnych zysków i przygotowaniu swoich ofiar, zdobywając ich zaufanie. Madoff kultywował także wizerunek ekskluzywności, często początkowo odwracając klientów. Model ten pozwolił około połowie inwestorów Madoffa na wypłatę z zyskiem. Inwestorzy ci zostali zobowiązani do wpłaty na fundusz ofiar, aby zrekompensować oszukanym inwestorom, którzy stracili pieniądze.
Madoff stworzył front pełen szacunku i hojności, pozyskując inwestorów poprzez swoją działalność charytatywną. Oszukał również kilka organizacji non-profit, a niektórym z nich prawie wyczerpano fundusze, w tym Fundacja Elie Wiesela na rzecz Pokoju i globalna organizacja charytatywna kobiet Hadassah. Wykorzystał swoją przyjaźń z J. Ezrą Merkinem, funkcjonariuszem synagogi przy Piątej Alei na Manhattanie, aby zwrócić się do wiernych. Według różnych kont Madoff wyłudził od swoich członków od 1 do 2 miliardów dolarów.
Wiarygodność Madoffa dla inwestorów była oparta na kilku czynnikach:
- Wydawało się, że jego główny portfel publiczny trzymał się bezpiecznych inwestycji w akcje największych spółek.
- Jego zwroty były wysokie (10 do 20% rocznie), ale stałe i nie dziwaczne. Jak donosi Wall Street Journal w słynnym wywiadzie dla Madoffa z 1992 roku: „[Madoff] twierdzi, że zwroty nie były niczym szczególnym, biorąc pod uwagę, że indeks giełdowy Standard & Poor’s 500 generował średni roczny zwrot w wysokości 16,3% w okresie od listopada 1982 i listopad 1992. „Byłbym zaskoczony, gdyby ktoś pomyślał, że dopasowanie S&P przez 10 lat było czymś wyjątkowym” – mówi.
- Twierdził, że używa strategii kołnierza, znanej również jako konwersja podzielonego uderzenia. Kołnierz jest sposobem na zminimalizowanie ryzyka, przy czym akcje bazowe są chronione przez zakup out-of-the-money opcji put.
Dochodzenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd
SEC zostało śledztwo Madoff i jego papiery zdecydowane przerwami od 1999-a fakt, że po wielu udaremniony został wreszcie ścigany, ponieważ uznano, że największe szkody można było zapobiec, gdyby początkowe badania były wystarczająco rygorystyczne.
Analityk finansowy Harry Markopolos był jednym z pierwszych informatorów. W 1999 roku obliczył w ciągu jednego popołudnia, że Madoff musiał kłamać. Złożył swoją pierwszą skargę do SEC przeciwko Madoffowi w 2000 roku, ale regulator go zignorował.
W zjadliwym liście z 2005 roku do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) Markopolos napisał: „Madoff Securities to największy na świecie program Ponzi. w tym przypadku, ponieważ jest to słuszne ”.
Wielu uważało, że największym szkodom Madoffa można było zapobiec, gdyby SEC była bardziej rygorystyczna w swoich początkowych dochodzeniach.
Używając czegoś, co nazwał „metodą mozaiki”, Markopolos zauważył szereg nieprawidłowości. Firma Madoffa twierdziła, że zarabia pieniądze nawet wtedy, gdy S&P spada, co nie ma żadnego matematycznego sensu, biorąc pod uwagę to, w co Madoff twierdził, że inwestował. Największą czerwoną flagą ze wszystkich, według słów Markopolosa, było to, że Madoff Securities zarabiał „nieujawnione prowizje „zamiast standardowej opłaty za fundusz hedgingowy (1% całości plus 20% zysków).
Podsumowując, podsumował Markopolos, „inwestorzy, którzy zbierają pieniądze, nie wiedzą, że BM [Bernie Madoff] zarządza ich pieniędzmi”. Markopolos dowiedział się również, że Madoff starał się o ogromne pożyczki z europejskich banków (pozornie niepotrzebne, jeśli zwroty Madoffa były tak wysokie, jak powiedział).
Dopiero w 2005 roku – krótko po tym, jak Madoff omal nie zbankrutował z powodu fali wykupów – regulator poprosił Madoffa o dokumentację dotyczącą jego rachunków handlowych. Sporządził sześciostronicową listę, SEC sporządziła listy do dwóch z wymienionych firm, ale ich nie wysłał, i to wszystko. „Kłamstwo było po prostu zbyt duże, by zmieścić się w ograniczonej wyobraźni agencji” – pisze Diana Henriques, autorka książki „The Wizard of Lies: Bernie Madoff and the Death of Trust ”, która dokumentuje ten odcinek.
SEC został skrytykowany w 2008 roku po ujawnieniu oszustwa Madoffa i jego powolnej reakcji na to.
Bernie Madoff Spowiedź i skazanie
W listopadzie 2008 r. Bernard L. Madoff Investment Securities LLC odnotował zwroty od początku roku na poziomie 5,6%; S&P 500 spadł o 39% w tym samym okresie. W miarę kontynuowania sprzedaży Madoff nie był w stanie nadążyć za kaskadą próśb klientów o wykup, a 10 grudnia, zgodnie z relacją, którą przekazał Fishmanowi, Madoff wyznał swojemu synom Markowi i Andy’emu, którzy pracowali w firmie ich ojca. „Tego popołudnia, jak im wszystkim powiedziałem, natychmiast wyszli, poszli do prawnika, prawnik powiedział:„ Musisz wydać swojego ojca ”, poszli, zrobili to, a potem już ich więcej nie widziałem”. Bernie Madoff został aresztowany 11 grudnia 2008 roku.
Madoff nalegał, że działał sam, chociaż kilku jego kolegów zostało osadzonych w więzieniu. Jego starszy syn Mark Madoff popełnił samobójstwo dokładnie dwa lata po ujawnieniu oszustwa jego ojca. Kilku inwestorów Madoffa również się zabiło. Andy Madoff zmarł na raka w 2014 roku.
Madoff został skazany na 150 lat więzienia i zmuszony do przepadku 170 miliardów dolarów w 2009 roku. Jego trzy domy i jacht zostały zlicytowane przez marszałków USA. Przebywał w Butner Federal Correctional Institution w Północnej Karolinie, gdzie był więźniem nr 61727-054.
5 lutego 2020 r.prawnicy Madoffa zażądali przedterminowego zwolnienia Madoffa z więzienia, twierdząc, że cierpi na nieuleczalną chorobę nerek, która może go zabić w ciągu 18 miesięcy. Madoff kończy dziesięć lat kary pozbawienia wolności.
Następstwa programu Bernie Madoff Ponzi
Papierowy ślad roszczeń ofiar pokazuje złożoność i rozmiar zdrady inwestorów przez Madoffa. Według dokumentów oszustwo Madoffa trwało ponad pięć dekad, począwszy od lat sześćdziesiątych. Jego końcowe wyciągi z konta, które zawierają miliony stron fałszywych transakcji i podejrzanej księgowości, pokazują, że firma miała 47 miliardów dolarów zysku.
Podczas gdy Madoff przyznał się do winy w 2009 roku i spędzi resztę życia w więzieniu, tysiące inwestorów straciło oszczędności życia, a liczne opowieści szczegółowo opisują wstrząsające poczucie strat, jakich doznały ofiary.
Inwestorom, którzy padli ofiarą Madoffa, pomógł Irving Picard, nowojorski prawnik nadzorujący likwidację firmy Madoffa w sądzie upadłościowym. Picard pozwał tych, którzy czerpali zyski ze schematu Ponziego; do grudnia 2018 roku odzyskał 13,3 miliarda dolarów.
Ponadto w 2013 r. Utworzono fundusz Madoff Victim Fund (MVF), aby pomóc zrekompensować oszukanym Madoffowi, ale Departament Sprawiedliwości nie zaczął wypłacać żadnego z około 4 miliardów dolarów z funduszu do końca 2017 r. Richard Breeden, były Przewodniczący SEC, który nadzoruje fundusz, zauważył, że tysiące roszczeń pochodziło od „inwestorów pośrednich” – czyli ludzi, którzy wpłacali pieniądze do funduszy, w które Madoff zainwestował podczas swojego programu.
Ponieważ nie byli bezpośrednimi ofiarami, Breeden i jego zespół musieli przeszukać tysiące roszczeń, aby odrzucić wiele z nich. Breeden powiedział, że większość swoich decyzji oparł na jednej prostej zasadzie: czy dana osoba wpłaciła więcej pieniędzy do funduszy Madoffa, niż wyjęła? Breeden oszacował, że liczba inwestorów „karmiących” wynosiła na północ od 11 000 osób.
W aktualizacji z listopada 2018 r. Dla funduszu Madoff Victim Fund Breeden napisał: „Zapłaciliśmy obecnie ponad 27 300 ofiarom łącznego odzyskania 56,65% ich strat, a tysiące kolejnych mają odzyskać tę samą kwotę w przyszłości”. Po zakończeniu trzeciej dystrybucji funduszy w grudniu 2018 r. Ponad 2,7 miliarda dolarów trafiło do 37011 ofiar Madoffa w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Breeden zauważył, że fundusz spodziewał się „co najmniej jeszcze jednej znaczącej dystrybucji w 2019 roku” i miał nadzieję rozwiązać wszystkie otwarte roszczenia.