Podstawowa wycena
Co to jest wycena podstawowa?
Kwotowanie bazowe to sposób kwotowania ceny kontraktu futures poprzez porównanie jej z ceną jego aktywów bazowych. Jednak może mieć nieco inne znaczenie w zależności od kontekstu.
Przy omawianiu większości kontraktów futures podstawa odnosi się do ceny kontraktu futures pomniejszonej o cenę spot aktywów bazowych tego kontraktu. Jednak przy omawianiu kontraktów terminowych na towary ma to odwrotne znaczenie, odnosząc się do ceny kasowej towaru pomniejszonej o cenę futures tego towaru.
Kluczowe wnioski
- Kwotowanie bazowe to sposób odniesienia się do ceny kontraktu futures poprzez porównanie go z ceną jego aktywów bazowych.
- Podstawą większości kontraktów futures jest cena kontraktu pomniejszona o cenę spot aktywów bazowych tego kontraktu.
- W przypadku kontraktów futures na towary podstawą jest cena kasowa towaru pomniejszona o cenę kontraktu futures tego towaru.
- Odwrócenie wynika z faktu, że kontrakty terminowe na towary są zwykle droższe niż ich ceny kasowe, głównie z powodu kosztów utrzymania tych towarów.
- Różne rynki będą wykazywać różne wzorce pod względem relacji między cenami spot a cenami kontraktów terminowych, biorąc pod uwagę zmienne, takie jak wypłaty dywidendy.
Jak działa wycena podstawowa
Kontrakty terminowe to rodzaj aktywów finansowych zwanych instrumentami pochodnymi, których wartość jest powiązana z aktywami bazowymi. Bazowym aktywem może być towar lub instrument finansowy. Kupujący i sprzedający kontrakty terminowe wykorzystują je do zabezpieczania ryzyka cenowego lub do handlu spekulacyjnego.
Celem wyceny bazowej jest ułatwienie zrozumienia, czy dany kontrakt futures jest drogi lub niedrogi w porównaniu z jego aktywem bazowym.
Teoretycznie można oczekiwać, że ceny kontraktów futures będą dokładnie odpowiadały cenom spot, ponieważ oba odnoszą się do tego samego instrumentu bazowego. W praktyce te dwie cyfry rzadko są idealnie wyrównane. Dlatego handlowcy uważają, że warto podawać ceny w kategoriach spreadu lub różnicy między tymi dwoma cenami.
Handel z kwotowaniem bazowym
Różne rynki będą wykazywać różne wzorce pod względem relacji między cenami spot a cenami kontraktów terminowych. Na przykład w przypadku dywidend wypłacanych przez spółki z indeksu.
Z drugiej strony, w przypadku kontraktów terminowych na towary cena kontraktów futures jest generalnie wyższa niż cena kasowa, po części z powodu dodatkowego przechowywania, ubezpieczenia, kosztów transportu i innych kosztów związanych z fizycznym przechowywaniem towarów.
Czasami te wzorce ulegną zmianie z niejasnych powodów. Kiedy tak się dzieje, inwestorzy mogą skorzystać z równowagę na rynku, obniżając ogólną kwotę bazową.
Biorąc pod uwagę te różne czynniki, często najłatwiej jest po prostu użyć kwotowań bazowych, odnosząc się do ceny danego kontraktu futures, aby szybko stwierdzić, czy cena instrumentu bazowego jest wyższa czy niższa od jego ceny futures.
Przykład oferty bazowej
Aby to zilustrować, rozważmy przypadek przyszłego indeksu akcji wycenionego na 100 USD. Jeśli indeks, który służy jako aktywo bazowe, ma wartość 105 USD, wówczas podstawowa cena dla tego kontraktu futures na indeks giełdowy wynosiłaby 100 USD – 105 USD = – 5 USD.
W tym scenariuszu kontrakt futures jest tańszy niż jego aktywa bazowe, tworząc ujemną wycenę bazową. Ta dynamika byłaby dość typowa dla kontraktów terminowych typu futures na indeksy akcyjne, ponieważ kontrakty futures nie korzystają z wypłat dywidend na rzecz tych, którzy bezpośrednio posiadają akcje spółek wchodzących w skład indeksu.
W przypadku kontraktów terminowych na towary, kwotowania bazowe są podawane poprzez uwzględnienie ceny spot towaru i odjęcie jego ceny kontraktów futures. Na przykład, jeśli cena spot za buszel kukurydzy w styczniu wynosi 3 dolary, a cena kontraktu futures na dostawę w lutym wynosi 3,25 dolara, to podstawowa wycena będzie wynosić 3 dolary – 3,25 dolara = – 0,25 dolara. W tym przypadku ma sens, że kontrakt futures byłby droższy niż cena spot, częściowo z powodu dodatkowych kosztów związanych z fizycznym utrzymaniem towaru.