Jak korzystać z pożyczki typu back to back?
Pożyczki typu back-to-back, zwane także pożyczkami równoległymi, to posunięcie finansowe wykorzystywane przez firmy w celu ograniczenia ryzyka walutowego lub ryzyka walutowego. Są to umowy pożyczkowe, w ramach których firmy pożyczają sobie pieniądze we własnej walucie.
Na przykład, jeśli firma amerykańska jest zaangażowana w umowę pożyczki typu back-to-back z firmą meksykańską, firma amerykańska pożycza od tej firmy pesos, podczas gdy ta sama firma meksykańska pożycza dolary od firmy amerykańskiej.
Zwykle, jeśli firma potrzebuje pieniędzy w innej walucie, udaje się na rynek walutowy, aby za nią handlować. Problem z handlem walutami polega na tym, że waluta o dużych wahaniach może przynieść firmie duże straty. Pożyczka typu back to back jest bardzo wygodna dla firmy, która potrzebuje pieniędzy w bardzo niestabilnej walucie.
Kiedy firmy angażują się w pożyczki typu back-to-back, zwykle uzgadniają stały kurs kasowy, zwykle bieżący. Eliminuje to ryzyko związane ze zmiennością kursów walut, ponieważ spółki spłacają swoje pożyczki w oparciu o ustalony stały kurs.
Unikanie ryzyka walutowego
Oto jak działają pożyczki typu back-to-back: aby uniknąć ryzyka walutowego lub walutowego, firmy szukają innych firm w innym kraju i angażują się w pożyczki wzajemne. Na przykład, jeśli amerykańska firma A ma spółkę zależną w Japonii, B, która potrzebuje 100 000 000 jenów japońskich, firma A będzie szukać japońskiej spółki z filią w USA, C, która potrzebuje równowartości w dolarach – od grudnia 2020 r. Około 967 670 USD.
Pożyczka typu back-to-back ma miejsce, gdy firma A pożyczyła 967 670 CAD, a japońska firma pożyczyła 100 000 000 jenów. Obie firmy zwykle uzgadniają czas trwania pożyczki i pod koniec okresu pożyczki ponownie wymieniają waluty. Pożyczki typu back-to-back są dziś rzadko używane, ale nadal pozostają opcją dla firm, które chcą pożyczać walutę obcą.
Uwagi specjalne
Pożyczki typu back-to-back zyskały na znaczeniu w latach 70. XX wieku, kiedy firmy w Wielkiej Brytanii wykorzystywały je, aby uniknąć sztywnych podatków od inwestycji zagranicznych. Dziś wypadły one z użycia na rzecz swapów walutowych i walutowych instrumentów pochodnych.
W przypadku swapu walutowego rzeczywista kwota główna nie jest zamieniana, ale służy do obliczania płatności odsetek wypłacanych każdej ze stron. Spółki nie są zobowiązane do wykazywania tych transakcji walutowych w bilansie. (Zobacz także: Ryzyko walutowe.)
Na to pytanie odpowiedział Chizoba Morah.