Alokacja aktywów w portfelu obligacji
Osiągnięcie lepszych wyników niż przeciętny fundusz obligacji po uwzględnieniu ryzyka nie jest szczególnie trudnym zadaniem dla doświadczonego inwestora detalicznego. Dla inwestorów nauka tworzenia udanego portfela obligacji zaczyna się od poznania kilku prostych metod alokacji. Korzyści z takiego działania mogą być natychmiastowe, na przykład uniknięcie wysokich opłat za zarządzanie pobieranych przez niektórych zarządzających funduszami.
Ważne jest również, aby inwestorzy indywidualni zrozumieli, że zarządzający funduszami o stałym dochodzie niekoniecznie są zainteresowani optymalizacją portfela, ale dążą do osiągnięcia wyników odpowiadających odpowiedniemu indeksowi. Na przykład ogólna kapitalizacja rynkowa amerykańskiego rynku instrumentów o stałym dochodzie jest podstawą popularnego indeksu instrumentów o stałym dochodzie, po którym znajduje się wielu zarządzających funduszami – Bloomberg Barclays US Aggregate Bond Index, znany również jako „Agg”.
Jak to możliwe, że pokonanie najlepszych z Wall Street w ich grze może być tak łatwe? Przyjrzyjmy się, jak dywersyfikacja w różnych klasach jest podstawą udanego inwestowania w instrumenty o stałym dochodzie i jak indywidualny inwestor może wykorzystać proste strategie alokacji obligacji, aby uzyskać przewagę nad zarządzającymi funduszami.
Kluczowe wnioski
- Istnieje pięć klas aktywów dla inwestycji o stałym dochodzie: 1) papiery wartościowe emitowane przez rząd, 2) papiery wartościowe emitowane przez przedsiębiorstwa, 3) papiery wartościowe zabezpieczone przed inflacją (IPS), 4) papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) oraz 5) aktywa zabezpieczone papiery wartościowe (ABS).
- Każda z klas aktywów o stałym dochodzie wiąże się z ryzykiem inwestycyjnym, takim jak ryzyko stopy procentowej, ryzyko kredytowe lub ryzyko płynności.
- Dywersyfikacja pomiędzy klasami aktywów o stałym dochodzie jest kluczem do zbudowania dobrze alokowanego portfela obligacji.
- Budowanie drabiny obligacji to strategia, którą inwestorzy o stałym dochodzie mogą wdrożyć, aby zminimalizować ryzyko i zwiększyć przepływy pieniężne.
Rodzaje klas aktywów
Ogromna ilość innowacji trwa nadal w świecie instrumentów o stałym dochodzie. Stały dochód można podzielić na pięć klas aktywów:
- Papiery wartościowe emitowane przez rząd
- Papiery wartościowe emitowane przez przedsiębiorstwa
- Papiery wartościowe chronione przed inflacją (IPS)
- Papiery wartościowe zabezpieczone hipotecznie (MBS)
- Papiery wartościowe zabezpieczone aktywami (ABS).
Dla inwestora detalicznego IPS, MBS i ABS to stosunkowo nowe dodatki. Stany Zjednoczone są światowym liderem pod względem zakresu i głębokości ofert instrumentów o stałym dochodzie – szczególnie w przypadku MBS i ABS. Inne kraje rozwijają swoje rynki MBS i ABS. Obligacje rządowe, obligacje korporacyjne, IPS i MBS są zazwyczaj łatwo dostępne dla inwestorów detalicznych. ABS nie jest tak płynny i jest raczej klasą aktywów instytucjonalnych.
Ryzyko stopy procentowej i kredytowe
Kluczową kwestią jest to, że każda z tych klas aktywów wiąże się z innym ryzykiem stopy procentowej i ryzykiem kredytowym; w związku z tym te klasy aktywów nie mają tej samej korelacji. W rezultacie połączenie tych różnych klas aktywów w portfel o stałym dochodzie zwiększy jego profil ryzyka / zwrotu. Zbyt często inwestorzy biorą pod uwagę ryzyko kredytowe lub ryzyko stopy procentowej tylko przy ocenie oferty o stałym dochodzie. W rzeczywistości istnieją inne rodzaje ryzyka, które należy wziąć pod uwagę.
Na przykład zmienność stóp procentowych ma duży wpływ na ceny MBS. Inwestowanie w różne klasy aktywów pomaga zrównoważyć te inne ryzyka. Klasy aktywów, takie jak IPS, MBS i ABS, zwykle zapewniają zwrot zysków bez pogorszenia jakości kredytowej – wiele z tych papierów wartościowych ma rating kredytowy AAA.
Rządowe i korporacyjne papiery wartościowe
Wielu inwestorów zna obligacje rządowe i korporacyjne oraz ich korelację podczas cykli gospodarczych. Niektórzy inwestorzy nie inwestują w obligacje rządowe ze względu na ich niskie zyski, zamiast tego wybierają obligacje korporacyjne. Jednak środowisko gospodarcze i polityczne determinuje korelację między obligacjami rządowymi i korporacyjnymi. Presja w każdym z tych środowisk jest pozytywna dla obligacji rządowych. „Lot do jakości” to zwrot, który często można usłyszeć w prasie finansowej.
Papiery wartościowe chronione przed inflacją (IPS)
Władze państwowe są największym emitentem tych obligacji i gwarantują realną stopę zwrotu, gdy są utrzymywane do terminu zapadalności. Natomiast zwykłe obligacje gwarantują tylko całkowity zwrot. Ponieważ inflacja może szybko obniżyć zyski, jakie inwestorzy czerpią ze swoich inwestycji, inwestor powinien skupiać się na rzeczywistej stopie zwrotu.
skarbowe papiery wartościowe chronione przed inflacją (TIPS) są wspierane przez rząd Stanów Zjednoczonych i są uważane za inwestycję o niskim ryzyku.
Papiery wartościowe zabezpieczone hipotecznie (MBS)
Rozważając alokację papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką w portfelu obligacji, ważne jest, aby zrozumieć ryzyko związane z tymi papierami wartościowymi. W Stanach Zjednoczonych instytucje takie jak Fannie Mae i Freddie Mac kupują hipoteki mieszkaniowe od banków i łączą je w papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką w celu odsprzedaży społeczności inwestycyjnej.
Ryzyko związane z tymi papierami stało się jasne podczas krachu na rynku kredytów hipotecznych w latach 2007-2008, kiedy załamał się rynek MBS z powodu wysokiego wskaźnika niewypłacalności kredytów hipotecznych subprime. Gdy banki i inne instytucje pożyczkowe obniżają swoje standardy kredytowe, kredyty hipoteczne składające się na MBS są bardziej ryzykowne, co naraża w ten sposób również inwestora MBS na większe ryzyko straty.
Ryzyko stopy procentowej
Kolejnym ryzykiem dla rynku MBS są wahania stóp procentowych. Termin zapadalności jest ruchomym celem w przypadku tych papierów wartościowych. W zależności od tego, co dzieje się ze stopami procentowymi po wyemitowaniu MBS, termin zapadalności obligacji może ulec znacznemu skróceniu lub wydłużeniu. Dzieje się tak, ponieważ Stany Zjednoczone pozwalają właścicielom domów na refinansowanie kredytów hipotecznych.
Na przykład spadek stóp procentowych zachęca wielu właścicieli domów do refinansowania kredytów hipotecznych. I odwrotnie, wzrost stóp procentowych powoduje, że właściciele domów dłużej utrzymują swoje kredyty hipoteczne. Spowoduje to wydłużenie pierwotnie szacowanych terminów zapadalności MBS. Kupując MBS, inwestorzy zwykle uwzględniają pewien stopień przedpłaty w swoich cenach.
Ta możliwość refinansowania kredytów hipotecznych w USA tworzy wbudowaną opcję w MBS, która daje im znacznie wyższy zysk niż inne klasy aktywów o równoważnym ryzyku kredytowym. Ta opcja oznacza jednak, że na ceny MBS duży wpływ ma zmienność stóp procentowych.
Papiery wartościowe zabezpieczone aktywami (ABS)
Koncepcja papieru wartościowego zabezpieczonego aktywami jest podobna do koncepcji MBS, ale papiery wartościowe typu ABS dotyczą innych rodzajów zadłużenia konsumenckiego, z których największym są karty kredytowe, pożyczki studenckie i kredyty samochodowe. ABS można jednak utworzyć z prawie wszystkiego, co ma istotne i przewidywalne przyszłe przepływy pieniężne. Na przykład w latach 90. tantiemy z kolekcji piosenek Davida Bowiego zostały wykorzystane do stworzenia ABS.
Duża różnica między ABS a MBS polega na tym, że ABS ma niewielkie lub żadne ryzyko przedpłaty. Struktura większości ABS ma rating AAA, czyli najwyższy rating kredytowy. Płynność tej klasie aktywów wydaje się być najniższy od pięciu. Inwestorzy indywidualni czasami mają trudności ze zrozumieniem ABS, co może utrudniać określenie odpowiedniej alokacji przy tworzeniu portfela obligacji po raz pierwszy. Jednak, jak omówimy w następnej sekcji, każdy inwestor może skorzystać z prostej strategii, aby rozwiązać ten problem.
Optymalizacja alokacji portfela obligacji
Budując portfel o stałym dochodzie, inwestorzy powinni patrzeć na dywersyfikację w taki sam sposób, jak w przypadku inwestycji w akcje – dywersyfikacja w ramach klasy aktywów jest równie ważna. Inwestorzy kapitałowi mają tendencję do dywersyfikacji w różnych sektorach rynku (finanse, energetyka itp.). Tworzenie portfela z istotną reprezentacją wszystkich pięciu omówionych tutaj klas aktywów o stałym dochodzie jest jednym z filarów dobrego inwestowania w instrumenty o stałym dochodzie.
Jednak zarządzający funduszami powierniczymi generalnie nie stosują się do tej praktycznej zasady, ponieważ obawiają się, że zbytnio odejdą od swoich odpowiednich wskaźników referencyjnych. Doświadczeni inwestorzy indywidualni mogą jednak ominąć tę słabość i dzięki temu zyskać przewagę przy tworzeniu własnych portfeli. Jest to kwestia ostrożnie łącząc co najmniej pięć wiązań wysokiej jakości z reprezentacji ze wszystkich klas aktywów o stałym dochodzie w laddered, buy-and-hold portfela.
Nauczenie się, jakości kredytowej daje inwestorowi możliwość skupienia się na ograniczonej liczbie obligacji. Po raz kolejny, przy odrobinie pracy, bystry inwestor detaliczny może pokonać Wall Street we własnej grze.