Co oznacza umowa zakupu energii w sektorze usług użyteczności publicznej?

Tradycyjnie umowa zakupu energii lub PPA to umowa między agencją rządową a prywatną spółką użyteczności publicznej. Prywatna firma zgadza się na produkcję energii elektrycznej lub innego źródła energii dla agencji rządowej przez długi czas. Większość partnerów KDT jest objętych umowami, które trwają od 15 do 25 lat. W przeciwnym razie mogą się one znacznie różnić pod względem procesu uruchamiania, ograniczeń, rozwiązywania problemów związanych z transmisją, przepisów kredytowych, ubezpieczeniowych i środowiskowych.

Finansowanie PPA

Umowa PPA jest przykładem własności „strony trzeciej”. Agencja rządowa staje się jedynym klientem prywatnej firmy energetycznej, ale często występuje oddzielny inwestor, który występuje jako właściciel systemu. Ten właściciel systemu oferuje kapitał inwestycyjny na projekt w zamian za ulgi podatkowe lub inne przysługi. W Stanach Zjednoczonych większość właścicieli systemów to korporacje z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kontrolowane przez instytucje finansowe.

System ten został zaprojektowany w celu obniżenia kosztów i zapewnienia dostępu do kapitału tam, gdzie w innym przypadku nie istniałby w ramach jednego dostawcy, zmonopolizowanego przez rząd. Deweloper otrzymuje dostęp do kapitału i wolnej od konkurencji bazy konsumentów, inwestor zyskuje zwroty i ulgi podatkowe, a agencja rządowa zachowuje kontrolę nad dystrybucją energii w swojej jurysdykcji.

Ustawa o polityce energetycznej z 2005 r. I FERC

Każda umowa zakupu energii jest regulowana przez Federalną Komisję Regulacji Energetyki lub FERC. W 2005 r. Ustawa o polityce energetycznej skoncentrowała kontrolę nad rurociągami gazu ziemnego, energii elektrycznej, energii wodnej i ropy naftowej do FERC.

FERC jest jednym z najmniej znanych, ale najbardziej wpływowych organów regulacyjnych w dziedzinie gospodarki w Stanach Zjednoczonych. Ma uprawnienia do ustalania cen, przyznawania kontraktów, karania przedsiębiorstw energetycznych i wszczynania / opóźniania procesów sądowych. Aktywiści ekologiczni ostro krytykowali go za to, że został opanowany przez lobbystów i ekonomistów firm energetycznych oraz mniejszych dostawców energii za przyczynianie się do braku konkurencji w branży poprzez proces PPA.