Czym różnią się sprawdzone i niesprawdzone zasoby ropy?

W sektorze naftowo-gazowym potwierdzone złoża mają uzasadnioną pewność odzyskania, podczas gdy nieudowodnione złoża mają zmniejszony poziom pewności ich wydobycia. Odzyskiwalne zasoby ropy naftowej to ilość ropy, którą można racjonalnie odzyskać, biorąc pod uwagę obecne warunki techniczne i ekonomiczne. Rezerwy mają określone klasyfikacje związane ze stopniem pewności, z jakim można je odzyskać.

Klasyfikacja rezerw ropy według pewności odzysku

Wszystkie rezerwy ropy naftowej wiążą się z pewnym stopniem niepewności co do ich odbudowy. Pewność odzyskania energii opiera się na wszystkich wiarygodnych dostępnych danych sejsmicznych i inżynieryjnych oraz na sposobie ich interpretacji. Różne stopnie niepewności wyraża się poprzez podzielenie zasobów ropy naftowej na dwie podstawowe klasyfikacje, sprawdzone i nieudowodnione.

Sprawdzone rezerwy

Udowodnione rezerwy  to te, dla których istnieje przybliżony poziom pewności co najmniej 90%, że zostaną pomyślnie odzyskane. Dla specjalistów z branży naftowej sprawdzone złoża znane są jako P90 lub 1P. Przed 2010 r. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, czyli SEC, zezwalała na publiczne zgłaszanie potencjalnym inwestorom jedynie potwierdzonych rezerw.

Niesprawdzone rezerwy

Niesprawdzone rezerwy, ze względu na czynniki regulacyjne lub ekonomiczne, są szacowane jako mniej możliwe do odzyskania, a zatem niesprawdzone. Ta klasa rezerw jest dalej podzielona na podkategorie prawdopodobne i możliwe.

Prawdopodobne rezerwy to rezerwy, w przypadku których szacowany poziom pewności, że uda się je odzyskać, wynosi około 50%. Możliwe rezerwy to te, dla których prawdopodobieństwo odbudowy szacuje się tylko na 10%.

SEC wymaga, aby oceny niższej pewności były weryfikowane przez osobę trzecią, zanim przedsiębiorstwo naftowo-gazowe będzie mogło publicznie przedstawić je potencjalnym inwestorom.