Marnowanie zaufania

Co to jest marnowanie zaufania?

Marnowanie zaufania jest tak nazwane, ponieważ jego aktywa wyczerpują się z czasem, ponieważ uczestnicy planu otrzymują wypłaty wymagane w ramach planu. Trust nie otrzymuje nowych wkładów, więc zleceniodawca odmawia. Marnowanie zaufania może również odnosić się do trustów dochodowych, które przechowują wyczerpujące się aktywa, takie jak aktywa naftowe i gazowe.

Zrozumienie marnującego zaufania zaufania

Marnujące się  zaufanie  przechowuje aktywa, gdy kwalifikowany plan zostaje zamrożony. W przypadku marnowania zaufania powiernik może wykorzystać część kwoty głównej, aby utrzymać poziom płatności na rzecz beneficjentów zgodnie z wymogami planu. Takie wykorzystanie kapitału podstawowego wynika z tego, że dochód generowany przez aktywa programu może być niewystarczający do pokrycia takich płatności.

Przykład marnowania zaufania

Marnowanie zaufania mogłoby powstać, na przykład, gdy firma przechodzi z planu emerytalnego dla swoich pracowników na plan 401 (k). Firma umieszcza fundusze emerytalne w marnującym się funduszu powierniczym, który nadal jest obciążany z tytułu wypłat emerytur. Jednak fundusz nie jest już zasilany środkami, ponieważ bieżące składki pracowników idą do 401 (k). Fundusze zaufania ostatecznie „marnują się” do zera.

Komercyjne fundusze powiernicze

Trust komercyjny posiada aktywa generujące dochód i posiada udziały w funduszach zamkniętych w obrocie publicznym. Zarządzający funduszami powierniczymi zwykle starają się zbudować zdywersyfikowany portfel aktywów generujących dochód w funduszu powierniczym, który będzie miał stały strumień dystrybucji. Powiernictwa komercyjne można kupować i sprzedawać na giełdach rynków finansowych.

Fundusze zamknięte mają zazwyczaj niższą płynność niż fundusze otwarte (ETF). Z tego powodu wiele funduszy zamkniętych będzie handlować po wcześniejszym umówieniu lub gdy inny inwestor chce przenieść akcje. Inwestorzy instytucjonalni będą brać pod uwagę płynność, inwestując w produkty o niższych wolumenach.

Korporacje powiernicze są powszechnie znane jako fundusze inwestujące w nieruchomości. REIT to najpowszechniejsze fundusze powiernicze przedsiębiorstw. Oferują akcje w publicznym obrocie na wolnym rynku i budują portfel inwestycji w nieruchomości przynoszących dochód. Składnik dochodowy zaufania korporacyjnego oznaczony jako REIT sprawia, że ​​akcje są dobrą inwestycją dla inwestorów nastawionych na dochody. Rejestracja jako korporacja jest wymagana do zbudowania portfela aktywów generujących dochód i oferowania akcji w obrocie publicznym na giełdzie.

REIT zazwyczaj oferują wyższe zyski niż inne aktywa podobne do akcji. Niektóre REIT-y są uważane za defensywne, podczas gdy inne mogą być bardziej ryzykownymi inwestycjami. REITy stały się bardziej popularne w ostatnich latach i obejmują wiele branż: biurową, przemysłową, mieszkaniową, leśną, służbę zdrowia, magazyny samoobsługowe, infrastrukturę i wiele innych.

Głównym oznaczeniem, które wyróżnia korporacje powiernicze zajmujące się inwestycjami w nieruchomości, jest ich wybór do złożenia formularza 1120-REIT w  Urzędzie Skarbowym. Przepisy podatkowe dotyczące trustów handlowych są szczegółowo opisane w sekcji 856 Kodeksu Podatkowego. Jako komercyjne fundusze powiernicze podmioty mają dużą swobodę w zakresie struktury swojej działalności. Jednak złożenie formularza 1120-REIT w IRS oznacza ich konkretnie jako fundusz inwestycyjny na rynku nieruchomości i wymaga od nich zapłacenia 90% dochodu podlegającego opodatkowaniu w formie wypłat na rzecz inwestorów.