Opis warrantów i opcji kupna
Warranty i opcje kupna to oba rodzaje kontraktów na papiery wartościowe. Nakaz daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, do zakupu akcji zwykłych akcji bezpośrednio od spółki po cenie ustalonej dla zdefiniowanym okresie czasu. Podobnie opcja kupna (lub „kupna”) również daje posiadaczowi prawo, bez obowiązku, do zakupu akcji zwykłej po ustalonej cenie przez określony czas. Więc jakie są różnice między tymi dwoma?
Warranty i podobieństwa opcji kupna
Podstawowe atrybuty nakazu i wezwania są takie same:
- Cena wykonania lub cena wykonania – cena gwarantowana, po której nabywca warrantu lub opcji ma prawo kupićinstrument bazowyod sprzedającego (technicznie rzecz biorąc, wystawca wezwania). „Cena wykonania” jest terminem preferowanym w odniesieniu do warrantów.
- Termin zapadalności lub wygaśnięcia – określony okres czasu, w którym warrant lub opcja mogą być wykonane.
- Cena lub premia opcji – cena, po której warrant lub opcja jest sprzedawana na rynku.
Na przykład rozważmy warrant z ceną wykonania 5 USD na akcje, które są obecnie sprzedawane po 4 USD. Nakaz wygasa za rok i jest obecnie wyceniony na 50 centów. Jeśli obrót akcjami bazowymi przekroczy 5 USD w dowolnym momencie w ciągu rocznego okresu wygaśnięcia, cena warrantu odpowiednio wzrośnie. Załóżmy, że tuż przed rocznym wygaśnięciem warrantu cena akcji bazowej wynosi 7 USD. Warrant byłby wtedy wart co najmniej 2 USD (tj. Różnica między ceną akcji a ceną wykonania warrantu). Jeśli zamiast tego cena akcji bazowej będzie wynosić 5 USD lub mniej tuż przed wygaśnięciem warrantu, warrant będzie miał bardzo małą wartość.
Opcja call handluje się w bardzo podobny sposób. W przypadku opcji kupna z ceną wykonania 12,50 USD na akcje, których obrót wynosi 12 USD i które wygasają w ciągu jednego miesiąca, jej cena będzie się wahać w zależności od akcji bazowej. Jeśli cena akcji wynosi 13,50 USD tuż przed wygaśnięciem opcji, wartość wezwania będzie wynosić co najmniej 1 USD. I odwrotnie, jeśli obrót akcjami wynosi 12,50 USD lub mniej w dniu wygaśnięcia wezwania, opcja wygasa bezwartościowo.
Różnica w warrantach i wezwaniach
Trzy główne różnice między warrantami a opcjami kupna to:
- Emitent : Warranty są emitowane przez określoną firmę, podczas gdy opcje będące przedmiotem obrotu giełdowego są emitowane przez giełdę, taką jak Chicago Board Options Exchange w USA lub Montreal Exchange w Kanadzie. W rezultacie warranty mają niewiele standardowych cech, podczas gdy opcje notowane na giełdzie są bardziej ustandaryzowane w niektórych aspektach, takich jak okresy wygaśnięcia i liczba akcji przypadających na kontrakt opcyjny (zazwyczaj 100).
- Termin zapadalności : Warranty mają zwykle dłuższe okresy zapadalności niż opcje. Chociaż warranty wygasają zwykle w ciągu jednego do dwóch lat, czasami mogą mieć termin zapadalności znacznie przekraczający pięć lat. Natomiast opcje kupna mają zapadalność od kilku tygodni lub miesięcy do około roku lub dwóch; większość wygasa w ciągu miesiąca. Dłuższe opcje mogą być dość niepłynne.
- Rozwodnienie : Warranty powodują rozwodnienie, ponieważ spółka jest zobowiązana do wyemitowania nowych akcji w momencie wykonania warrantu. Wykonanie opcji kupna nie wiąże się z emisją nowych akcji, ponieważ opcja kupna jestinstrumentem pochodnym na istniejącej akcji zwykłej spółki.
Po co wydawać nakazy i wezwania?
Warranty są zwykle uwzględniane jako „słodzik” w przypadku emisji akcji lub długu. Inwestorzy lubią warranty, ponieważ umożliwiają dodatkowy udział w rozwoju firmy. Spółki uwzględniają warranty w postaci emisji akcji lub dłużnych, ponieważ mogą obniżyć koszt finansowania i zapewnić dodatkowy kapitał, jeśli akcje dobrze sobie radzą. Inwestorzy są bardziej skłonni do wybrania nieco niższego oprocentowania finansowania obligacji w przypadku zajęcia warrantu w porównaniu z prostym finansowaniem obligacji.
Warranty są bardzo popularne na niektórych rynkach, takich jak Kanada i Hongkong. Na przykład w Kanadzie powszechną praktyką jest to, że młodsze firmy surowcowe, które pozyskują fundusze na poszukiwania, robią to poprzez sprzedaż jednostek. Każda taka jednostka składa się na ogół z jednej akcji zwykłej w pakiecie z połową warrantu, co oznacza, że do zakupu jednej dodatkowej akcji zwykłej potrzebne są dwa warranty. (Należy zwrócić uwagę, że często potrzeba wielu warrantów, aby nabyć akcje po cenie wykonania). Spółki te oferują również swoim subemitentom, oprócz prowizji gotówkowych, „warrantów brokerskich” w ramach struktury wynagrodzeń.
Giełdy opcji emitują opcje będące przedmiotem obrotu giełdowego na akcje, które spełniają określone kryteria, takie jak cena akcji, liczba akcji w obrocie, średni dzienny wolumen i dystrybucja akcji. Giełdy emitują opcje na takie akcje z opcją, aby ułatwić zabezpieczenie i spekulację przez inwestorów i handlowców.
Wartość wewnętrzna i czasowa
Podczas gdy te same zmienne wpływają na wartość warrantu i opcji kupna, kilka dodatkowych dziwactw wpływa na wycenę warrantu. Najpierw jednak przyjrzyjmy się dwóm podstawowym składnikom wartości nakazu i wezwania – wartość wewnętrzna i wartość czasowa.
Wartość wewnętrzna warrantu lub kupna to różnica między ceną akcji bazowej a ceną wykonania lub ceną wykonania. Wartość wewnętrzna może wynosić zero, ale nigdy nie może być ujemna. Na przykład, jeśli obrót akcją wynosi 10 USD, a cena wykonania wezwania wynosi 8 USD, wewnętrzna wartość wezwania wynosi 2 USD. Jeśli cena akcji wynosi 7 USD, wewnętrzna wartość tego wezwania wynosi zero. Dopóki cena wykonania opcji kupna jest niższa niż cena rynkowa bazowego papieru wartościowego, opcja kupna jest uważana za „ w pieniądzu ”.
Wartość czasu to różnica między ceną kupna lub warrantu a ich wartością wewnętrzną. Rozszerzając powyższy przykład obrotu akcjami po 10 USD, jeśli cena wezwania za 8 USD wynosi 2,50 USD, jej wartość wewnętrzna wynosi 2 USD, a jej wartość w czasie to 50 centów. Wartość opcji z zerową wartością wewnętrzną składa się w całości z wartości czasu. Wartość w czasie reprezentuje możliwość obrotu akcjami powyżej kursu wykonania w wyniku wygaśnięcia opcji.
Czynnik wpływający na wycenę
Czynniki wpływające na wartość wezwania lub nakazu to:
- Bazowa cena akcji – im wyższa cena akcji, tym wyższa cena lub wartość wezwania lub warrantu. Opcje kupna wymagają wyższej premii, gdy ich cena wykonania jest bliższa bieżącej cenie transakcyjnej instrumentu bazowego, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że zostaną wykonane.
- Cena wykonania lub cena wykonania – im niższa cena wykonania lub cena wykonania, tym wyższa wartość kupna lub warrantu. Dlaczego? Ponieważ każdy racjonalny inwestor zapłaciłby więcej za prawo do zakupu aktywów po niższej cenie niż wyższej.
- Czas wygaśnięcia – im dłuższy czas wygaśnięcia, tym droższe wezwanie lub nakaz. Na przykład opcja kupna z ceną wykonania 105 USD może mieć datę wygaśnięcia 30 marca, podczas gdy inna z tą samą ceną wykonania może mieć datę wygaśnięcia 10 kwietnia; inwestorzy płacą wyższą premię za inwestycje z opcjami kupna, które mają większą liczbę dni do daty wygaśnięcia, ponieważ istnieje większa szansa, że akcje bazowe osiągną lub przekroczą cenę wykonania.
- Zmienność implikowana – im wyższa zmienność implikowana, tym droższe wezwanie lub warrant. Dzieje się tak, ponieważ prawdopodobieństwo, że wezwanie będzie opłacalne, jeśli akcje bazowe są bardziej zmienne, jest większe niż w przypadku bardzo małej zmienności. Na przykład, jeśli akcje spółki ABC często przesuwają się o kilka dolarów w ciągu każdego dnia handlowego, opcja kupna kosztuje więcej, ponieważ oczekuje się, że opcja zostanie wykonana.
- Oprocentowanie wolne od ryzyka – im wyższa stopa procentowa, tym droższy warrant lub call.
Wycena opcji kupna i warrantów
Istnieje wiele złożonych modeli formuł, których analitycy mogą używać do określania ceny opcji kupna, ale każda strategia jest zbudowana na podstawie podaży i popytu. Jednak w każdym modelu eksperci ds. Wyceny przypisują wartość opcjom kupna na podstawie trzech głównych czynników: delta między ceną akcji bazowej a ceną wykonania opcji kupna, czas do wygaśnięcia opcji kupna oraz zakładany poziom zmienności cena bazowego papieru wartościowego. Każdy z tych aspektów związany z bazowym papierem wartościowym i opcją wpływa na to, ile inwestor płaci jako premię sprzedającemu opcję kupna.
Model Blacka-Scholesa jest najczęściej używany do wyceny opcji, podczas gdy zmodyfikowana wersja modelu jest używana do wyceny warrantów. Wartości powyższych zmiennych są wprowadzane do kalkulatora opcji, który następnie podaje cenę opcji. Ponieważ inne zmienne są mniej więcej stałe, implikowana ocena zmienności staje się najważniejszą zmienną w wycenie opcji.
Wycena warrantu jest nieco inna, ponieważ musi uwzględniać wspomniany wcześniej aspekt rozwodnienia, a także jego „ dźwignię ”. Gearing to stosunek ceny akcji do ceny warrantu i reprezentuje dźwignię finansową oferowaną przez warrant. Wartość warrantu jest wprost proporcjonalna do jego dźwigni finansowej.
Funkcja rozwodnienia sprawia, że warrant jest nieco tańszy niż identyczna opcja kupna o współczynnik (n / n + w), gdzie n to liczba akcji w obrocie, a w to liczba warrantów. Weźmy pod uwagę akcję z milionem akcji i 100 000 warrantów w obrocie. Jeśli cena wykupu tej akcji wynosi 1 dolara, podobny warrant (z tym samym wygaśnięciem i ceną wykonania) będzie wyceniony na około 91 centów.
Zyski z wezwań i nakazów
Największą korzyścią dla inwestorów detalicznych z korzystania z warrantów i wezwań jest to, że oferują one nieograniczony potencjał zysku, jednocześnie ograniczając ewentualną stratę do zainwestowanej kwoty. Kupujący opcję kupna lub warrant może stracić tylko swoją premię, czyli cenę, którą zapłacił za kontrakt. Inną ważną zaletą jest ich dźwignia finansowa : kupujący blokują cenę, ale płacą tylko procent z góry; reszta jest wypłacana, gdy wykonają opcję lub warrant (prawdopodobnie z pozostałymi pieniędzmi).
Zasadniczo używasz tych instrumentów do obstawiania, czy cena aktywów wzrośnie – taktyka znana jako strategia long call w świecie opcji.
Na przykład, powiedzmy, że akcje spółki ABC są wyceniane na 20 USD i myślisz, że cena akcji wzrośnie w ciągu następnego miesiąca: Zyski korporacji zostaną zgłoszone za trzy tygodnie i masz przeczucie, że będą dobre, podbijając bieżący zysk na akcję (EPS).
Tak więc, aby spekulować na tym przeczuciu, kupujesz jedną umowę opcji kupna na 100 akcji z ceną wykonania 20 USD, wygasającą w ciągu jednego miesiąca za 0,50 USD za opcję lub 50 USD za kontrakt. Daje ci to prawo do zakupu akcji za 20 USD w dniu wygaśnięcia lub przed datą wygaśnięcia. Teraz, 21 dni później, okazuje się, zgadliście prawidłowo: ABC donosi silne zarobki i podniósł swoje szacunki przychodów i zysków wskazówek na następny rok, spychając ceny akcji do 30 $.
Następnego dnia po raporcie korzystasz z prawa do zakupu 100 akcji spółki po 20 USD i od razu sprzedajesz je za 30 USD. To daje 10 USD za akcję lub 1000 USD za jeden kontrakt. Ponieważ koszt umowy opcji kupna wynosił 50 USD, zysk netto wyniósł 950 USD.
Kupowanie połączeń a kupowanie akcji
Weź pod uwagę inwestora, który ma wysoką tolerancję na ryzyko i 2000 USD do zainwestowania. Ten inwestor ma wybór między inwestowaniem w akcje w cenie 4 USD lub inwestowaniem w warrant na tę samą akcję po cenie wykonania 5 USD. Nakaz wygasa za rok i jest obecnie wyceniony na 50 centów. Inwestor jest bardzo byczy na giełdzie i dla maksymalnej dźwigni decyduje się inwestować wyłącznie w warranty. Dlatego kupuje 4000 warrantów na akcje.
Jeśli po około roku (tj. Tuż przed wygaśnięciem warrantów) cena akcji wzrośnie do 7 USD, każdy z warrantów będzie wart 2 USD. Warranty byłyby w sumie warte około 8 000 USD, co oznaczałoby zysk w wysokości 6 000 USD lub 300% pierwotnej inwestycji. Gdyby inwestor zdecydował się zamiast tego zainwestować w akcje, jej zwrot wyniósłby tylko 1500 USD lub 75% pierwotnej inwestycji.
Oczywiście, gdyby akcje zamknęły się po cenie 4,50 USD tuż przed wygaśnięciem warrantów, inwestor straciłby 100% swojej początkowej inwestycji w warranty w wysokości 2000 USD, w przeciwieństwie do 12,5% zysku, gdyby zamiast tego zainwestował w akcje.
Inne wady tych instrumentów: w przeciwieństwie do akcji bazowych mają ograniczony okres użytkowania i nie kwalifikują się do wypłaty dywidendy.
Podsumowanie
Podczas gdy warranty i call oferują znaczne korzyści inwestorom, jako instrumenty pochodne nie są pozbawione ryzyka. Dlatego inwestorzy powinni dokładnie zrozumieć te wszechstronne instrumenty, zanim zdecydują się wykorzystać je w swoich portfelach.