Opłata za użytkowanie
Co to jest opłata za użytkowanie?
Opłata eksploatacyjna to regularna, okresowa opłata naliczana przez pożyczkodawcę w stosunku do pożyczkobiorcy. Opłata jest naliczana od kwoty kredytu faktycznie wykorzystanego przez kredytobiorcę w ramach odnawialnej linii kredytowej lub pożyczki terminowej.
Wyjaśnienie opłaty za użytkowanie
Opłata jest naliczana od rzeczywistej kwoty wykorzystanych środków z linii kredytowej lub pożyczki terminowej. Kredytobiorca jest zobowiązany do uiszczenia opłaty eksploatacyjnej, oprócz innych opłat, w ramach warunków linii kredytowej lub kredytu terminowego. Pożyczkodawcy mogą pobierać opłaty za użytkowanie, zwłaszcza gdy pożyczkobiorcy mają dostęp do dużej części swojej linii kredytowej lub pożyczki ze względu na zapotrzebowanie kapitałowe, jakie taka działalność nakłada na pożyczkobiorcę.
Gdyby wszyscy pożyczkobiorcy wykorzystali prawie całą kwotę dostępnego im salda, pożyczkodawcy mogliby być zmuszeni do konsekwentnego zaspokajania popytu. Pobierając opłaty za użytkowanie, pożyczkodawca może tworzyć strumienie kapitału w celu podtrzymania swojej działalności, jednocześnie dając pożyczkobiorcom zachętę do zmniejszenia lub wyeliminowania swoich sald pozostających do spłaty, aby uniknąć płacenia tych kosztów.
Jak naliczane są opłaty za użytkowanie
Warunki opłaty za użytkowanie mogą się różnić w zależności od pożyczkodawcy i rodzaju używanego kredytu lub pożyczki. Na przykład klauzula dotycząca opłaty za użytkowanie może wymagać, aby pożyczkobiorca zapłacił kwotę w oparciu o średnią łączną kwotę pozostającą do spłaty, jeżeli saldo to jest większe niż określony procent średniej dziennej całkowitego zobowiązania.
Kluczowe wnioski
- Opłata eksploatacyjna to opłata okresowa, regularnie naliczana w stosunku do pożyczkobiorcy przez pożyczkodawcę kredytu terminowego lub odnawialnej linii kredytowej.
- Wysokość opłaty zależy od kwoty pożyczonego kredytu (lub środków).
- Opłata za użytkowanie jest częścią warunków pożyczki wydanych przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
- Opłaty za użytkowanie są często pobierane przez pożyczkodawców, gdy pożyczkobiorcy wykorzystują dużą część swojej linii kredytowej lub pożyczki.
Niektóre klauzule określają próg niespłaconego salda na 33,3% całkowitego zobowiązania, inne mogą ustalać go na 50% przed uruchomieniem opłat za wykorzystanie. Opłaty za użytkowanie mogą być nawet pobierane od pozostałego salda, niezależnie od wartości procentowej w porównaniu z pełnym zakresem linii kredytowej lub pożyczki.
Opłaty za użytkowanie i ich warunki mogą się różnić w zależności od rodzaju używanego kredytu lub pożyczki oraz pożyczkodawcy.
Płatność mogłaby być roczna, ale opłata mogłaby opierać się na kwartalnej lub nawet dziennej ocenie pozostałej do spłaty kwoty. Opłatę można obliczyć, obciążając pożyczkobiorcę za określony okres czasu, że saldo pozostające do spłaty było większe niż ustalony próg w porównaniu z całą linią kredytową.
Jeśli więc pożyczkobiorca ma linię kredytową w wysokości 2 mln USD z klauzulą dotyczącą opłaty za użytkowanie z progiem 50% i przez trzy dni pozostające do spłaty saldo przekroczy 1 milion USD, będzie on winien opłatę za użytkowanie naliczoną za ten okres. Jeżeli saldo pozostające do spłaty pozostanie poniżej tego progu, pożyczkobiorca może nie być winien opłaty za użytkowanie, przynajmniej w takiej samej wysokości.