Związki zawodowe: czy pomagają czy ranią pracowników?

Wydaje się, że pracodawcy i pracownicy podchodzą do zatrudnienia z bardzo różnych perspektyw. Jak więc obie strony mogą dojść do porozumienia? Odpowiedź tkwi w związkach zawodowych. Związki od wieków odgrywają rolę w dialogu między pracownikami a pracodawcami, ale w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci wiele aspektów otoczenia biznesowego uległo zmianie. Mając to na uwadze, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób związki zawodowe wpisują się w obecne środowisko biznesowe i jaką rolę odgrywają związki we współczesnej gospodarce.

Co to są związki?

Związki to organizacje, które negocjują z korporacjami, przedsiębiorstwami i innymi organizacjami w imieniu członków związku. Są to związki zawodowe, które reprezentują pracowników, którzy robią szczególnego rodzaju pracy, a związki przemysłowe, które reprezentują pracowników w danej branży. Amerykańska Federacja Pracy-Kongresu Organizacji Przemysłowych (AFL-CIO) to związek zawodowy, podczas gdy United Auto Workers (UAW) jest związkiem przemysłowym.

Co robią związki?

Od czasu rewolucji przemysłowej związkom często przypisuje się zapewnienie poprawy warunków pracy i płac. Wiele związków powstało w firmach produkcyjnych i surowcowych, firmach działających w hutach, fabrykach tekstylnych i kopalniach. Z czasem jednak związki rozprzestrzeniły się na inne branże. Związki są często kojarzone ze „ starą gospodarką ”: firmami działającymi w silnie regulowanych środowiskach. Obecnie dużą część członkostwa związkowego można znaleźć w transporcie, usługach komunalnych i rządzie.

Liczba członków związku i stopień, na jakim związki penetrują gospodarkę, różnią się w zależności od kraju. Niektóre rządy agresywnie blokują lub regulują tworzenie związków, a inne skupiają swoje gospodarki na branżach, w których związki tradycyjnie nie uczestniczyły.

Deregulacja przemysłu, zwiększona konkurencja i mobilność pracowników utrudniły działalność tradycyjnym związkom zawodowym. W ostatnich dziesięcioleciach związki zawodowe doświadczyły ograniczonego wzrostu ze względu na przejście od przemysłów „starej gospodarki”, które często obejmowały przedsiębiorstwa produkcyjne i duże, do mniejszych i średnich przedsiębiorstw spoza sektora produkcyjnego. W niedawnej przeszłości potencjalni członkowie związku rozprzestrzenili się na większą grupę przedsiębiorstw. To sprawia, że negocjacje zbiorowe stają się bardziej skomplikowanym zadaniem, ponieważ przywódcy związkowi muszą pracować z większą liczbą menedżerów i często mają trudniej zorganizować pracowników.

Ewolucja współczesnego pracownika zmieniła także rolę związków zawodowych. Tradycyjnie przywódcy związkowi skupiali się na reprezentowaniu pracowników podczas negocjacji z menedżerami, ale kiedy rozwinięte gospodarki odchodzą od uzależnienia od produkcji, granica między kierownikiem a pracownikiem zaciera się. Ponadto automatyzacja, komputery i zwiększona produktywność pracowników powodują, że do wykonania tej samej pracy potrzeba mniej pracowników.

Jak związki zawodowe wpływają na środowisko pracy?

Siła związków zawodowych opiera się na dwóch głównych narzędziach ich wpływu: ograniczaniu podaży pracy i zwiększaniu popytu na pracę. Niektórzy ekonomiści porównują je do karteli. W ramach rokowań zbiorowych związki zawodowe negocjują płace, które będą płacić pracodawcy. Związki żądają płacy wyższej niż płaca równowagowa (znajdująca się na przecięciu krzywych podaży pracy i popytu na pracę), ale może to obniżyć liczbę godzin żądanych przez pracodawców.

Ponieważ wyższa stawka płac oznacza mniej pracy na dolara, związki często napotykają problemy podczas negocjowania wyższych płac i zamiast tego często koncentrują się na zwiększaniu popytu na siłę roboczą. Związki mogą stosować kilka różnych technik, aby zwiększyć popyt na pracę, a tym samym zarobki. Związki mogą i stosują następujące techniki:

• Dąż do podwyżek płacy minimalnej. Płaca minimalna zwiększa koszty pracy dla pracodawców zatrudniających pracowników o niskich kwalifikacjach. Zmniejsza to różnicę między stopą płac pracowników o niskich i wysokich kwalifikacjach; pracowników o wysokich kwalifikacjach jest bardziej prawdopodobne, że będą reprezentowani przez związek.
• Zwiększ krańcową produktywność swoich pracowników. Odbywa się to często poprzez szkolenie.
• Wspieraj ograniczenia dotyczące towarów importowanych poprzez kontyngenty itaryfy. To zwiększa popyt na produkcji krajowej, a tym samym pracy domowej.
• Lobbing na rzecz surowszych przepisów imigracyjnych. Ogranicza to wzrost podaży pracy, zwłaszcza nisko wykwalifikowanych pracowników z zagranicy. Podobnie jak w przypadku wzrostu płacy minimalnej, ograniczenie podaży pracowników o niskich kwalifikacjach powoduje wzrost ich wynagrodzeń. To sprawia, że ​​wysoko wykwalifikowani pracownicy są bardziej atrakcyjni.

Związki mają wyjątkową pozycję prawną iw pewnym sensie działają jak monopol, ponieważ są odporne na przepisy antymonopolowe. Ponieważ związki kontrolują lub mogą wywierać duży wpływ na podaż siły roboczej dla określonej firmy lub branży, mogą one uniemożliwić pracownikom spoza związku obniżanie stawek płac. Mogą to zrobić, ponieważ wytyczne prawne zapewniają pewien poziom ochrony działalności związkowej.

Co mogą robić związki podczas negocjacji?

Gdy związki chcą podnieść płace członków związku lub zażądać innych ustępstw od pracodawców, mogą to zrobić w drodze rokowań zbiorowych. Negocjacje zbiorowe to proces, w którym pracownicy (za pośrednictwem związku) i pracodawcy spotykają się w celu omówienia środowiska pracy. Związki przedstawią swoje argumenty w konkretnej sprawie, a pracodawcy muszą zdecydować, czy ustąpić żądaniom pracowników, czy też przedstawić kontrargumenty. Termin „targowanie się” może być mylący, ponieważ przywodzi na myśl dwie osoby targujące się na pchlim targu. W rzeczywistości celem związku w rokowaniach zbiorowych jest poprawa statusu pracownika przy jednoczesnym utrzymaniu pracodawcy w biznesie. Relacja przetargowa jest ciągła, a nie jednorazowa sprawa.

Jeżeli związki nie są w stanie negocjować lub nie są zadowolone z wyników rokowań zbiorowych, mogą zainicjować wstrzymanie pracy lub strajk. Grożenie strajkiem może być równie korzystne, jak faktyczne uderzenie, pod warunkiem, że możliwość strajku zostanie uznana przez pracodawców za wykonalną. Skuteczność rzeczywistego strajku zależy od tego, czy wstrzymanie pracy może zmusić pracodawców do ustąpienia żądaniom. Nie zawsze tak jest, jak widać w 1984 r., Kiedy National Union of Mineworkers, związek zawodowy z siedzibą w Wielkiej Brytanii, zarządził strajk, który po roku nie zakończył się ustępstwami i został odwołany.

Czy związki działają?

To, czy związki mają pozytywny czy negatywny wpływ na rynek pracy, zależy od tego, kogo zapytasz. Związki mówią, że pomagają podnieść stawkę płac, polepszyć warunki pracy i stworzyć zachęty dla pracowników do uczenia się ustawicznego szkolenia zawodowego. Płace związkowe są generalnie wyższe niż płace pozawiązkowe na całym świecie. Według US Bureau of Labor Statistics, „Wśród pełnoetatowych pracowników najemnych, członkowie związków mieli średnie tygodniowe zarobki w wysokości 1095 dolarów w 2019 roku, podczas gdy ci, którzy nie byli członkami związku, mieli średnie tygodniowe zarobki 892 dolarów”.

Krytycy przeciwstawiają się twierdzeniom związków, wskazując na zmiany produktywności i konkurencyjny rynek pracy jako jedne z głównych przyczyn dostosowań płac.

Jeśli podaż pracy będzie rosła szybciej niż popyt na pracę, pojawi się nadmiar dostępnych pracowników, co może obniżyć płace (zgodnie z prawem podaży i popytu ). Związki mogą być w stanie uniemożliwić pracodawcom eliminację miejsc pracy, grożąc strajkiem lub strajkiem, co spowoduje zamknięcie produkcji, ale ta technika niekoniecznie się sprawdza.