Czynniki produkcji
Jakie są czynniki produkcji?
Czynniki produkcji to nakłady potrzebne do stworzenia towaru lub usługi. Czynniki produkcji obejmują ziemię, pracę, przedsiębiorczość i kapitał.
Kluczowe wnioski
- Czynniki produkcji to termin ekonomiczny, który opisuje nakłady wykorzystywane do produkcji dóbr lub usług w celu osiągnięcia zysku ekonomicznego.
- Obejmują one wszelkie zasoby potrzebne do stworzenia towaru lub usługi.
- Czynniki produkcji obejmują ziemię, pracę, kapitał i przedsiębiorczość. Stan postępu technologicznego może wpływać na wszystkie czynniki produkcji i uwzględniać wszelkie wydajności niezwiązane z czterema typowymi czynnikami.
Podstawy czynników produkcji
Współczesna definicja czynników produkcji wywodzi się przede wszystkim z neoklasycznego spojrzenia na ekonomię. Łączy przeszłe podejścia do teorii ekonomii, takie jak koncepcja pracy jako czynnika produkcji z socjalizmu, w jedną definicję.
Ziemia, praca i kapitał jako czynniki produkcji zostały pierwotnie zidentyfikowane przez pierwszych produkcji ISM.
Ziemia jako czynnik
Ziemia ma szeroką definicję jako czynnik produkcji i może przybierać różne formy, od gruntów rolnych po nieruchomości komercyjne, po zasoby dostępne z określonego kawałka ziemi. Zasoby naturalne, takie jak ropa i złoto, można wydobywać i rafinować w celu spożycia przez ludzi z lądu. Uprawa ziemi przez rolników podnosi jej wartość i użyteczność. Dla grupy wczesnych francuskich ekonomistów zwanych fizjokratami, którzy byli przed klasycznymi ekonomistami politycznymi, ziemia była odpowiedzialna za generowanie wartości ekonomicznej.
Chociaż ziemia jest istotnym elementem większości przedsięwzięć, jej znaczenie może się zmniejszyć lub wzrosnąć w zależności od przemysłu. Na przykład firma technologiczna może z łatwością rozpocząć działalność bez inwestycji w ziemię. Z drugiej strony grunt jest najważniejszą inwestycją w przedsięwzięcie na rynku nieruchomości.
Praca jako czynnik
Praca odnosi się do wysiłku włożonego przez jednostkę w wprowadzenie produktu lub usługi na rynek. Ponownie może przybierać różne formy. Na przykład pracownik budowlany na terenie hotelu jest częścią pracy, podobnie jak kelner obsługujący gości lub recepcjonistka, która zapisuje ich do hotelu.
W branży oprogramowania praca odnosi się do pracy wykonanej przez kierowników projektów i programistów przy tworzeniu produktu końcowego. Nawet artysta zajmujący się tworzeniem sztuki, czy to obrazu, czy symfonii, jest uważany za pracę.
Dla pierwszych ekonomistów politycznych praca była głównym motorem wartości ekonomicznej. Pracownicy produkcyjni otrzymują wynagrodzenie za swój czas i wysiłek, które zależą od ich umiejętności i wyszkolenia. Praca wykonywana przez niewykształconego i nieprzeszkolonego pracownika jest zazwyczaj opłacana po niskich cenach. Wykwalifikowani i wyszkoleni pracownicy nazywani są kapitałem ludzkim i otrzymują wyższe wynagrodzenie, ponieważ wnoszą do zadania więcej niż fizyczną zdolność. Na przykład praca księgowego wymaga syntezy i analizy danych finansowych firmy. Kraje bogate w kapitał ludzki doświadczają zwiększonej produktywności i wydajności.
Różnice w poziomach umiejętności i terminologii pomagają również firmom i przedsiębiorcom w ustalaniu odpowiednich różnic w siatkach płac. Może to skutkować transformacją czynników produkcji dla całych gałęzi przemysłu. Przykładem tego jest zmiana procesów produkcyjnych w branży technologii informatycznych (IT) po zleceniu miejsc pracy do krajów o wyszkolonej sile roboczej i znacznie niższych wynagrodzeniach.
Kapitał jako czynnik
W ekonomii kapitał zazwyczaj odnosi się do pieniędzy. Ale pieniądze nie są czynnikiem produkcji, ponieważ nie są bezpośrednio zaangażowane w produkcję towaru lub usługi. Zamiast tego ułatwia procesy stosowane w produkcji, umożliwiając przedsiębiorcom i właścicielom firm zakup dóbr kapitałowych lub ziemi lub płacenie wynagrodzeń. Dla współczesnych ekonomistów głównego nurtu ( neoklasycznych ) kapitał jest głównym motorem wartości.
Jako czynnik produkcji kapitał odnosi się do zakupu dóbr za pieniądze w produkcji. Na przykład ciągnik zakupiony do rolnictwa to kapitał. W tej samej linii stoliki i krzesła używane w biurze są również kapitałem.
Ważne jest, aby w czynnikach produkcji odróżnić kapitał osobisty od prywatnego. Osobisty pojazd używany do przewozu rodziny nie jest uważany za dobro kapitałowe. Ale pojazd użytkowy, który jest wyraźnie używany do celów służbowych, jest uważany za dobro kapitałowe. Podczas kryzysu gospodarczego lub gdy ponoszą straty, firmy ograniczają wydatki kapitałowe, aby zapewnić zyski. Jednak w okresach ekspansji gospodarczej inwestują w nowe maszyny i urządzenia, aby wprowadzać nowe produkty na rynek.
Przykładem powyższego jest różnica na rynkach robotów w Chinach i Stanach Zjednoczonych po kryzysie finansowym. Chiny doświadczyły wieloletniego cyklu wzrostu po kryzysie, a ich producenci zainwestowali w roboty, aby zwiększyć produktywność w swoich zakładach i sprostać rosnącym wymaganiom rynku. W rezultacie kraj stał się największym rynkiem zbytu dla robotów. Producenci w Stanach Zjednoczonych, którzy przeżyli recesję gospodarczą po kryzysie finansowym, ograniczyli inwestycje związane z produkcją z powodu niskiego popytu.
Przedsiębiorczość jako czynnik
Przedsiębiorczość to sekretny sos, który łączy wszystkie inne czynniki produkcji w produkt lub usługę dla rynku konsumenckiego. Przykładem przedsiębiorczości jest ewolucja behemota mediów społecznościowych Facebook Inc. ( Mark Zuckerberg podjął ryzyko sukcesu lub porażki swojej sieci mediów społecznościowych, kiedy zaczął przeznaczać czas ze swojego codziennego harmonogramu na tę działalność. W czasie, gdy sam kodował minimum opłacalnego produktu, praca Zuckerberga była jedynym czynnikiem produkcji.
Po tym, jak Facebook stał się popularny i rozprzestrzenił się po kampusach, Zuckerberg zdał sobie sprawę, że potrzebuje pomocy przy tworzeniu produktu i wraz ze współzałożycielem Eduardo Saverinem zatrudnił dodatkowych pracowników. Zatrudnił dwie osoby, inżyniera (Dustin Moskovitz) i rzecznika (Chris Hughes), którzy przeznaczyli godziny na projekt, co oznacza, że ich poświęcony czas stał się czynnikiem produkcji. Ciągła popularność produktu oznaczała, że Zuckerberg musiał również skalować technologię i operacje. Zebrał fundusze venture capital na wynajem powierzchni biurowej, zatrudnienie większej liczby pracowników i zakup dodatkowej powierzchni serwerowej na potrzeby rozwoju.
Początkowo nie było potrzeby posiadania ziemi. Jednak wraz z rozwojem biznesu Facebook zbudował własną przestrzeń biurową i centra danych. Każdy z nich wymaga znacznych inwestycji w nieruchomości i kapitał.
Innym przykładem przedsiębiorczości jest Starbucks Corporation ( SBUX ). Detaliczna sieć kawiarni potrzebuje wszystkich czterech czynników produkcji: ziemi (najlepsze nieruchomości w dużych miastach dla sieci kawiarni), kapitał (duże maszyny do produkcji i wydawania kawy) i siły roboczej (pracownicy w jej punktach sprzedaży detalicznej do obsługi). Założyciel firmy Howard Schulz był pierwszą osobą, która zdała sobie sprawę, że istnieje rynek dla takiej sieci i zorientował się w powiązaniach między pozostałymi trzema czynnikami produkcji.
Podczas gdy duże firmy stanowią doskonały przykład, większość firm w Stanach Zjednoczonych to małe firmy założone przez przedsiębiorców. Ponieważ przedsiębiorcy są niezbędni dla wzrostu gospodarczego, kraje tworzą niezbędne ramy i polityki, aby ułatwić im zakładanie firm.
Własność czynników produkcji
Definicja czynników produkcji w systemach gospodarczych zakłada, że własność spoczywa na gospodarstwach domowych, które pożyczają lub dzierżawią je przedsiębiorcom i organizacjom. Ale to jest konstrukcja teoretyczna i rzadko ma to miejsce w praktyce. Z wyjątkiem siły roboczej, własność czynników produkcji różni się w zależności od przemysłu i systemu gospodarczego.
Na przykład firma działająca w branży nieruchomości zazwyczaj posiada znaczące działki gruntu. Ale korporacje detaliczne lub sklepy dzierżawią grunty na dłuższy czas. Kapitał również działa według podobnego modelu, ponieważ może być własnością innej osoby lub od niej dzierżawiony. Jednak w żadnym wypadku siła robocza nie jest własnością firm. Transakcje pracy z firmami są oparte na wynagrodzeniach.
Własność czynników produkcji również różni się w zależności od systemu gospodarczego. Na przykład przedsiębiorstwa prywatne i jednostki posiadają większość czynników produkcji w kapitalizmie. Jednak dobro zbiorowe jest dominującą zasadą w socjalizmie. W związku z tym czynniki produkcji, takie jak ziemia i kapitał, stanowią własność całej społeczności i są przez nią regulowane .
Uwagi specjalne: rola technologii w produkcji
Chociaż nie jest wymieniony bezpośrednio jako czynnik, technologia odgrywa ważną rolę w wywieraniu wpływu na produkcję. W tym kontekście technologia ma dość szeroką definicję i może być stosowana w odniesieniu do oprogramowania, sprzętu lub ich kombinacji, wykorzystywanych do usprawnienia procesów organizacyjnych lub produkcyjnych.
W coraz większym stopniu technologia jest odpowiedzialna za różnice w wydajności między firmami. W tym celu technologia, podobnie jak pieniądze, ułatwia działanie czynników produkcji. Wprowadzenie technologii do procesu pracy lub kapitału czyni go bardziej wydajnym. Na przykład użycie robotów w produkcji może potencjalnie poprawić produktywność i wydajność. Podobnie korzystanie z kiosków w restauracjach samoobsługowych może pomóc firmom obniżyć koszty pracy.
Zwykle, Solow Residual lub Total Factor Productivity (TFP), która mierzy pozostałą produkcję, która pozostaje nieuwzględniona z czterech czynników produkcji, wzrasta, gdy procesy technologiczne lub sprzęt są stosowane do produkcji. Ekonomiści uważają TFP za główny czynnik napędzający wzrost gospodarczy kraju. Im większa jest całkowita produktywność czynników produkcji firmy lub kraju, tym większy jest jego wzrost.
Często Zadawane Pytania
Jakie są czynniki produkcji?
Czynniki produkcji są ważną koncepcją ekonomiczną określającą elementy potrzebne do wytworzenia towaru lub usługi na sprzedaż. Zwykle dzieli się je na cztery elementy: ziemię, pracę, kapitał i przedsiębiorczość. Jednak komentatorzy czasami odnoszą się do pracy i kapitału jako dwóch podstawowych czynników produkcji. W zależności od konkretnych okoliczności jeden lub więcej czynników produkcji może mieć większe znaczenie niż pozostałe.
Jakie są przykłady czynników produkcji?
Teren odnosi się do fizycznego gruntu, takiego jak akry wykorzystywane na farmę lub blok miejski, na którym zbudowany jest budynek. W związku z tym grunty są bardzo ważnym czynnikiem dla przedsiębiorstw korzystających z nieruchomości, takich jak budynki rolnicze czy biurowe. Praca odnosi się do wszystkich czynności zarobkowych, takich jak praca profesjonalistów, pracowników handlu detalicznego i tak dalej. Przedsiębiorczość odnosi się do inicjatyw podejmowanych przez przedsiębiorców, którzy zwykle rozpoczynają działalność jako pierwsi pracownicy w swoich firmach, a następnie stopniowo zatrudniają inne czynniki produkcji, aby rozwijać swoją działalność. Wreszcie kapitał odnosi się do gotówki, sprzętu i innych aktywów potrzebnych do założenia lub rozwoju firmy.
Czy wszystkie czynniki produkcji są jednakowo ważne?
W zależności od kontekstu niektóre czynniki produkcji mogą być ważniejsze niż inne. Na przykład firma programistyczna, która polega głównie na pracy wykwalifikowanych inżynierów oprogramowania, może postrzegać pracę jako najcenniejszy czynnik produkcji. Z kolei firma, która zarabia na budowaniu i wynajmowaniu powierzchni biurowej, może postrzegać ziemię i kapitał jako najcenniejsze czynniki. Ponieważ wymagania przedsiębiorstwa zmieniają się w czasie, względne znaczenie czynników produkcji również będzie się odpowiednio zmieniać.