Weź ulotkę

Co to jest ulotka?

„Weź ulotkę” to potoczne określenie odnoszące się do ryzyka, jakie inwestor podejmuje, świadomie dokonując inwestycji, która może skutkować znacznymi stratami. Jest to slangowy termin opisujący działania osoby, która świadomie angażuje się w ryzykowną działalność.

Co oznacza Take a Flier

Świat inwestycji często używa tego terminu do opisania działań inwestora decydującego się na inwestowanie w wysoce spekulacyjne inwestycje, ze świadomością, że może na nich stracić pieniądze. To wyrażenie lub jego odmiana w czasie przeszłym może być również używana w odniesieniu do przypadku poniesienia dużej straty. Na przykład, gdy ktoś mówi, że „firma wzięła ulotkę na temat tej inwestycji”, zwykle oznacza to, że ktoś podjął nadmierne ryzyko lub nie zrobił należytej staranności, ale może to być również po prostu odniesienie się do faktu, że duża strata wystąpił.

To sformułowanie jest używane, ponieważ kiedy inwestor leci, poczucie ryzyka inwestycji jest zmniejszane przez możliwość uzyskania znacznie wyższego zwrotu, jeśli inwestycja się zwróci. Inwestor może również wziąć ulotkę na temat inwestycji, w którą wierzy, ale może to nie przynieść dużego zwrotu. Na przykład inwestor wspierający wschodzącą branżę może inwestować na podstawie osobistego zobowiązania, czasami z nadzieją na zyski lub przełamanie nawet w odległej przyszłości.

Może istnieć wiele okoliczności, które powodują, że dana inwestycja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem, aw większości przypadków takie strategie są zalecane tylko dla doświadczonych inwestorów, którzy dokładnie obliczyli potencjalne wyniki. Podczas gdy wszystkie rodzaje inwestycji wiążą się z pewnym ryzykiem, ci, którzy decydują się na inwestycję, są zazwyczaj gotowi nie widzieć zwrotu z tej inwestycji i być może poniosą całkowitą stratę.

Typowe sposoby na ulotkę

Cztery typowe sytuacje, w których inwestor może pokusić się o skorzystanie z ulotki, to pierwsze oferty publiczne, handel kontraktami futures, handel opcjami i akcje groszowe.

• Pierwsze oferty publiczne (IPO) dają inwestorom możliwość zainwestowania w spółkę, która po raz pierwszy wchodzi na rynek publiczny. IPO to dla rozwijającej się firmy sposób na przyciągnięcie dużej ilości kapitału w krótkim czasie i często spotyka się z entuzjazmem zarówno na rynku, jak i w prasie. Inwestycje w IPO obfitują w ryzyko. Firma pojawiająca się na giełdzie zawsze obarczona jest pewnym stopniem niepewności co do swojej długoterminowej rentowności na rynku. Wysoki rozgłos może wypaczyć wycenę firmy, czasami prowadząc do jej zawyżenia i mniej korzystnego zwrotu z inwestycji. Alternatywnie, IPO bez większego zainteresowania opinii publicznej może skutkować niedowartościowaniem akcji wmomencie ich pojawiania się na rynku, a tym samym większym zwrotem dla inwestorów. Analitycy wskazują, że 80% z IPO handlu poniżej ich pierwotnej cenie
• Handel kontraktami terminowymi polega na wyrażeniu przez inwestora zgody na zakup aktywów po określonej cenie w przyszłym terminie. Często wykorzystywany w handlu towarami, ten rodzaj inwestycji początkowo pojawił się jako sposób na zabezpieczenie się rolników przed wartością plonów między sadzeniem a zbiorami. Handel kontraktami terminowymi zobowiązuje kupującego do zakupu aktywa w określonym czasie po z góry ustalonej cenie.
• Obrót opcjami daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, zakupu papieru wartościowego po określonej cenie w przyszłym terminie. Zarówno kontrakty futures, jak i opcje są ryzykowne, ponieważ każdy z nich określa wymaganie czasowe w transakcji, a jeśli rzeczywista cena papieru wartościowego w momencie ustalonym przez kupującego jest niekorzystna, kupujący poniesie stratę, szczególnie na niestabilnych rynkach.
• Akcje grosza lub akcje, które są sprzedawane za mniej niż dolara za akcję, mogą przynosić znaczne zyski. Notowania akcji w tej kategorii są wysoce nieprzewidywalne, a ten obszar rynku jest najbardziej narażony na oszustwa.

Niektóre inne powszechne strategie wysokiego ryzyka obejmują inwestycje typu venture capital, rynki wschodzące i frontierowe, lewarowane fundusze ETF, spółki komandytowe, handel walutami, obligacje śmieciowe i fundusze hedgingowe.