Rozprzestrzeniaj się na najgorsze

Co to jest najgorszy rozkład?

Spread do najgorszego (STW) mierzy dyspersję zwrotów między najlepszym i najgorszym bezpieczeństwa wykonywania na danym rynku, zazwyczaj rynki obligacji lub między zwrotów z różnych rynków.

Zrozumienie najgorszego rozprzestrzeniania się (STW)

STW na rynkach obligacji to różnica między rentownością do najgorszego (YTW) obligacji a rentownością do najgorszego amerykańskiego stopa zwrotu do wykupu (YTC) lub stopa zwrotu do terminu zapadalności (YTM), w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa, i jest wyrażana w „ punktach bazowych (pb) ”.

STW korzysta z YTW, czyli najniższego potencjalnego zysku, jaki można uzyskać z obligacji bez faktycznego niewywiązania się z zobowiązań przez emitenta. Jeśli obligacja jest płatna na żądanie, inwestor ponosi ryzyko niższych zwrotów z obligacji. Dzieje się tak, ponieważ w warunkach spadających stóp procentowych inwestor obligacji musiałby ponownie zainwestować w papiery wartościowe o stałym dochodzie przynoszące niższe dochody. Obligacje korporacyjne i obligacje komunalne zazwyczaj mają zapisy kupna.

YTW obligacji jest obliczany dla wszystkich możliwych terminów wykupu przed terminem zapadalności. Zakłada się, że przedpłata ma miejsce, gdy obligacja ma opcję kupna, a emitent może wyemitować ponownie po niższej stopie kuponu. YTW to niższa z wartości YTC lub YRM. YTC to roczna stopa zwrotu przy założeniu wykupu obligacji przez emitenta w najbliższym terminie wykupu. YTW obligacji premium jest równoważne YTC, ponieważ emitent obligacji prawdopodobnie go zażąda. Obrót obligacjami z premią oznacza, że ​​stopa kuponu jest wyższa niż rentowność rynkowa.

Zastosowanie STW na różnych rynkach może pomóc inwestorowi w podjęciu decyzji, które mogą zoptymalizować wartość jego portfela. Na przykład, jeśli STW pomiędzy akcjami a amerykańskimi obligacjami skarbowymi był wysoki, powiedzmy ponad 40%, wówczas inwestor może rozważyć wypaczenie wagi swojego portfela w stosunku do akcji. Podobnie jak w przypadku większości rynkowych miar reaktywnych, STW będzie w dużym stopniu zależne od zmiennych, takich jak krótko- lub długoterminowe stopy procentowe, zaufanie inwestorów i inne podobne wskaźniki.

Uwagi specjalne

Ustalenie, który jest niższy, można zrobić szybko, rozumiejąc kilka wskazówek. Po pierwsze, jeśli obligacja jest płatna na żądanie, pojawi się YTC. Jeśli nie, YTM jest de facto najniższym zyskiem i zostanie wykorzystany do STW. Jeśli jednak obligacja jest płatna na żądanie i jest sprzedawana z premią w stosunku do wartości nominalnej, YTC będzie niższa niż YTM.

Obligacje płatne na żądanie są najczęściej wywoływane, gdy stopy procentowe są niskie. Rentowność obligacji płatnych na żądanie jest zwykle wyższa ze względu na ryzyko, że inwestorzy będą musieli ponownie zainwestować wpływy przy niższej stopie procentowej, znanej również jako ryzyko reinwestycji.

Przykład rozprzestrzeniania się na najgorszy (STW)

Załóżmy, że wyemitowano obligację o wysokiej rentowności na żądanie, z 10-letnim terminem zapadalności i pięcioletnią gwarancją niewymagania na żądanie (tj. Emitentowi nie wolno wykupić obligacji w ciągu pięciu lat). Po trzech latach stopy procentowe są niższe, co oznacza, że ​​emitent może wykupić obligację w celu refinansowania po niższej stopie kuponowej.

Obligacja, którą posiada inwestor, jest teraz sprzedawana z premią. YTC porównuje się do dochodu z dwuletniego Skarbu Państwa – pięć lat ochrony przed wezwaniem minus trzy lata, które upłynęły. Różnica to STW wyrażona w punktach bazowych.