Single Stock Future (SSF)
Jaka jest przyszłość pojedynczej akcji?
Kontrakt futures na jedną akcję (SSF) jest standardowym kontraktem futures, którego podstawowym zabezpieczeniem są poszczególne akcje. Każdy kontrakt obejmuje zazwyczaj 100 akcji. W przeciwieństwie do posiadania akcji bazowych, kontrakty terminowe na pojedyncze akcje nie dają prawa głosu ani dywidendy.
W przeciwieństwie do opcji na akcje, które dają posiadaczowi prawo, ale nie zobowiązują do dostarczenia bazowych akcji (wykonania kontraktu), kontrakty futures dają zarówno prawo, jak i obowiązek do tego.
Kluczowe wnioski
- Kontrakt terminowy na jedną akcję to umowa między dwoma inwestorami, w której kupujący zgadza się zapłacić określoną cenę w przyszłości, po czym sprzedający dostarczy akcje.
- Każdy kontrakt terminowy na akcje jest ustandaryzowany i zazwyczaj kontroluje 100 udziałów.
- Handel kontraktami terminowymi na pojedyncze akcje jest często stosowany jako strategia zabezpieczania pozycji kapitałowych.
- Kontrakty terminowe na pojedyncze akcje pozwalają również na większą dźwignię finansową i krótkoterminowe branie udziału w rynku niż handel akcjami bazowymi.
Zrozumienie kontraktów terminowych na pojedyncze akcje (SSF)
Kontrakty terminowe na pojedyncze akcje, podobnie jak w przypadku wszystkich standardowych kontraktów futures, nakładają na posiadacza obowiązek odbioru akcji bazowych w dniu wygaśnięcia kontraktu. Sprzedawca umowy ma obowiązek dostarczyć te akcje.
Rynek kontraktów terminowych oferuje możliwość korzystania z bardzo wysokiej dźwigni finansowej w stosunku do rynków kasowych lub kasowych. Traderzy używają kontraktów futures do zabezpieczenia lub spekulacji na temat zmian cen aktywów bazowych. Na przykład producent kukurydzy mógłby wykorzystać kontrakty terminowe typu futures, aby zablokować określoną cenę i zmniejszyć ryzyko, albo każdy mógłby spekulować na temat zmian cen kukurydzy, zajmując pozycje długie lub krótkie przy użyciu kontraktów futures.
Przed pojawieniem się kontraktami terminowymi na indeksy. Jednak prezydent Bill Clinton podpisał ustawę o modernizacji kontraktów terminowych na towary (CFMA) 21 grudnia 2000 r.
Zgodnie z nowym prawem Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz Komisja ds. Obrotu Kontraktami Terminowymi Towarowymi (CFTC) pracowały nad planem podziału jurysdykcji, a kontrakty terminowe na pojedyncze akcje rozpoczęły obrót pod koniec 2002 r. Kongres upoważnił National Futures Association do działania jako organizacja samoregulująca na rynkach kontraktów terminowych na papiery wartościowe.
Ryzyka i korzyści
Główną zaletą kontraktów terminowych na pojedyncze akcje jest możliwość skonstruowania strategii skoncentrowanej na akcjach jednej pojedynczej spółki. Wcześniej na przykład zarządzający portfelem zabezpieczał się kontraktami terminowymi na indeksy, takimi jak te oparte na indeksie S&P 500 lub Composite Index. Ponieważ portfel rzadko pasował do konstrukcji indeksu, żadne pozycje zabezpieczane nie były doskonałe. Korelacje mogły być silne, ale nie zawsze wystarczająco silne.
Kolejną korzyścią były różnice w wymaganiach dotyczących marży i krótkiej sprzedaży. Kontrakty futures usprawniły i zmniejszyły koszty w porównaniu z porównywalnymi strategiami opcyjnymi i krótką sprzedażą poszczególnych akcji.
Ryzyko jest podobne do innych kontraktów futures, ponieważ dźwignia finansowa może zwiększyć straty, a także zyski. Ponadto wolumen obrotu na poszczególnych kontraktach był i pozostaje znacznie niższy niż w przypadku kontraktów terminowych na indeksy. Prowadzi to do większych spreadów kupna / sprzedaży i mniej płynnego rynku.
Rynki światowe
Podczas gdy odbiór kontraktów terminowych na pojedyncze akcje był pozytywny, gdy pojawiły się one na rynku amerykańskim, aktywność z czasem osłabła. Jednak ten rodzaj bezpieczeństwa nadal wzbudza zainteresowanie na całym świecie. Handel w Europie, który był wcześniejszy niż w USA, pozostaje dość aktywny. W czerwcu 2020 roku Singapore Exchange (SGX) ogłosiła uruchomienie własnych kontraktów terminowych na pojedyncze akcje obejmujących 10 akcji.
W 2017 roku SGX ogłosił plan uruchomienia kontraktów terminowych na pojedyncze akcje dla niektórych z największych indyjskich firm. National Stock Exchange of India (NSE), który już w obrocie kontraktami na akcje, zapytał SGX opóźnić wprowadzenie tego, co sugeruje, że rynek nie był wystarczająco duży dla wszystkich graczy.