Zasadniczo równe płatności okresowe (SEPP)
Co to jest zasadniczo równa płatność okresowa (SEPP)?
Zasadniczo równe płatności okresowe lub SEPP to metoda dystrybucji środków z IRA lub innych kwalifikujących się programów emerytalnych przed ukończeniem 59 lat, która pozwala uniknąć kar IRS za wypłaty. Zazwyczaj osoba, która usunie aktywa z planu przed osiągnięciem tego wieku, zapłaci karę za wcześniejsze wycofanie w wysokości 10% wypłaconej kwoty.
W przypadku planu SEPP środki są wypłacane bez kar w drodze określonych rocznych wypłat przez okres pięciu lat lub do ukończenia przez posiadacza rachunku 59 roku życia, w zależności od tego, co nastąpi później. Przy wypłatach nadal należy zapłacić podatek dochodowy.
Kluczowe wnioski
- Plan SEPP umożliwia bezkarną wypłatę środków z konta emerytalnego przed ukończeniem 59 ½ roku życia.
- Kwota, którą wypłacasz co roku, jest określana przez formuły określone przez IRS.
- Jeśli zrezygnujesz z planu SEPP przed jego zakończeniem, będziesz musiał zapłacić wszystkie kary, których pozwolił ci uniknąć, plus odsetki od tych kwot.
- Plan SEPP najlepiej nadaje się dla tych, którzy potrzebują stałego źródła dochodów przedemerytalnych, być może w celu zrekompensowania kariery, która zakończyła się wcześniej, niż przewidywano.
Jak działa plan SEPP
Możesz korzystać z dowolnego kwalifikowanego konta emerytalnego z planem SEPP, z wyjątkiem 401 (k), które posiadasz u swojego obecnego pracodawcy. Umowę SEPP zawierasz za pośrednictwem doradcy finansowego lub bezpośrednio w instytucji.
Na początku musisz wybrać jedną z trzech zatwierdzonych przez IRS metod obliczania swoich wypłat z SEPP: amortyzacja, renta i wymagana minimalna wypłata. Każdy z nich da inny obliczony rozkład roczny. Kwota, którą będziesz wypłacać, będzie z góry określona i niezmieniona każdego roku, przynajmniej w przypadku dwóch z trzech opcji.
IRS radzi osobom fizycznym wybrać metodę, która najlepiej wspiera ich sytuację finansową. Możesz zmienić metodę, z której korzystasz, raz w okresie obowiązywania planu. Jeśli anulujesz plan przed upływem minimalnego okresu utrzymywania, będziesz musiał zapłacić IRS wszystkie kary, których zrzekł się z dystrybucji planu, wraz z odsetkami.
Metoda amortyzacji
Zgodnie z metodą amortyzacji obliczania wypłat planu Sepp za , roczna wypłata jest taka sama dla każdego roku realizacji programu. Jest określana na podstawie oczekiwanej długości życia podatnika i jego beneficjenta, jeśli ma to zastosowanie, oraz wybranej stopy procentowej – nie większej niż 120% federalnej stawki średniookresowej, zgodnie z IRS.
Metoda annuatyzacji
Podobnie jak w przypadku metody amortyzacji, dystrybucja, którą należy przyjąć w ramach metody rentyzacji, jest również taka sama każdego roku. Kwotę określa się na podstawie renty rocznej opartej na wieku podatnika i ewentualnie wieku jego beneficjenta oraz wybranej stopy procentowej, przy zastosowaniu tych samych wytycznych IRS, jak w przypadku amortyzacji. Współczynnik renty wylicza się na podstawie tabeli śmiertelności dostarczonej przez IRS .
Wymagana minimalna dystrybucja i SEPP
Przy zastosowaniu wymaganej metody minimalnego podziału roczna płatność za każdy rok jest określana poprzez podzielenie salda rachunku przez współczynnik oczekiwanej długości życia podatnika i jego beneficjenta, jeśli ma to zastosowanie.
Zgodnie z tą metodą roczna kwota musi być przeliczana corocznie, w wyniku czego będzie się zmieniać z roku na rok. Generalnie skutkuje to również niższymi rocznymi wypłatami niż w przypadku innych metod.
Wady Plany SEPP
Korzystanie z planu SEPP może być dobrodziejstwem dla tych, którzy chcą lub muszą wcześniej skorzystać z funduszy emerytalnych. Plan może pozwolić ci na stały strumień dochodu, bez kar, w wieku 40 lub 50 lat, aby pomóc ci przejść między końcem kariery – a regularną wypłatą – a nadejściem innych dochodów emerytalnych.
Za 59½ możesz wypłacić dodatkowe środki z kont emerytalnych bez żadnych kar. W późnych latach 60-tych będziesz kwalifikować się do pełnych świadczeń z Ubezpieczeń Społecznych i być może do emerytury z określonymi świadczeniami.
Ograniczenia dotyczące SEPP obowiązują do końca okresu płatności, czyli do końca pięciu lat lub ukończenia przez właściciela IRA 59 lat. Na przykład właściciel IRA, który rozpoczął SEPP w wieku 40 lat, musiałby przestrzegać tych ograniczeń przez prawie 20 lat. Z drugiej strony, właściciel IRA, który rozpoczyna SEPP w wieku 58 lat, musiałby kontynuować tylko do 63 roku życia. Co ważne, ten pięcioletni okres jest liczony od daty pierwszej dystrybucji i kończy się dokładnie pięć lat od tej daty. Nie kończy się po dokonaniu piątej dystrybucji.
Wady
Plany mają jednak również wyraźne wady. Na początek są stosunkowo nieelastyczni. Kiedy zaczynasz plan SEPP, musisz pozostać przy nim przez cały okres – który może potencjalnie wynosić dziesięciolecia, jeśli zaczniesz plan w wieku 30 lub 40 lat.
W tym czasie masz niewielką lub żadną możliwość zmiany kwoty, jaką możesz wypłacić z funduszu każdego roku. A rezygnacja z planu nie wchodzi w grę, biorąc pod uwagę fakt, że nakłada on na Ciebie wszystkie kary, które zaoszczędziłeś dzięki uruchomieniu go, plus odsetki. (Ta sama sankcja może również obowiązywać, jeśli przeliczysz się i nie dokonasz niezbędnych wypłat w ciągu jednego roku).
Rozpoczęcie SEPP ma również wpływ na Twoje bezpieczeństwo finansowe na późniejszej emeryturze. Po rozpoczęciu SEPP będziesz musiał przestać uczestniczyć w planie, z którego korzysta, co oznacza, że jego równowaga nie wzrośnie poprzez dalsze wpłaty. Wypłacając fundusze wcześnie, zasadniczo rezygnujesz z zarobków, które zarobią później – wraz z podatkiem, który zaoszczędzisz na tych zyskach, który zostanie zwolniony z podatku na koncie.