Formularz SEC S-3

Co to jest formularz SEC S-3?

Formularz S-3 to uproszczony formularz rejestracji zabezpieczeń używany przez firmy, które już spełniły inne wymagania dotyczące sprawozdawczości. Formularz rejestruje papiery wartościowe w SEC zgodnie z ustawą o papierach wartościowych z 1933 r. Tylko dla firm z siedzibą w USA.

Firmy, które chcą skorzystać z S-3, muszą spełnić wszystkie wymogi dotyczące sprawozdawczości określone w Ustawie o giełdach papierów wartościowych z 1934 r. Z sekcji 12 lub 15 (d), która wynika z założenia, że ​​firmy starające się zarejestrować mają jakąś formę zabezpieczenia złożonego w SEC.

Wyjaśnienie formularza SEC S-3

Formularz SEC S-3 jest czasami składany po pierwszej ofercie publicznej (IPO) i zazwyczaj jest składany równolegle z ofertami akcji zwykłych lub uprzywilejowanych.

Istnieje wiele innych wymagań, które firma musi spełnić, aby złożyć formularz S-3. W ciągu 12 miesięcy poprzedzających wypełnienie formularza spółka musi spełnić wszystkie wymogi dotyczące zadłużenia i dywidendy. Ustawa SEC z 1933 r. Wymaga również złożenia tych formularzy w celu zapewnienia ujawnienia istotnych faktów dotyczących działalności w momencie rejestracji papierów wartościowych przez spółkę. Dzięki temu SEC może przekazać inwestorom szczegółowe informacje na temat oferowanych papierów wartościowych i działa na rzecz wyeliminowania oszukańczej sprzedaży takich papierów wartościowych.

Skład formularza SEC S-3

Formularz S-3 składa się zasadniczo z dwóch części. Część pierwsza składa się ze strony tytułowej, czynników ryzyka i prospektu, który ostatecznie zostanie udostępniony wszystkim potencjalnym inwestorom. Część druga obejmuje eksponaty, zobowiązania i różne inne ujawnienia, które zazwyczaj nie są rozpowszechniane wśród inwestorów, ale są udostępniane opinii publicznej za pośrednictwem systemu elektronicznego gromadzenia, analizy i wyszukiwania danych SEC (EDGAR).

Prospekt emisyjny składa się głównie z sekcji podsumowania znoszącą wszystkie krytyczne informacje o ofercie bezpieczeństwa, w tym rodzaju zabezpieczenia, jeżeli jest to objętą opcją wymiany (jeśli w ogóle), gdzie będzie na liście, a jak dochód zostanie wykorzystana. Emitenci, którzy są dość nowi lub raczej nieznani, prawdopodobnie będą zawierać strategię biznesową, mocne strony rynku, a często także podstawowe informacje finansowe o firmie. Warunki cenowe są uwzględniane dopiero w ostatecznej wersji prospektu emisyjnego, która jest dostarczana inwestorom wraz z potwierdzeniami sprzedaży od subemitentów.

Ujawnienie czynników ryzyka jest generalnie podzielone na podsekcje, w tym ryzyka związane z samą ofertą i ryzyko związane z emitentem. Większość czynników ryzyka można znaleźć w najbardziej aktualnym formularzu 10-K lub 10-Q emitenta.

Dodatkowe sekcje, które muszą być zawarte w formularzu S-3, w zależności od rodzaju emitenta i rodzaju emitowanego papieru wartościowego, obejmują ujawnienie stosunku dochodów do opłat stałych, plan dystrybucji oraz pełne opisy papierów wartościowych, które są rejestrowane.

W większości przypadków formularz S-3 zawiera również informacje o wiedzy księgowych emitenta i doradców oferujących walidację papierów wartościowych do sprzedaży.

Forma S-3 kontra Forma S-1

Formularz S-3 podlega uproszczonemu procesowi. Z   drugiej strony, złożenie formularza S-1 służy jako pierwsza rejestracja nowych papierów wartościowych emitowanych przez spółki publiczne w Stanach Zjednoczonych. Zgłoszenie musi zostać zakończone, zanim akcje będą mogły być przedmiotem obrotu na krajowej giełdzie. Większość firm składa formularz S-1 przed debiutem giełdowym.

Kiedy firma wypełnia zgłoszenie S-1, musi ujawnić kilka kluczowych szczegółów dotyczących firmy, w tym sposób, w jaki zamierza wykorzystać zgromadzony kapitał, jej  model biznesowy, a także prospekt dotyczący papieru wartościowego.