Napraw zepsute transakcje dzięki strategii naprawy

Inwestorom, którzy ponieśli znaczną stratę na pozycji akcji, ograniczono do trzech opcji: „sprzedaj i weź stratę”, „trzymaj i miej nadzieję” lub „podwoj się”. Strategia „trzymaj i miej nadzieję” wymaga, aby akcje wróciły do ceny zakupu, co może zająć dużo czasu, jeśli w ogóle do tego dojdzie.

Strategia „podwojenia” wymaga, abyś wyrzucał dobre pieniądze za złymi w nadziei, że akcje osiągną dobre wyniki. Na szczęście istnieje czwarta strategia, która może pomóc w „naprawie” zapasów poprzez zmniejszenie progu rentowności bez podejmowania dodatkowego ryzyka. W tym artykule omówimy tę strategię i sposoby jej wykorzystania, aby wyrównać straty.

Definiowanie strategii

Strategia naprawy jest zbudowana wokół istniejącej, tracącej akcji pozycji i polega na zakupie jednej opcji kupna i sprzedaży dwóch opcji kupna na każde 100 posiadanych akcji. Ponieważ premia uzyskana ze sprzedaży dwóch opcji kupna wystarczy na pokrycie kosztów jednej opcji kupna, w efekcie uzyskuje się „darmową” pozycję opcji, która pozwala znacznie szybciej wyjść na zero z inwestycji.

Oto wykres zysków i strat dla tej strategii:

Jak korzystać ze strategii naprawy

Wyobraźmy sobie, że nie tak dawno kupiłeś 500 akcji firmy XYZ po 90 USD i od tego czasu po złych ogłoszeniach o zyskach cena spadła do 50,75 USD. Uważasz, że najgorsze już minęło, a akcje mogą się odbić w ciągu następnego roku, ale 90 USD wydaje się nierozsądnym celem. W związku z tym Twoim jedynym zainteresowaniem jest jak najszybsze zerwanie ceny zamiast sprzedaży pozycji ze znaczną stratą. (Zobacz także:  Co zrobić, gdy Twoja transakcja nie działa ).

Konstruowanie strategii naprawy wymagałoby zajęcia następujących stanowisk:

• Zakup 5 z 12-miesięcznych rozmów po 50 $. Daje ci to prawo do zakupu dodatkowych 500 udziałów za cenę 50 USD za akcję.
• Napisanie 10 z 12-miesięcznych rozmów po 70 dolarów. Oznacza to, że możesz być zobowiązany do sprzedaży 1000 udziałów po 70 USD za akcję.

Teraz możesz wyjść na zero przy 70 USD za akcję zamiast 90 USD za akcję. Jest to możliwe, ponieważ wartość wezwań za 50 $ wynosi teraz + 20 $ w porównaniu ze stratą – 20 $ na Twojej pozycji giełdowej XYZ. W rezultacie Twoja pozycja netto wynosi teraz zero. Niestety, każde posunięcie powyżej 70 USD będzie wymagało sprzedaży swoich akcji. Jednak premia, którą zebrałeś za wypisywanie wezwań, a nawet na tracącej pozycji na giełdzie, nadal będzie wyższa niż oczekiwano.

Spojrzenie na potencjalne scenariusze

Więc co to wszystko oznacza? Rzućmy okiem na kilka możliwych scenariuszy:

1. Akcje XYZ pozostają na poziomie 50 USD za akcję lub spadają. Wszystkie opcje wygasają jako bezwartościowe i możesz zatrzymać premię z wystawionych opcji kupna.
2. Cena akcji XYZ wzrasta do 60 USD za akcję. Opcja kupna za 50 $ jest teraz warta 10 $, podczas gdy dwa połączenia po 70 $ tracą ważność. Teraz masz wolne 10 USD na akcję plus zebrana premia. Twoje straty są teraz niższe w porównaniu ze stratą – 30 $, jeśli w ogóle nie próbowałeś strategii naprawy.
3. Cena akcji XYZ wzrasta do 70 USD za akcję. Opcja kupna za 50 $ jest teraz warta 20 $, podczas gdy dwa wezwania po 70 $ zabiorą twoje akcje za 70 $. Teraz zyskałeś 20 $ na akcję na opcjach kupna, a twoje akcje są po 70 $ za akcję, co oznacza, że ​​przebiłeś się na pozycji. Nie posiadasz już udziałów w firmie, ale zawsze możesz odkupić akcje po aktualnej cenie rynkowej, jeśli uważasz, że idą w górę. Możesz również zatrzymać premię uzyskaną z wcześniej wystawionych opcji.

Określanie cen wykonania

Jedną z najważniejszych kwestii podczas korzystania ze strategii naprawy jest ustalenie ceny wykonania dla opcji. Cena ta określi, czy transakcja jest „wolna”, czy też nie, a także wpłynie na Twój próg rentowności.

Możesz zacząć od określenia wielkości niezrealizowanej straty na swojej pozycji giełdowej. Akcja, która została zakupiona po 40 USD, a obecnie kosztuje 30 USD, oznacza stratę papieru w wysokości 10 USD na akcję.

Strategia opcji jest następnie zwykle konstruowana poprzez kupowanie opcjicall at-the-money (kupowanie call z wykonaniem 30 $ w powyższym przykładzie) i wypisywaniecall out-of-money z ceną wykonania powyżej ceny wykonania kupionych call o połowę straty na akcjach (pisanie wezwań za 35 $ z ceną wykonania 5 $ powyżej 30 $ wezwań).

Zacznij od opcji trzymiesięcznych i przesuwaj się w górę, jeśli to konieczne, aż do rocznych LEAPS. Z reguły im większa strata zgromadzona na magazynie, tym więcej czasu będzie potrzebna na jego naprawę. (Zobacz także: Używanie LEAPS w zapisie połączenia objętego usługą ).

Niektóre akcje mogą nie być możliwe do naprawy „za darmo” i mogą wymagać niewielkiej opłaty debetowej w celu ustalenia pozycji. Inne zapasy mogą nie być możliwe do naprawienia, jeśli strata jest bardzo znaczna – powiedzmy większa niż 70%.

Coraz chciwość

Wydaje się, że wyjście na zero może wydawać się wspaniałe, ale wielu inwestorów wychodzi z sytuacji niezadowolonych, gdy nadejdzie dzień. A co z inwestorami, którzy przechodzą od chciwości do strachu iz powrotem do chciwości? Na przykład, co by się stało, gdyby zapasy w naszym poprzednim przykładzie wzrosły do ​​60 USD, a teraz chcesz je zatrzymać, zamiast być zobowiązanym do sprzedaży, gdy osiągną 70 USD?

Na szczęściew niektórych przypadkachmożesz rozluźnić pozycję opcji na swoją korzyść. Dopóki notowania akcji są poniżej pierwotnego progu rentowności (w naszym przykładzie 90 USD), może to być dobry pomysł, o ile perspektywy dla akcji pozostają dobre.

Jeszcze lepszym pomysłem staje się rozluźnienie pozycji, jeśli zmienność akcji wzrosła i na początku transakcji zdecydujesz się zatrzymać akcje. Jest to sytuacja, w której Twoje opcje będą wyceniane znacznie bardziej atrakcyjnie, podczas gdy nadal będziesz w dobrej sytuacji z ceną akcji bazowej.

Problemy pojawiają się jednak, gdy spróbujesz wyjść z pozycji, gdy akcje są notowane po cenie progu rentowności lub powyżej: będzie to wymagało forsowania części gotówki, ponieważ łączna wartość opcji będzie ujemna. Najważniejsze pytanie brzmi, czy inwestor chce posiadać akcje po tych cenach.

W naszym poprzednim przykładzie, jeśli cena akcji wynosi 120 USD za akcję, wartość wezwania za 50 USD wyniesie 70 USD, podczas gdy wartość dwóch krótkich call z ceną wykonania 70 USD wyniesie – 100 USD. W konsekwencji przywrócenie pozycji w firmie kosztowałoby tyle samo, co zakup na wolnym rynku (120 USD) – czyli 90 USD ze sprzedaży oryginalnych akcji plus dodatkowe 30 USD. Alternatywnie, inwestor może po prostu zamknąć opcję debetu w wysokości 30 USD.

W rezultacie powinieneś rozważyć wycofanie pozycji tylko wtedy, gdy cena pozostaje poniżej pierwotnej ceny progowej, a perspektywy wyglądają dobrze. W przeciwnym razie prawdopodobnie łatwiej będzie po prostu przywrócić pozycję w akcjach po cenie rynkowej.

Podsumowanie

Strategia naprawy to świetny sposób na obniżenie progu rentowności bez podejmowania dodatkowego ryzyka poprzez angażowanie dodatkowego kapitału. W rzeczywistości w wielu przypadkach stanowisko to można ustanowić „za darmo”.

Strategię najlepiej stosować w przypadku akcji, które odnotowały straty od 10% do 50%. Coś więcej może wymagać dłuższego czasu i niskiej zmienności, zanim będzie można je naprawić. Strategię najłatwiej jest zainicjować w przypadku akcji o dużej zmienności, a czas potrzebny do zakończenia naprawy będzie zależał od wielkości narosłej straty na akcjach. W większości przypadków najlepiej jest trzymać tę strategię do wygaśnięcia, ale są też przypadki, w których inwestorom lepiej wyjść z pozycji wcześniej.