Fundusz wartości względnej

Co to jest fundusz wartości względnej?

Fundusz wartości względnej to aktywnie zarządzany fundusz inwestycyjny, który stara się wykorzystywać przejściowe różnice cen powiązanych papierów wartościowych. Takie podejście do inwestowania jest często stosowane przez fundusze hedgingowe.

Powszechną strategią zarządzania funduszami o wartości względnej jest handel parami, który polega na inicjowaniu długiej i krótkiej pozycji dla pary aktywów, które są silnie skorelowane. W niektórych przypadkach fundusze o względnej wartości mogą generować zyski wolne od ryzyka w procesie kupna i sprzedaży dwóch różnych papierów wartościowych w tym samym czasie, co nazywa się arbitrażem.

Zrozumienie funduszy wartości względnej

Podczas gdy większość funduszy inwestycyjnych ocenia kandydatów do inwestycji oddzielnie, fundusze wartości względnej oceniają kandydatów, porównując ich ceny z cenami powiązanych aktywów lub wskaźników referencyjnych. Na przykład fundusz wartości względnej mógłby ocenić atrakcyjność firmy technologicznej, porównując jej cenę i podstawy w porównaniu z innymi firmami w tej branży, podczas gdy większość inwestorów prawdopodobnie oceniłaby firmę na podstawie jej indywidualnych zalet. Celem funduszy wartości względnej jest identyfikacja aktywów, które są niewłaściwie wyceniane w stosunku do siebie nawzajem.

Fundusze o względnej wartości to zazwyczaj fundusze hedgingowe, które często starają się wykorzystać dźwignię finansową w celu zwiększenia swoich zwrotów. Takie fundusze będą wykorzystywać transakcje z depozytem zabezpieczającym do zajmowania długich pozycji na papierach wartościowych, które uznają za niedowartościowane, jednocześnie zajmując krótkie pozycje na powiązanych papierach wartościowych, które uznają za przewartościowane.

Kwestia, czy papier wartościowy jest niedowartościowany, czy przewartościowany, ma charakter spekulacyjny, a inwestorzy będą próbowali to ustalić przy użyciu różnych podejść. Powszechną strategią jest poleganie na powrocie do średniej.

Innymi słowy, inwestorzy często zakładają, że w dłuższej perspektywie ceny powrócą do swoich długoterminowych średnich historycznych. Dlatego jeśli dany składnik aktywów jest drogi w stosunku do jego historycznego poziomu, będzie postrzegany jako kandydat do krótkiej sprzedaży. Z drugiej strony te, które handlują poniżej poziomów historycznych, będą postrzegane jako długich kandydatów.

Najczęściej stosowaną strategią wartości względnej jest handel parami, chociaż inwestorzy wdrażają to na różne sposoby. Niektórzy inwestorzy będą starali się wykorzystywać różne wyceny dla papierów wartościowych, które są ze sobą ściśle powiązane, takich jak konkurenci z branży naftowej i gazowej, którzy są uwzględnieni w indeksie S&P 500.

Inni inwestorzy mogą przyjąć podejście makroekonomiczne, starając się wykorzystać błędne wyceny między akcjami, obligacjami, opcjami i kontraktami terminowymi na waluty w porównaniu z wynikami krajów, w których prowadzą działalność.

To drugie podejście jest nadal uważane za handel parami, ale identyfikacja odpowiednich elementów korelacyjnych i strukturyzacja wymaganych transakcji jest w tym scenariuszu znacznie bardziej złożona niż w bardziej powszechnym scenariuszu inicjowania długich i krótkich pozycji w dwóch powiązanych aktywach.

Prawdziwy przykład funduszu wartości względnej

Załóżmy, że zarządzasz funduszem o względnej wartości, który stara się wykorzystać błędne wyceny między skorelowanymi papierami wartościowymi. Wdrażając tę ​​strategię, Twoja firma stosuje szereg podejść, które różnią się w zależności od profilu ryzyka i zysku.

Na krańcu spektrum niskiego ryzyka znajdują się prawdziwe możliwości arbitrażu. Chociaż są one rzadkie, oferują możliwość zysku praktycznie bez ryzyka i dlatego są preferowanym rodzajem działalności Twojej firmy. Przykładem tego jest to, że od czasu do czasu możesz jednocześnie kupować i sprzedawać zamienne instrumenty dłużne wraz z ich akcjami bazowymi. W ten sposób skutecznie wykorzystujesz chwilowe rozbieżności w ich wycenach.

Częściej Twoje transakcje są bardziej spekulacyjne. Na przykład, często sprzedajesz krótko papiery wartościowe, które są przewartościowane w stosunku do ich grupy rówieśniczej, a jednocześnie podchodzisz długo z niedoszacowanymi konkurentami. Podejmując tę ​​decyzję, opierasz się na założeniu, że przeszłość się powtórzy, a na dłuższą metę ceny powrócą do ich historycznej średniej lub średniej.

Ponieważ nie ma sposobu, aby dowiedzieć się, kiedy nastąpi ten średni powrót, możliwe jest, że te niewytłumaczalne błędy w wycenie będą trwały przez długi czas. Ryzyko to jest jeszcze większe, gdy występuje dźwignia finansowa ze względu na koszt odsetek i ryzyko wezwań do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego.