Rozpiętość współczynnika
Co to jest rozpiętość współczynników?
Spread ratio to neutralna strategia opcyjna, w której inwestor jednocześnie posiada nierówną liczbę opcji długich i krótkich lub wystawionych. Nazwa pochodzi od struktury handlu, w której liczba pozycji krótkich do pozycji długich ma określony stosunek. Najpopularniejszy stosunek to dwa do jednego, gdzie krótkich pozycji jest dwa razy więcej.
Pod względem koncepcyjnym jest to podobne do strategii spreadu, ponieważ istnieją krótkie i długie pozycje tego samego rodzaju opcji (opcja sprzedaży lub kupna) na tym samym instrumencie bazowym. Różnica polega na tym, że stosunek nie wynosi jeden do jednego.
Kluczowe wnioski
- Spread ratio polega na kupnie opcji kupna lub sprzedaży, czyli ATM lub OTM, a następnie sprzedaży dwóch (lub więcej) tej samej opcji w kolejnych OTM.
- Kupowanie i sprzedawanie połączeń w tej strukturze jest określane jako spread wskaźnika połączeń.
- Kupowanie i sprzedawanie opcji sprzedaży w tej strukturze jest określane jako spread wskaźnika sprzedaży.
- Istnieje wysokie ryzyko, jeśli cena wykroczy poza cenę wykonania sprzedawanych opcji, podczas gdy maksymalny zysk to różnica w liczbie wykonań plus otrzymany kredyt netto.
Zrozumienie rozpiętości współczynnika
Inwestorzy stosują strategię wskaźnikową, gdy uważają, że cena instrumentu bazowego nie zmieni się zbytnio, chociaż w zależności od rodzaju stosowanego handlu spreadem, trader może być nieco zwyżkowy lub niedźwiedzi.
Jeśli trader jest lekko niedźwiedzi, użyje spreadu wskaźnika sprzedaży. Jeśli są lekko bycze, użyją spreadu współczynnika połączeń. Stosunek to zazwyczaj dwie wystawione opcje dla każdej długiej opcji, chociaż trader mógłby zmienić ten stosunek.
Spread wskaźnika kupna obejmuje kupno jednej opcji kupna at-the-money (ATM) lub out-of-the-money (OTM), przy jednoczesnej sprzedaży / wystawieniu dwóch opcji kupna, które są dalej OTM (wyższe wykonanie).
Spread wskaźnika sprzedaży polega na kupnie jednej opcji sprzedaży w bankomacie lub OTM, przy jednoczesnym zapisaniu dwóch kolejnych opcji, które są kolejnymi OTM (niższy strike).
Maksymalny zysk z transakcji to różnica między długimi i krótkimi cenami wykonania plus otrzymany kredyt netto (jeśli istnieje).
Wadą jest to, że potencjał strat jest teoretycznie nieograniczony. W zwykłej transakcji typu spread ( na przykład byka call lub bear put ) długie opcje pasują do krótkich opcji, tak że duży ruch ceny instrumentu bazowego nie może spowodować dużej straty. Jednak w przypadku spreadu stosunkowego może być dwa lub więcej razy więcej pozycji krótkich niż pozycji długich. Długie pozycje mogą odpowiadać tylko części pozycji krótkich, pozostawiając inwestorowi bez pokrycia lub niezabezpieczone opcje na resztę.
W przypadku spreadu współczynnika kupna strata występuje, gdy cena robi duży ruch na plus, ponieważ trader sprzedał więcej pozycji niż długo.
W przypadku spreadu wskaźnika sprzedaży strata występuje, gdy cena gwałtownie spada w dół, po raz kolejny, ponieważ trader sprzedał więcej, niż są długie.
Przykład handlu ze spreadem Ratio w Apple Inc.
Wyobraź sobie, że trader jest zainteresowany umieszczeniem spreadu kupna w Apple Inc. ( AAPL ), ponieważ wierzy, że cena pozostanie bez zmian lub tylko nieznacznie wzrośnie. Akcja kosztuje 207 USD i decydują się na użycie opcji, które wygasają za dwa miesiące.
- Kupują jeden call z ceną wykonania 210 $ za 6,25 $ (łącznie 625 $ = 6,25 $ x 100 akcji).
- Sprzedają dwa wezwania z ceną wykonania 215 $ za 4,35 $ (łącznie 870 $ = 4,35 $ x 200 akcji).
Daje to inwestorowi kredyt netto w wysokości 245 USD. To jest ich zysk, jeśli cena akcji spadnie lub pozostanie poniżej 210 USD, ponieważ wszystkie opcje stracą ważność.
Jeśli w momencie wygaśnięcia opcji cena akcji wynosi od 210 USD do 215 USD, inwestor osiągnie zysk z pozycji opcji plus kredyt. Na przykład, jeśli cena akcji wynosi 213 USD, kupione wezwanie będzie warte 3 USD (300 USD plus 245 USD kredytu, ponieważ sprzedane wezwania tracą ważność), co daje łączny zysk w wysokości 545 USD. Maksymalny zysk występuje, gdy cena akcji osiądzie na poziomie 215 USD.
Jeśli cena akcji wzrośnie powyżej 215 USD, przedsiębiorca stoi w obliczu potencjalnej straty. Załóżmy, że cena Apple wynosi 225 USD w momencie wygaśnięcia opcji.
- Długie wezwanie wygasa o wartości 15 USD, a zysk na tej odnodze wynosi 8,75 USD (15-6,25)
- Dwa krótkie wezwania wygasają po 10 USD, przy stracie 5,65 USD x 2 = 11,30 USD ((10-4,35) x2)
- Strata netto tradera wynosi (11,30-8,75 USD) x 100 = 255 USD.
Jeśli cena osiągnie 250 USD, przedsiębiorca stoi w obliczu większej straty:
- Długie sprawdzenie jest warte 40 $, a dwa krótkie połączenia po 35 $ = 70-40 $ = 30 $ lub 300 $ strata.