Obligacje płatne w naturze (PIK)
Co to jest kaucja pieniężna (PIK)?
Płatności w naturze (PIK) obligacji odnosi się do rodzaju więzi oprocentowanego w dodatkowych obligacji zamiast w gotówce w początkowym okresie. Emitent obligacji zaciąga dodatkowe zadłużenie w celu utworzenia nowych obligacji na spłatę odsetek. Obligacje płatne w naturze są uważane za rodzaj obligacji z odroczonym kuponem, ponieważ w okresie obowiązywania obligacji nie są wypłacane odsetki w gotówce.
Ryzyko niewywiązania się ze zobowiązań przez emitentów obligacji PIK jest zwykle wyższe, dlatego zwykle mają oni wyższe rentowności. Większość inwestorów lokujących pieniądze w obligacjach PIK to inwestorzy instytucjonalni.
Kluczowe wnioski
- W przypadku obligacji niepieniężnych w początkowym okresie odsetki są oprocentowane w postaci dodatkowych obligacji, a nie w gotówce.
- Obligacje PIK są zwykle emitowane przez przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji finansowej.
- Obligacje te mogą mieć niskie oceny i zwykle są oprocentowane według wyższej stopy.
- Chociaż mogą przynieść pewną ulgę finansową, obligacje PIK powodują problemy z płynnością, ponieważ dług musi zostać spłacony w pewnym momencie.
Zrozumienie obligacji płatnych w naturze (PIK)
Płatność rzeczowa jest alternatywną formą płatności gotówką za towar lub usługę. W przypadku obligacji niepieniężnych obligatariuszowi nie są wypłacane odsetki pieniężne do czasu wykupu obligacji lub całkowitej spłaty kapitału w terminie wykupu. Jest to forma zadłużenia typu mezzanine, która zmniejsza obciążenie finansowe związane z dokonywaniem kuponów gotówkowych na rzecz inwestorów. W terminach płatności kuponu emitent obligacji płaci narosłe odsetki od zadłużenia PIK poprzez emisję dodatkowych obligacji, weksli lub akcji uprzywilejowanych. Papiery wartościowe użyte do rozliczenia odsetek są zasadniczo identyczne z bazowymi papierami wartościowymi, ale w wielu przypadkach mogą mieć różne warunki. Ponieważ nie ma regularnych dochodów, inwestorzy poszukujący przepływów pieniężnych lub regularnych dochodów nie powinni kupować obligacji niepieniężnych.
Obligacje PIK mają zazwyczaj termin zapadalności co najmniej pięć lat i są niezabezpieczone, co oznacza, że nie są zabezpieczone aktywami jako zabezpieczenie. Firmy emitujące obligacje PIK mogą mieć problemy finansowe, a ich obligacje mogą mieć niskie oceny, ale zwykle płacą odsetki po wyższej stopie procentowej. Ponieważ obligacje PIK są produktem nietypowym i obarczonym wysokim ryzykiem, są one atrakcyjne głównie dla wyrafinowanych inwestorów, takich jak fundusze hedgingowe.
Obligacje płatne w naturze mają zazwyczaj termin zapadalności w ciągu pięciu lat lub więcej i są niezabezpieczone.
Tego rodzaju obligacje były ogólnie popularne, gdy private equity zaczął się rozwijać na początku i połowie 2000 roku. Zaczęli tracić blask, gdy nadszedł światowy kryzys finansowy.
PIK vs. zwykłe obligacje
Niektóre obligacje są emitowane ze stopami procentowymi, które w terminologii stałego dochodu nazywane są stopami kuponowymi. Inwestorzy co pół roku otrzymują płatności kuponowe, które są formą zwrotu z inwestycji (ROI) dla inwestora w obligacje. Tak więc posiadacz obligacji, który kupi obligację o wartości nominalnej 1000 USD i kuponie 4% płatnym co pół roku, otrzyma 20 USD (x 4% x 1000 USD) dochodu z odsetek dwa razy w roku. Im niższy rating kredytowy podmiotu emitującego, tym wyższego zysku, jakiego inwestorzy mogą oczekiwać od obligacji.
Inwestorzy, którzy kupują obligacje niskiej jakości, są narażeni na ryzyko, że emitent nie będzie spłacał płatności. Emitent, który ma problemy z płynnością, ma możliwość dostarczenia obligatariuszowi większej liczby obligacji w formie dodatkowego kapitału na początkowy okres. Daje to emitentowi obligacji chwilę wytchnienia od konieczności wypłaty odsetek posiadaczom obligacji. Czasami inwestor ma możliwość otrzymania płatności kuponowych w gotówce lub w naturze. Płatności kuponowe otrzymane w formie dodatkowych obligacji nazywane są obligacjami niepieniężnymi.
Zalety i wady obligacji PIK
Emisja obligacji PIK to opcja dla wielu firm, które mają problemy z przepływami pieniężnymi lub płynnością. W ten sposób emitenci obligacji mogą zrezygnować z dokonywania płatności gotówkowych kuponów na rzecz posiadaczy obligacji. Mogą znaleźć jakąś ulgę w najbliższej przyszłości i uwolnić trochę gotówki na inne, bardziej potrzebne obszary.
Choć może się to wydawać dobrodziejstwem, emisja obligacji PIK może być problemem. Dzieje się tak, ponieważ sprawia, że firma ma nadmierną dźwignię finansową, zwiększając jej istniejące zadłużenie i problemy z płynnością. Emisja obligacji PIK nie zmniejsza zadłużenia firmy, a jedynie zaciąga zobowiązanie do przyszłego zadłużenia. Jeśli do tego momentu nie rozwiązał swoich problemów z płynnością, może narazić się na ryzyko niewypłacalności.
Przykład obligacji PIK
Obligacje PIK powodują większe zadłużenie, które musi spłacić emitent. Kwota główna podlegająca spłacie rośnie z każdym rokiem, narażając emitenta na ryzyko utraty płynności. Zwiększenie dźwigni finansowej przejętej przez emitenta zwiększa również ryzyko niewypłacalności.
Załóżmy, że firma emituje obligację korporacyjną o wartości głównej 10 mln USD, której termin zapadalności przypada za siedem lat. Warunki obligacji obejmują 9% płatność kuponem gotówkowym i 6% odsetki PIK płatne corocznie. W pierwszym roku posiadacze obligacji otrzymają płatność gotówkową w wysokości 900 000 USD (9% x 10 milionów USD), a 600 000 USD (6% x 10 milionów USD) w postaci dodatkowych obligacji. Zwiększa to kwotę główną emisji do 10,6 mln USD (10 mln USD + 600 000 USD). Narasta to do końca siódmego roku. W tym momencie pożyczkodawca otrzyma odsetki rzeczowe w gotówce, gdy obligacja zostanie spłacona w terminie zapadalności.