Oscylator
Co to jest oscylator?
Oscylator to narzędzie analizy technicznej, które konstruuje wysokie i niskie pasma między dwiema skrajnymi wartościami, a następnie buduje wskaźnik trendu, który zmienia się w tych granicach. Handlowcy używają wskaźnika trendu, aby odkryć krótkoterminowe warunki wykupienia lub wyprzedania. Kiedy wartość oscylatora zbliża się do górnej wartości krańcowej, analitycy techniczni interpretują tę informację jako informację, że aktywo jest wykupione, a gdy zbliża się do dolnej granicy, technicy uważają, że aktywa są wyprzedane.
Kluczowe wnioski
- Oscylatory to wskaźniki pędu używane w analizie technicznej, których wahania są ograniczone pewnym górnym i dolnym pasmem.
- Kiedy wartości oscylatorów zbliżają się do tych pasm, dostarczają traderom sygnały wykupienia lub wyprzedania.
- Oscylatory są często łączone ze wskaźnikami średniej ruchomej, aby zasygnalizować przełamania lub odwrócenie trendu.
Jak działają oscylatory
Oscylatory są zwykle używane w połączeniu z innymi wskaźnikami analizy technicznej do podejmowania decyzji handlowych. Analitycy uważają, że oscylatory są najbardziej korzystne, gdy nie są w stanie łatwo znaleźć wyraźnego trendu w cenie akcji spółki, na przykład gdy kurs akcji jest poziomy lub boczny. Najpopularniejszymi oscylatorami są oscylator stochastyczny, siła względna ( RSI ), stopa zmian ( ROC ) i przepływ pieniędzy ( MFI ). W analizie technicznej inwestorzy uważają oscylatory za jedno z najważniejszych narzędzi technicznych do zrozumienia, ale istnieją również inne narzędzia techniczne, które analitycy uważają za pomocne w ulepszaniu ich handlu, takie jak umiejętności czytania wykresów i wskaźniki techniczne.
Jeśli inwestor używa oscylatora, najpierw wybiera dwie wartości; następnie, umieszczając narzędzie między nimi, oscylator oscyluje, tworząc wskaźnik trendu. Następnie inwestorzy używają wskaźnika trendu, aby odczytać aktualne warunki rynkowe dla danego aktywa. Kiedy inwestor widzi, że oscylator przesuwa się w kierunku wyższej wartości, inwestor odczytuje składnik aktywów jako wykupiony. W odwrotnym scenariuszu, gdy oscylator dąży do niższej wartości, inwestorzy rozważają wyprzedanie aktywów.
Mechanika oscylatora
W analizie technicznej inwestor mierzy oscylatory w skali procentowej od 0 do 100, gdzie cena zamknięcia jest odniesiona do całkowitego przedziału cenowego dla określonej liczby słupków na danym wykresie słupkowym. Aby to osiągnąć, stosuje się różne techniki manipulowania i wygładzania wielu średnich kroczących. Kiedy rynek handluje w określonym przedziale, oscylator podąża za wahaniami cen i wskazuje stan wykupienia, gdy przekracza on 70 do 80% określonego całkowitego przedziału cenowego, co oznacza możliwość sprzedaży. Stan wyprzedania występuje, gdy oscylator spada poniżej 30 do 20%, co oznacza możliwość zakupu.
Sygnały zachowują ważność tak długo, jak cena bazowego papieru wartościowego pozostaje w ustalonym przedziale. Jednak gdy nastąpi wybicie ceny, sygnały mogą wprowadzać w błąd. Analitycy uważają, że wybicie ceny jest albo zresetowaniem zakresu, w jakim jest związany obecny rynek boczny, albo początkiem nowego trendu. Podczas wybicia ceny oscylator może pozostać w zakresie wykupienia lub wyprzedania przez dłuższy czas.
Analitycy techniczni uważają, że oscylatory lepiej nadają się do rynków bocznych i uważają je za bardziej skuteczne, gdy są używane w połączeniu ze wskaźnikiem technicznym, który identyfikuje rynek jako podlegający trendowi lub ograniczonemu zakresowi. Na przykład wskaźnik przecięcia średniej ruchomej może być użyty do określenia, czy rynek jest w trendzie, czy nie. Gdy analitycy ustalą, że rynek nie jest w trendzie, sygnały oscylatora stają się znacznie bardziej użyteczne i efektywne.