Importer netto

Co to jest importer netto?

Importer netto to kraj, który kupuje więcej od innych krajów w ramach handlu światowego, niż sprzedaje im w danym okresie. Kraje produkują towary w oparciu o zasoby dostępne w ich regionie. Jeśli jakiś kraj nie może wyprodukować określonego towaru, ale nadal go chce, może go kupić jako importer z innych krajów, które go produkują i sprzedają.

Importer netto można porównać z eksporterem netto, czyli krajem, który sprzedaje za granicę więcej niż kupuje.

Zrozumieć Net Importer

Importer netto to kraj lub terytorium, którego wartość importowanych towarów i usług jest wyższa niż eksportowanych towarów i usług w danym okresie. Importer netto z definicji wykazuje łączny deficyt na rachunku obrotów bieżących. Może jednak również prowadzić do indywidualnych deficytów lub nadwyżek z określonymi krajami lub terytoriami w zależności od rodzajów towarów i usług będących przedmiotem handlu, konkurencyjności tych towarów i usług, kursów walutowych, poziomu wydatków rządowych, barier handlowych itp.

W Stanach Zjednoczonych Departament Handlu prowadzi miesięczne zestawienia dotyczące eksportu i importu w licznych tabelach. Według ich zagregowanych danych, jednymi z największych kategorii towarów importowanych obecnie do Stanów Zjednoczonych są żywność i napoje, olej, samochody osobowe, części i akcesoria samochodowe, leki, telefony komórkowe i komputery. Należy zauważyć, że kraj może być importerem netto na określonym obszarze, podczas gdy na innych obszarach może być eksporterem netto. Na przykład Japonia jest eksporterem netto urządzeń elektronicznych, ale musi importować ropę z innych krajów, aby zaspokoić swoje potrzeby.

Przykład: Stany Zjednoczone jako importer netto

Stany Zjednoczone, kolos konsumentów, od dziesięcioleci są importerem netto. Mimo że kraj ten wyróżnia się wieloma wiodącymi towarami i usługami eksportowymi – między innymi w samolotach pasażerskich, wyposażeniu fabryk, luksusowych samochodach, soi, filmach (Hollywood) i usługach bankowych – Amerykanie uwielbiają kupować, a kraje wokół świat jest szczęśliwy, że może nakarmić bestię. Bycie importerem netto niekoniecznie jest złą rzeczą, ale utrzymywanie się chronicznego i rosnącego deficytu handlowego z biegiem czasu stwarza szereg problemów.

W 2020 roku import przekroczył eksport o 678,7 miliardów dolarów. Eksport wyniósł 2131,9 mld USD, a import 2810,6 mld USD. Główny problem z tymi znacznymi deficytami handlowymi polega na tym, że muszą one być finansowane w celu utrzymania rachunku bilansu płatniczego. Głównym sposobem finansowania deficytu na rachunku obrotów bieżących są pożyczki od innych krajów. Ciągła sprzedaż obligacji skarbowych głównym partnerom handlowym, z których USA są importerem netto, stworzyła miarę zależności od tych wierzycieli, co, jak mówią niektórzy, może potencjalnie doprowadzić do politycznego lub gospodarczego zagrożenia w przyszłości.

Z kolei Arabia Saudyjska i Kanada są przykładami krajów eksportujących netto, ponieważ mają obfitość ropy, którą następnie sprzedają innym krajom, które nie są w stanie zaspokoić krajowego zapotrzebowania na energię.

Plusy i minusy bycia importerem netto

Bycie importerem netto oznacza, że ​​kraj ma deficyt handlowy. Zaletą deficytu handlowego jest to, że pozwala on krajowi konsumować więcej niż produkuje. W krótkim okresie deficyt handlowy może pomóc narodom uniknąć niedoborów towarów i innych problemów gospodarczych. Deficyty handlowe mogą również wystąpić, ponieważ kraj jest wysoce pożądanym miejscem dla inwestycji zagranicznych. Na przykład status dolara amerykańskiego jako światowej waluty rezerwowej stwarza silny popyt na dolary amerykańskie. Cudzoziemcy muszą sprzedawać towary Amerykanom, aby uzyskać dolary.

Deficyty handlowe mogą w dłuższej perspektywie powodować poważne problemy. Najgorszym i najbardziej oczywistym problemem jest to, że deficyty handlowe mogą ułatwić pewnego rodzaju kolonizację gospodarczą. Jeśli jakiś kraj nieustannie boryka się z deficytem handlowym, obywatele innych krajów zdobywają fundusze na zakup kapitału w tym kraju. Może to oznaczać dokonywanie nowych inwestycji, które zwiększają produktywność i tworzą miejsca pracy. Może to jednak oznaczać również wykupienie istniejących przedsiębiorstw, zasobów naturalnych i innych aktywów. Jeśli ten zakup będzie kontynuowany, zagraniczni inwestorzy ostatecznie będą posiadać prawie wszystko w kraju.