Mark to Market (MTM)
Co to jest Mark to Market (MTM)?
Wycena według wartości rynkowej (MTM) to metoda pomiaru wartości godziwej kont, które mogą podlegać wahaniom w czasie, takich jak aktywa i zobowiązania. Mark to market ma na celu dostarczenie realistycznej oceny aktualnej sytuacji finansowej instytucji lub firmy w oparciu o aktualne warunki rynkowe.
W obrocie i inwestowaniu niektóre papiery wartościowe, takie jak kontrakty terminowe i fundusze inwestycyjne, są również wyceniane na rynek, aby pokazać aktualną wartość rynkową tych inwestycji.
Kluczowe wnioski
- Mark to market może przedstawiać dokładniejsze dane liczbowe dotyczące bieżącej wartości aktywów firmy, na podstawie tego, co firma może otrzymać w zamian za aktywa w obecnych warunkach rynkowych.
- Jednak w niekorzystnych lub zmiennych czasach MTM może nie odzwierciedlać dokładnie prawdziwej wartości aktywów na uporządkowanym rynku.
- Wycena według wartości rynkowej kontrastuje z księgowaniem kosztów historycznych, które utrzymuje wartość aktywów po pierwotnym koszcie zakupu.
- W handlu kontraktami futures rachunki w kontrakcie futures są codziennie wyceniane na rynek. Zysk i strata są obliczane pomiędzy pozycjami długą i krótką.
Zrozumienie Mark to Market
Mark to Market in Accounting
Wycena według wartości rynkowej to praktyka księgowa polegająca na dostosowaniu wartości składnika aktywów w celu odzwierciedlenia jego wartości określonej przez aktualne warunki rynkowe. Wartość rynkową ustala się na podstawie tego, co firma otrzymałaby za składnik aktywów, gdyby został sprzedany w tym momencie. Pod koniec roku podatkowego bilans przedsiębiorstwa musi odzwierciedlać bieżącą wartość rynkową niektórych rachunków. Inne konta zachowają koszt historyczny, który jest pierwotną ceną zakupu składnika aktywów.
Na przykład firmy z branży usług finansowych mogą wymagać korekty swoich rachunków aktywów w przypadku, gdy niektórzy pożyczkobiorcy nie spłacą swoich pożyczek w ciągu roku. Gdy te pożyczki zostaną zidentyfikowane jako nieściągalne długi, firma pożyczkowa będzie musiała obniżyć swoje aktywa do wartości godziwej, korzystając z konta aktywów przeciwstawnych, takiego jak „odpis na złe długi”.
Firma, która oferuje swoim klientom rabaty w celu szybkiego ściągnięcia należności (AR), będzie musiała oznaczyć swoje AR do niższej wartości, korzystając z przeciwnego konta aktywów. W takiej sytuacji spółka zaksięgowałaby obciążenie należności i uznanie przychodów ze sprzedaży za pełną cenę sprzedaży. Następnie, korzystając z oszacowania odsetka klientów, którzy oczekują, że skorzystają z rabatu, firma odnotuje debet na dyskonto sprzedaży, rachunek przeciwny do przychodów oraz kredyt na „odpis na rabat przy sprzedaży”, rachunek aktywów przeciwstawnych.
W rachunkowości osobistej wartość rynkowa jest taka sama, jak koszt odtworzenia środka trwałego. Na przykład ubezpieczenie domu będzie zawierać koszt odtworzenia wartości domu, jeśli kiedykolwiek zajdzie potrzeba odbudowy domu od podstaw. Często różni się to od ceny, jaką pierwotnie zapłaciłeś za swój dom, co jest jego historycznym kosztem.
Mark to Market in Investing
W obrocie papierami wartościowymi wycena według wartości rynkowej obejmuje rejestrowanie ceny lub wartości papieru wartościowego, portfela lub rachunku w celu odzwierciedlenia bieżącej wartości rynkowej, a nie wartości księgowej. Odbywa się to najczęściej na kontach futures, aby zapewnić spełnienie wymagań dotyczących depozytu zabezpieczającego. Jeśli aktualna wartość rynkowa spowoduje, że rachunek depozytu zabezpieczającego spadnie poniżej wymaganego poziomu, przedsiębiorca zostanie wezwany do wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego. Fundusze powiernicze są również codziennie wprowadzane do obrotu po zamknięciu rynku, dzięki czemu inwestorzy mają lepszy obraz wartości aktywów netto funduszu (NAV).
Przykłady Mark to Market
Giełda codziennie ocenia rachunki inwestorów według ich wartości rynkowych, rozliczając zyski i straty wynikające ze zmian wartości papieru wartościowego. Po obu stronach kontraktu futures znajduje się dwóch kontrahentów – inwestujący na pozycji długiej i inwestujący na pozycji krótkiej. Inwestor, który utrzymuje długą pozycję w kontrakcie futures, jest zwykle byczy, podczas gdy trader skracający kontrakt jest uważany za niedźwiedzia.
Jeżeli na koniec dnia wartość zawartego kontraktu futures straci na wartości, rachunek długiego depozytu zabezpieczającego zostanie zmniejszony, a rachunek depozytu krótkiego depozytu zabezpieczającego zwiększony, aby odzwierciedlić zmianę wartości instrumentu pochodnego. I odwrotnie, wzrost wartości skutkuje wzrostem rachunku depozytu zabezpieczającego, na którym znajduje się pozycja długa, i spadkiem rachunku krótkich kontraktów terminowych.
Na przykład, aby zabezpieczyć się przed spadającymi cenami towarów, rolnik zajmujący się uprawą pszenicy zajmuje krótką pozycję w 10 kontraktach terminowych na pszenicę 21 listopada 2019 r. Ponieważ każdy kontrakt obejmuje 5000 buszli, rolnik zabezpiecza się przed spadkiem cen 50 000 buszli pszenicy. Jeśli cena jednego kontraktu w dniu 21 listopada 2019 r. Wyniesie 4,50 USD, konto hodowcy pszenicy zostanie zarejestrowane jako 4,50 USD x 50000 buszli = 225 000 USD.
Należy pamiętać, że saldo konta jest oznaczane codziennie w kolumnie Zysk / Strata. Kolumna Skumulowany zysk / strata pokazuje zmianę netto na rachunku od pierwszego dnia.
Ponieważ rolnik ma krótką pozycję w kontraktach terminowych na pszenicę, spadek wartości kontraktu spowoduje wzrost jego rachunku. Podobnie wzrost wartości spowoduje spadek wartości konta. Na przykład w drugim dniu kontrakty futures na pszenicę wzrosły o 4,55 USD – 4,50 USD = 0,05 USD, co spowodowało stratę w ciągu dnia wynoszącą 0,05 USD x 50000 buszli = 2500 USD. Podczas gdy ta kwota jest odejmowana od salda konta rolnika, dokładna kwota zostanie dodana do konta tradera po drugiej stronie transakcji posiadającej pozycję długą na kontrakty terminowe na pszenicę.
Dzienne rozliczenia rynkowe będą obowiązywać do dnia wygaśnięcia kontraktu futures lub do momentu, gdy rolnik zamknie swoją pozycję, podpisując kontrakt długoterminowy o tym samym terminie zapadalności.
Uwagi specjalne i najnowsza historia wprowadzenia znaku towarowego na rynek
Problemy mogą się pojawić, gdy wycena rynkowa nie odzwierciedla dokładnie prawdziwej wartości aktywów bazowych. Może się tak zdarzyć, gdy firma jest zmuszona obliczyć cenę sprzedaży swoich aktywów lub pasywów w niekorzystnych lub zmiennych okresach, na przykład podczas kryzysu finansowego. Na przykład, jeśli aktywa mają niską płynność lub inwestorzy się boją, aktualna cena sprzedaży aktywów banku może być znacznie niższa niż rzeczywista wartość.
Problem ten był widoczny podczas kryzysu finansowego w latach 2008/09, kiedy papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) utrzymywane jako aktywa w bilansach banków nie mogły być skutecznie wyceniane, ponieważ rynki tych papierów wartościowych zniknęły. Jednak w kwietniu 2009 r. Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) przegłosowała i zatwierdziła nowe wytyczne, które pozwoliłyby na oparcie wyceny na cenie, która byłaby uzyskiwana na uporządkowanym rynku, a nie na przymusowej likwidacji, począwszy od pierwszy kwartał 2009.
Często Zadawane Pytania
Jak oznaczyć aktywa na rynek?
Mark to market to standard rachunkowości zarządzany przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), która ustanawia wytyczne dotyczące rachunkowości i sprawozdawczości finansowej dla korporacji i organizacji non-profit w Stanach Zjednoczonych. Sprawozdanie FASB „SFAS 157 – Wycena wartości godziwej” zawiera definicję „wartości godziwej” oraz sposób jej wyceny zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). Aktywa należy następnie wycenić do celów księgowych według tej wartości godziwej i regularnie aktualizować.
Czy wszystkie aktywa są przeznaczone na rynek?
Chociaż wycena według wartości rynkowej jest standardem branżowym, niektóre aktywa po prostu nie mają dobrej ceny rynkowej dostępnej do wykorzystania. Aktywa, które muszą być zamiast tego przypisane do modelu, albo nie mają zwykłego rynku, który zapewnia dokładne wyceny, albo mają wyceny, które opierają się na złożonym zestawie zmiennych referencyjnych i ramach czasowych. Stwarza to sytuację, w której należy zastosować domysły i założenia, aby przypisać wartość do zasobu, co sprawia, że jest on bardziej ryzykowny.
Rachunek kosztów historycznych to kolejna alternatywna metoda służąca do rejestrowania ceny lub wartości aktywów. Koszt historyczny mierzy wartość pierwotnego kosztu składnika aktywów, podczas gdy wycena rynkowa mierzy bieżącą wartość rynkową składnika aktywów. Metoda kosztu historycznego jest często stosowana w przypadku kosztów utopionych lub kosztów stałych. Amortyzacja jest zawsze obliczana na podstawie kosztu historycznego, podczas gdy utrata wartości jest zawsze obliczana według wartości rynkowej. Aktywa rzeczowe są częściej rejestrowane według kosztu historycznego, podczas gdy zbywalne papiery wartościowe są rejestrowane według wartości rynkowej.
Co oznacza straty rynkowe?
Straty rynkowe to straty papierowe generowane w wyniku zapisu księgowego, a nie faktycznej sprzedaży papieru wartościowego. Straty rynkowe występują, gdy posiadane instrumenty finansowe są wyceniane według bieżącej wartości rynkowej, która jest niższa od ceny zapłaconej za ich nabycie.