Ograniczony wspólny element
Co to jest ograniczony wspólny element?
Termin ograniczony wspólny element odnosi się do aspektu jednostki mieszkaniowej lub kompleksu, który jest uważany za własność społeczności lub stowarzyszenia właścicieli domów (HOA), a nie najemca. Ograniczone elementy wspólne można znaleźć w poszczególnych jednostkach mieszkalnych lub poza nimi. Chociaż są uważane za powszechne, ich użycie jest ograniczone do osoby przebywającej w jednostce. Przykładami są balkony, (wspólna) przestrzeń zewnętrzna, taka jak patia i tarasy oraz parkingi i garaże.
Zrozumienie ograniczonych wspólnych elementów
Ograniczone elementy wspólne definiuje się jako wszelkie aspekty wspólnego kompleksu mieszkaniowego, które są częścią jednostki, ale nie są uważane za wyłączną własność właściciela lub najemcy. Ograniczone elementy wspólne mogą obejmować rzeczy, które są bezpośrednio połączone z poszczególnymi lokalami mieszkalnymi, takie jak drzwi zewnętrzne, okna i balkony. Mogą również obejmować udogodnienia, które w równym stopniu obsługują każdego mieszkańca społeczności, takie jak podjazdy, garaże, windy, domy klubowe, baseny i zjeżdżalnie łodzi. Zasadniczo, chociaż te funkcje mogą być używane przez indywidualnych właścicieli i lokatorów, ostatecznie należą do społeczności jako całości.
Dokumenty deklaracji określają, co klasyfikuje się jako ograniczone elementy wspólne.
Dokumenty deklaracji są przekazywane właścicielom jednostek przy zakupie mieszkania. Określają aspekty i udogodnienia, które są uważane za ograniczone elementy wspólne, a także określają, które części nieruchomości należą do właściciela kondominium. Deklaracja określa również obowiązki właściciela jednostki dotyczące konserwacji, naprawy i wymiany ograniczonych elementów wspólnych.
Za utrzymanie ograniczonych elementów wspólnych zwykle odpowiada HOA, chyba że w deklaracji określono inaczej. Większość z tego jest opłacana poprzez pobieranie miesięcznych opłat mieszkaniowych od właścicieli jednostek. W przypadkach, w których deklaracja nie określa, ogólnie przyjmuje się, że odpowiedzialność za utrzymanie tych elementów spoczywa na stowarzyszeniu społecznym. Jak we wszystkich takich przypadkach, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości ważne jest zasięgnięcie porady organu prawnego.
Kluczowe wnioski
- Ograniczone elementy wspólne to części mieszkania, które są przypisane do poszczególnych lokali, ale są traktowane jako własność wspólnoty, a nie najemca
- Przykłady ograniczonych wspólnych elementów obejmują okna, balkony, podjazdy, windy, kluby i baseny.
- Przepisy regulujące ograniczone elementy wspólne mogą się różnić w zależności od stanu.
Uwagi specjalne
Prawa i przepisy regulujące wspólnoty mieszkaniowe i podobnie planowane wspólnoty – w tym sposoby regulowania wspólnych elementów – różnią się w zależności od stanu. Chociaż wiele stanów przyjęło podobne przepisy, istnieją jurysdykcje, które nie zezwalają na wdrażanie takich przepisów.
Ustawa Uniform Condominium Act (UCA) została utworzona w 1980 roku w celu tworzenia i zarządzania stowarzyszeniami mieszkaniowymi. Czternaście stanów wprowadziło tę ustawę w życie, w tym Alabama, Arizona, Kentucky, Maine, Minnesota, Missouri, Nebraska, Nowy Meksyk, Pensylwania, Rhode Island, Teksas, Wirginia, Waszyngton i Zachodnia Wirginia.
Ustawa Uniform Common Interest Ownership Act (UCIOA) została utworzona w 1982 roku jako zbiór ogólnokrajowych przepisów dotyczących zarządzania wspólnotami mieszkaniowymi, planowanymi wspólnotami i nieruchomości. Pięć stanów uchwaliło te przepisy w 1982 r., W tym Alaska, Kolorado, Minnesota, Nevada i Zachodnia Wirginia. Zmiany w UCIOA zostały przyjęte przez Connecticut, Delaware, Vermont i Waszyngton w kolejnych latach.
Pensylwania uchwaliła ustawę Uniform Planned Community Act (UPCA), która reguluje tworzenie i zarządzanie planowanymi społecznościami. Virginia uchwaliła ustawę Uniform Real Estate Cooperative Act (MRECA) jako towarzysz UCA w celu regulowania tworzenia, finansowania i zarządzania spółdzielniami nieruchomości.
Ograniczone elementy wspólne a elementy wspólne
Choć mogą z nich korzystać osoby mieszkające na terenie kompleksu, udogodnienia, których nie ma w poszczególnych jednostkach, nazywane są elementami wspólnymi. Za te elementy odpowiada wyłączna odpowiedzialność korporacji mieszkaniowej lub HOA, niezależnie od tego, czy chodzi o ich naprawę, konserwację czy wymianę w całości. Przykłady wspólnych elementów obejmują rury, instalacje elektryczne, systemy ogrzewania i klimatyzacji, chodniki, systemy bezpieczeństwa, oświetlenie wspólnych korytarzy, holów, śmieci i obszary recyklingu i inne.