Na wszelki wypadek (JIC)
Co jest sprawiedliwe na wszelki wypadek (JIC)?
Na wszelki wypadek (JIC) to strategia zapasów, w której firmy mają duże zapasy pod ręką. Ten rodzaj strategii zarządzania zapasami ma na celu zminimalizowanie prawdopodobieństwa, że produkt zostanie wyprzedany. Firma, która stosuje tę strategię, zazwyczaj ma trudności z przewidywaniem popytu konsumenckiego lub doświadcza dużych skoków popytu w nieprzewidywalnych momentach. Firma stosująca tę strategię zasadniczo ponosi wyższe koszty przechowywania zapasów w zamian za zmniejszenie liczby utraconych sprzedaży z powodu wyprzedanych zapasów.
Kluczowe wnioski:
- Na wszelki wypadek (JIC) to strategia zapasów, w ramach której firmy mają pod ręką duże zapasy.
- Ta strategia minimalizuje prawdopodobieństwo, że produkt zostanie wyprzedany z magazynu.
- Firma, która stosuje tę strategię, zazwyczaj ma trudności z przewidywaniem popytu konsumenckiego lub doświadcza dużych skoków popytu w nieprzewidywalnych momentach.
- Główną wadą tej strategii są wyższe koszty przechowywania i zmarnowane zapasy, jeśli wszystkie zapasy nie zostaną sprzedane.
Jak działa Just in Case (JIC)
Strategia inwentaryzacji JIC różni się od nowszej strategii inwentaryzacji „ just in time ” (JIT), w której firmy starają się minimalizować koszty zapasów, wytwarzając towary po otrzymaniu zamówień.
Strategia JIC jest bardziej powszechna w krajach mniej uprzemysłowionych, gdzie problem stanowi słaba infrastruktura transportowa, klęski żywiołowe, słaba kontrola jakości i podatność na problemy produkcyjne innych dostawców. Takie niestabilności w łańcuchu dostaw mogą prowadzić do kosztownych nieefektywności produkcji. Dlatego producent może zdecydować o zapłaceniu za nadwyżkę zapasów, aby uniknąć przestojów w produkcji.
W przypadku JIC producenci ponownie zamawiają zapasy, zanim osiągną minimalny poziom, aby kontynuować sprzedaż zapasów, podczas gdy dostawcy dostarczają towary. Czas od ponownego zamówienia zapasów przez firmę do momentu dostarczenia przez dostawcę nowych zapasów nazywany jest czasem realizacji. System inwentaryzacji JIC stara się utrzymać minimalny poziom zapasów na wypadek sytuacji awaryjnych. JIC jest zwykle droższy niż JIT, ponieważ może prowadzić do marnotrawstwa, jeśli nie sprzedaje się całego zapasu, a dodatkowe zapasy wiążą się z dodatkowymi kosztami przechowywania.
Dlaczego warto wybrać bardziej kosztowną strategię JIC?
Jednym z głównych powodów stosowania bardziej kosztownego systemu JIC są potencjalne straty, takie jak trwała utrata głównych klientów, utrata dostawców i załamanie łańcucha dostaw. Jeśli zdarzenia awaryjne związane z odpowiedzią JIT są zbyt powolne lub nie zapewniają ciągłości produkcji, mogą zostać poniesione dodatkowe koszty. Dodatkowe koszty związane z utrzymaniem dodatkowej pamięci i zasobów mogą być bardziej opłacalne niż użycie bardziej wydajnego systemu JIT.
W ostatnich latach niektóre firmy zaczęły celowo zaniżać poziom zapasów. Z tej strategii mogą skorzystać producenci niektórych popularnych przedmiotów, których kupujący nie są skłonni zaakceptować substytutów.
Strategia „na wszelki wypadek” jest stosowana przez firmy, które mają problem z prognozowaniem popytu. Dzięki tej strategii firmy mają pod ręką wystarczającą ilość materiału produkcyjnego, aby sprostać nieoczekiwanym skokom popytu. Wyższe koszty przechowywania są główną wadą tej strategii.
Prawdziwe przykłady Just in Case (JIC)
Przykładem nabywców JIC są wojsko czy szpitale. Tego typu organizacje muszą utrzymywać duże zapasy, ponieważ oczekiwanie, aż producenci JIT zwiększą produkcję potrzebnych dostaw, może skutkować utratą życia, a nawet wojnami.